این تویوتا اسپورت 800 بود که افتخار افتتاح نسل خودروهای اسپرت این برند را داشت. 800 کوچولو که به یک موتور دو سیلندر باکسر با حجم 800 سی سی مجهز شده بود، توانست به حداکثر سرعت 150 کیلومتر در ساعت دست یابد. از آن زمان، تویوتا سابقه طولانی در خودروهای اسپورت با موتور جلو و معماری دیفرانسیل عقب ساخته است که هم در رقابت و هم در بین عموم مردم به دست آورد.
یکی از این فرزندان مدل انحصاری 2000 GT بود که از موتور 2 لیتری 6 سیلندر خطی بهره می برد و اولین بار در سال 1965 در نمایشگاه خودروی توکیو رونمایی شد و به تویوتا کمک کرد تا به عنوان یک سازنده خودروهای اسپرت شهرت پیدا کند. قبلاً در سال 1971، اولین سلیکا ظاهر شد، که مطابق با اصل و نسب اسپرتی است که روح دیفرانسیل عقب را در خود جای داده بود، که توسط بسیاری از علاقه مندان به خاطر چابکی آن مورد تحسین قرار گرفت و طرفداران خود را در دنیای موتوراسپرت ها اضافه کرد. بعداً، در سال 1984، MR2 به بازار آمد، مدلی که به عنوان یکی از کاملترین خودروهای «راننده» نسل خود شهرت پیدا کرد.
با این حال، خودرویی که بیشتر قلب ها را به لرزه درآورد و هنوز هم یک خودروی کالت است - به ویژه در میان جامعه دوستداران دریفت - کرولا لوین (دک دوقلو) AE 86 است. کرولا لوین AE 86 به موتور جلو و عقب مجهز بود. چرخ محرک AE 86 با ابعاد جمع و جور، وزن سبک، توزیع وزن متعادل و نسبت وزن به قدرت که برای سرگرمی مورد استفاده قرار می گیرد، به لطف این امکانات، اولویت بسیاری از تیم های مسابقه را به دست آورده است. به گفته این برند ژاپنی، نوستالژی فزاینده پیرامون مدل منقرض شده بود که تویوتا را به تولید GT 86 جدید سوق داد.
قبل از اینکه بپرسند من این سوال را مطرح می کنم: تویوتا سوپرا چطور؟ خوب، تویوتا سوپرا فراموش نشده است، اما این داستان دیگری است... و چه داستانی!