بیش از دو سال از زمانی که تویوتا کانسپت جاه طلبانه C-HR را در پاریس رونمایی کرد، می گذرد، کوپه ای با ظاهری عضلانی و کمر بلند که به رهبری در بخشی اشاره می کند که نیسان قشقایی قوانین را تعیین می کند.
دو سال بعد، و با مدل تولیدی در جاده ها، برند ژاپنی با این پیشنهاد خلاقانه، جاه طلبی خود را حفظ می کند تا سگمنت C را طوفانی کند و به همین دلیل ما را به مادرید برد تا تویوتا C- جدید را بشناسیم. منابع انسانی
C-HR به عنوان دومین مدل مبتنی بر پلت فرم TNGA (معماری جهانی جدید تویوتا)، از آخرین پیشرفتهای برند در زمینههای طراحی، پیشرانه و دینامیک بهره میبرد، همانطور که قبلاً پشت فرمان نسل جدید پریوس دیدهایم.
اگرچه این دو مدل پلتفرم یکسانی دارند، اما C-HR رویکردی جوان تر و کمتر محافظه کارانه برای مدلی است که برند در آن امید زیادی دارد. استدلال های اصلی آنها را در سطور بعدی بدانید.
طراحی: متولد ژاپن، بزرگ شده در اروپا.
مانند نمونه اولیه ای که چند سال پیش توجه ما را به خود جلب کرد، تویوتا C-HR نسبتاً به خطوط کوپه ای که مشخصه آن بود وفادار باقی می ماند، خواه این یک مدل باشد یا نباشد. چ اورپی- اچ IG H آر ider
در خارج، تلاشها به سمت ایجاد بدنهای رادیکالتر و آیرودینامیکتر اما در عین حال فشردهتر انجام شد. طراحی الماسی شکل - قوس چرخ ها به طور برجسته چهار گوشه خودرو را نشان می دهند - سبکی اسپرت تری به این کراس اوور می دهد که از هر زاویه ای مشاهده شود.
در جلو، جلوپنجره باریک بالایی از نماد به انتهای دستههای نور جریان دارد. در مقابل، در قسمت عقب، اشکال مخروطی به ما یادآوری میکند که این یک مدل ژاپنی است، با تاکید بر چراغهای جلوی بسیار برجسته C شکل که با فناوری LED در دسترس است.
در داخل کابین، تویوتا یک را انتخاب کرد ترکیبی از اشکال، سطوح و پرداخت ها که در نهایت منجر به یک فضای داخلی گرم و هماهنگ می شود ، در سه طرح رنگی (خاکستری تیره، آبی و قهوه ای) موجود است. به لطف طراحی نامتقارن کنسول میانی - چیزی که تویوتا آن را ME ZONE می نامد - همه کنترل ها به سمت راننده هدایت می شوند، از جمله صفحه نمایش لمسی 8 اینچی که بی عیب و نقص کار می کند.
با صفحه نمایش لمسی برجسته ای که در داشبورد ادغام نشده است، داشبورد به طور قابل توجهی پایین تر از حد معمول است و همه اینها در عملکرد دید هستند.
مطالب مرتبط: تاریخچه تویوتا کرولا را بشناسید
یکی از اولویت های اصلی تویوتا نه تنها تجهیزات، بلکه کیفیت متریال نیز بود، چیزی که وقتی به اجزای مختلف داخل آن نگاه می کنیم، از صندلی ها و درها گرفته تا داشبورد و حتی کمدها، بسیار مشهود است.
یک بار دیگر، موضوع "الماس" در روکش پانل درها، سقف و شکل مشبک بلندگو قابل مشاهده است و اتصال به طراحی بیرونی را تقویت می کند.
تویوتا C-HR علیرغم ظاهر جمع و جور خود، در مقایسه با نیسان قشقایی پیشرو در بخش، تنها 4 سانتی متر از طول خود را از دست می دهد. این بدان معناست که اگرچه کمی تنگههراسی (به فدای طراحی)، صندلیهای عقب راحتتر از آنچه در نگاه اول به نظر میرسد ظاهر میشوند. در عقب، ظرفیت محفظه بار 377 لیتر است.
موتورها: دیزل، برای چه؟
تویوتا C-HR جدید اولین نسل از موتورهای هیبریدی تویوتا را به نمایش می گذارد، خانواده ای از موتورها که تقریباً به علامت تجاری تویوتا تبدیل شده اند. بنابراین، جای تعجب نیست که شرط بزرگ روی این موتور "دوستانه با محیط زیست" باشد. در پرتغال، تویوتا پیش بینی می کند که 90 درصد از واحدهای فروخته شده هیبریدی خواهد بود.
در واقع، تویوتا بر روی آسانتر و شهودیتر کردن این نسل جدید هیبریدیها تمرکز کرده است و پاسخی طبیعی، فوری و آرام به خواستههای «پای راست» ارائه میکند. این نسخه با قدرت 122 اسب بخار، حداکثر گشتاور 142 نیوتن متر و مصرف اعلام شده 3.8 لیتر در 100 کیلومتر 1.8 VVT-I هیبریدی خود را به عنوان مناسب ترین پیشنهاد برای مسیرهای شهری روزمره معرفی می کند.
در سمت "تنها" عرضه بنزین، موتور را پیدا می کنیم 1.2 توربو که نسخه پایه را با قدرت 116 اسب بخار و 185 نیوتن متر تجهیز می کند. در این موتور، سیستم VVT-i که برای آیگو و یاریس شناخته می شود، به روز شده است و انعطاف پذیری بیشتری در باز کردن سوپاپ ها ارائه می دهد - همه به نام بهره وری.
تأثیرات پشت فرمان: رفتار و پویایی بی عیب و نقص.
با توجه به رفتار و دینامیک، مهندسان این برند ژاپنی راحتی را بین چهار دیواری رها کرده و در جستجوی بهترین پیکربندی ممکن راهی جاده شدند.این تلاش در نهایت منجر به مدلی با a مرکز ثقل پایین، تعلیق عقب چند بازو و استحکام ساختاری خوب ، عواملی که (بسیار) به پاسخ خطی و ثابت به ورودی های راننده در هر سرعتی کمک می کنند.
نباید از دست داد: تویوتا uBox، نمونه اولیه بی احترامی نسل بعدی
با دانستن نقاط قوت کراس اوور ژاپنی، وقت آن رسیده بود که پشت فرمان بپریم تا همه این استدلال ها را در خیابان های پایتخت اسپانیا آزمایش کنیم. و ما ناامید نشدیم.
هر دو نوع هیبریدی با گیربکس اتوماتیک (CVT) و نسخه 1.2 لیتری بنزینی با گیربکس شش سرعته دستی برای مسیرهای شهری روزمره ایده آل هستند و کمبود موتور دیزلی را توجیه می کنند. اگرچه 1.8 VVT-I هیبریدی کاملاً ماهر است، اما به رانندگی معتدل تری نیاز دارد - هرکسی که در رانندگی بی دغدغه غافل شود، مطمئناً احساس می کند (و می شنود) که موتور احتراق بی دلیل وارد صحنه می شود.
از سوی دیگر، نسخه بنزینی چندمنظورهترین و نرمتر در مسیرهای طولانیتر و نامنظمتر است و راحتی و چابکی نسخه هیبریدی را هم از نظر سیستم تعلیق و هم از نظر فرمان حفظ میکند. با این حال، مصرف آن کم است: در حالی که در هیبریدی می توان بدون مشکل 4 لیتر در 100 کیلومتر را در خانه ثبت کرد، در نسخه بنزینی افراد حواس پرت تر می توانند به 8 لیتر در 100 کیلومتر برسند.
نتیجه گیری: موفقیت دیگری در راه است؟
این اولین تماس با تویوتا C-HR برای تأیید سوء ظن ما بود: این در واقع همان مدلی است که در محدوده تویوتا گم شده بود. اگر در ظاهر جسور و اسپرت است (اما باز هم نسبت به پریوس مهارتر است)، از نظر موتور و دینامیک رانندگی، C-HR از تمام قابلیت های پلت فرم جدید TNGA این برند ژاپنی بهترین استفاده را می کند. تویوتا C-HR در حال حاضر در پرتغال به فروش می رسد.
