در دهه 90، یک ماشین اسپورت از ژاپن آمد تا با بهترین های اروپایی ساخته شده باشد - حتی بهتر است بگویم! حتی با قدرت کمتر، NSX بسیاری از مدلها را با اسبهای کوچک روی نماد خجالت زده کرد…
روزهایی وجود دارد که ارزش تلاش ذهنی را دارد تا دهه 90 را به یاد بیاوریم، زمانی که هوندا تصمیم گرفت به تولیدکنندگان غربی ضربه بزرگی بدهد. ما در زمانی زندگی میکردیم که مسائلی مانند قوانین ضد آلودگی، نگرانی در مورد مصرف، یا بحران بدهیهای دولتی چیزهایی بود که برای مردم کم فکر میشد. عمدتاً در ژاپن، رهبر رشد اقتصادی، تب اصیل «خودروهای اسپرت» وجود داشت.
خودرویی که گفته می شود شاسی تقریباً تله پاتیک دارد. فقط به این فکر میکردیم که میخواستیم به کجا برویم و مسیر تقریباً به طور جادویی اتفاق افتاد.
در آن زمان، عرضه مدل های ورزشی در ژاپن تنها با سرعت تولید مثل موش ها قابل مقایسه بود. در همین زمان بود که مدلهایی مانند مزدا RX-7، میتسوبیشی 3000GT، نیسان 300ZX، Skyline GT-R - بدون فراموش کردن تویوتا سوپرا، در میان بسیاری دیگر، نور روز را دیدند. و این لیست می تواند ادامه یابد…
اما در میان این دریای قدرت و عملکرد بینظیر، یکی وجود داشت که به دلیل کارایی، دقت و وضوح خود متمایز بود: هوندا NSX. یکی از بهترین و برجسته ترین ورزشکاران ژاپنی دهه 90.
در مقایسه با رقبای ژاپنی و اروپایی خود در آن زمان، NSX حتی ممکن است قدرتمندترین نباشد - حداقل به این دلیل که در واقع اینطور نبود. اما حقیقت این است که این عامل او را از دادن "سبک قدیمی پرتغالی" به تمام حریفان باز نمی دارد.
هوندا تمام دانش خود را در مورد مهندسی (و سلیقه خوب ...) در مدلی متمرکز کرد که پس از جمع آوری این همه موفقیت، لقب "فراری ژاپنی" را به خود اختصاص داد. با این تفاوت بزرگ که برخلاف فراریهای آن زمان، صاحبان هوندا مجبور نبودند با مکانیک در صندوق عقب و شماره سرویس در کیف پول خود برانند – مبادا شیطان آنها را ببافد... انگار این کافی نبود، NSX قابل اعتماد کسری از قیمت فراری فانتزی هزینه دارد.
بنابراین NSX ترکیبی دشوار برای تطبیق بود. این خودرو قابلیت اطمینان هر هوندای معمولی را حفظ کرد، اما مانند تعداد کمی از افراد دیگر، چه در جاده و چه در یک مسیر، رفتار کرد. و دقیقاً در این زمینه بود که ماشین سوپر اسپورت ژاپنی همه تفاوت را در رقابت ایجاد کرد.
به لطف قرارگیری مرکزی موتور آن - یک واحد V6 عملاً دست ساز! - و ساختار آلومینیومی "مونوکوک" آن (نوآوری مطلق در خودروهای تولیدی)، NSX منحنی های منحنی و ساخت "کفش" در جاده های کوهستانی. آن چیزی که در یک موتور کم داشت با شاسی جبران می کرد. نه این که آمورف بود، اما با توجه به اعداد قدرت رقبای خود در یک نقطه ضعف قرار داشت.
خودرویی که گفته می شود شاسی تقریباً تله پاتیک دارد. فقط به این فکر میکردیم که میخواستیم به کجا برویم و مسیر تقریباً به طور جادویی اتفاق افتاد. این واقعیت با کمک یکی از آیرتون سنا بی ارتباط نیست، که طی دورهای بی شماری که در پیست سوزوکا انجام داد، کمک بسیار ارزشمندی به مهندسان ژاپنی در تنظیم نهایی خودرو کرد.
همچنین ببینید: تاریخچه فرهنگ JDM و کیش هوندا سیویک
نتیجه؟ اکثر خودروهای اسپورت آن زمان در مقایسه مستقیم با NSX، شبیه چرخ دستیهای خمیده خر بودند. خودروهای اروپایی شامل…! تا جایی که برتری فنی هوندا در طراحی NSX باعث شرمساری بسیاری از مهندسان در سرزمینی به نام مارانلو ایتالیا شده است. آیا تا به حال در مورد آن شنیده اید؟این همه اعتبار (هزینه پایین، قابلیت اطمینان و عملکرد) بود که این مدل را از سال 1991 تا 2005 عملاً بدون هیچ تغییری در کار نگه داشت. ظاهرا هوندا وسوسه شده است که این شاهکار را تکرار کند…