نگاهش کن... من حتی می خواهم او را به خانه ببرم. THE هوندا ای تعادلی برقرار می کند که به سختی می توان به آن دست یافت، بین "ناز" - یک اصطلاح فنی در طراحی، باور کنید ... - و جدیت. تفاوت چندانی با رویکرد فیات برای طراحی 500 با نتایج اثبات شده ندارد: موفقیت بزرگ و طول عمر.
نقطه ای که بیش از همه با Urban EV، نمونه اولیه ای که E را پیش بینی می کرد، ناسازگار است، در تناسب است، به خصوص در رابطه بین چرخ های 17 اینچی (بزرگتر، استاندارد در Advance قدرتمندتر، در اینجا تست شده است)، که کوچک به نظر می رسند و بدنه که برای آنها خیلی بزرگ به نظر می رسد.
بخشی از دلیل کوچک به نظر رسیدن آنها به دلیل ابعاد واقعی هوندا E است که به اندازه ظاهر کوچک نیست. طول آن 3.9 متر است (10 تا 15 سانتی متر کوتاه تر از SUV های معمولی در این بخش)، اما 1.75 متر عرض (معادل سایر SUV ها) و بیش از 1.5 متر ارتفاع دارد - از سوزوکی سوئیفت طولانی تر، عریض تر و بلندتر است. مثال.
طراحی پر از شخصیت آن توجه بسیاری را به خود جلب می کند که بیشتر آنها مثبت است. مخالفانی نیز وجود دارند که مانند 500 کم هستند، اما هیچ کس نسبت به آن بی تفاوت نیست. این همچنین با آنچه هوندا در سالهای اخیر ما را به آن عادت کرده است، متفاوت است، جایی که مدلهای آن با تهاجمی بصری بیش از حد مشخص میشوند – بله، سیویک، من به شما نگاه میکنم…
اگر نمای بیرونی هوندا E یک برش رادیکال است، در مورد داخل آن چطور؟
ما با پردهای از صفحهنمایش رفتار میکنیم - در مجموع پنج عدد - اما از نظر فنآوری محیطی نامناسب نیست. برعکس، یکی از دلپذیرترین فضاهای داخلی در این سطح است که حاصل ترکیب سادگی طراحی و مواد تشکیل دهنده آن است. این بیشتر یادآور فضایی است که در یک اتاق نشیمن پیدا می کنید تا فضای معمولی در یک ماشین.
احساس فضا در جلو با فقدان یک کنسول مرکزی معمولی تقویت میشود، که به دلپذیری در داخل هواپیما نیز کمک میکند - دلپذیری، شاید کلمهای که به بهترین شکل این فضای داخلی را تعریف میکند.
ما سطوح پوشیده از پارچه زیادی داریم (مانند درها) و نوار چوبی (البته تقلبی) از نظر بافت و لمس بسیار خوب کار شده است و رنگ و کنتراست جالبی به نیروی غالب پنج صفحه نمایش می دهد. پلاستیکهای سخت، نمونهای از این بخش، نیز وجود دارند، اما بیشتر آنها دور از دید هستند و قسمتهای پایینی داخل را اشغال میکنند.
به ظاهر ختم نمی شود...
... در انتخابهای طراحان هوندا، محتوای واقعی وجود دارد، اگرچه زمانی که ما برای اولین بار وارد هوندا E شدیم، به دلیل پرده صفحهای که در مقابل ما به هم متصل میشود، ممکن است کمی ترسناک باشد.
اسکن روی برد زیاد است، اما ما به سرعت متوجه شدیم که وقتی صحبت از عملکرد اولیه یا مکرر عملکردها (مانند کنترل آب و هوا) می شود، E دوستانه کاملاً در دسترس و قابل درک است.
با این حال، سیستم اطلاعات سرگرمی نشان دهنده یک گام بزرگ رو به جلو نسبت به آنچه تاکنون در سایر هونداها دیده ایم است. استفاده از آن سادهتر و برای چشمها دلپذیرتر است، فقط به دلیل واکنش تا حدودی کند و همچنین به دلیل گستردگی آن فاقد است.
گزینه های زیادی وجود دارد، یعنی منوها، که در اختیار ماست - برخی از آنها فقط زمانی که وسیله نقلیه ساکن است قابل دسترسی هستند - و حتی گاهی اوقات آنها در دو صفحه نمایش "گسترش می یابند". آیا واقعاً داشتن دو صفحه نمایش ضروری بود؟ من شک جدی دارم. با این وجود، آنها بخشی ذاتی از طراحی و بخشی از جذابیت آن هستند، اما نیاز آنها مشکوک است.
مشترک شدن در خبرنامه ما
با این حال، عملکرد اطلاعات سرگرمی را برای مسافر تسهیل می کند (جستجوی ایستگاه های رادیویی یا وارد کردن مقصد در مسیریابی) و حتی در صورت نیاز می توانیم با لمس یک دکمه مجازی موقعیت صفحه ها را تغییر دهیم.
آینه های مجازی
زمان شروع مشاهده اول: موقعیت رانندگی تا حدودی بالاست، حتی اگر صندلی در پایین ترین حالت خود باشد. احتمالاً به این دلیل است که کف نیز بالا است (باتری ها روی کف سکو قرار می گیرند) که از پایین آمدن بیشتر نیمکت جلوگیری می کند.
خود صندلیها که بیشتر شبیه مبل با روکش پارچهای پوشانده شدهاند، کاملا راحت هستند، اما حمایت چندانی ندارند. فرمان دو بازوی چرمی نیز فاقد وسعت در تنظیم عمق است - اما اندازه و چسبندگی آن در سطح بسیار خوبی است. با این حال، این یک عامل مهم نیست و ما به سرعت با کنترل های هوندا E سازگار شدیم.
قبل از شروع، به آینه دید عقب نگاه کنید و... لعنتی... آینه دید عقب در جای مورد انتظار نیست. بله، هوندا E همچنین با آینه های مجازی عرضه می شود، با دو صفحه از پنج صفحه نمایش (آنهایی که در انتهای آن قرار دارند) تصاویر گرفته شده توسط دوربین های بیرونی را نشان می دهد، در جایی که آینه ها باید باشند.
کار می کند؟ بله، اما... نه تنها نیاز به عادت دارد، بلکه درک عمقی را که فقط یک آینه می تواند به دست آورد را از دست می دهیم. در هوندا حتما متوجه این موضوع شده اید، زیرا هر بار که چراغ راهنما را روشن می کنیم تا مثلاً مسیر را تغییر دهیم، علائم افقی روی صفحه نمایش اختصاصی ظاهر می شود که به ما کمک می کند تا بفهمیم ماشین پشت سرمان چقدر فاصله دارد.
حتی در هنگام پارک، عدم آگاهی از فاصله آزاردهنده است. علیرغم مانورپذیری عالی E، در نهایت به جای آینه های دید عقب یا حتی نمای 360 درجه، از آینه وسط (که می تواند تصویر دوربین عقب را نیز نشان دهد) و چرخش سر کلاسیک استفاده کردم. ماشین به صورت موازی . .
با این حال، باید به کیفیت عالی تصویر ارائه شده، حتی در شب نیز اشاره کرد. تا زمانی که مقداری منبع نور (نورپردازی خیابان و غیره) وجود داشته باشد، تصویر کاملاً واضح است (حتی با یک اثر خیره کننده واضح در اطراف چراغهای جلو و سایر منابع نوری موضعی)، فقط زمانی که تقریباً هیچ نوری وجود ندارد، دانهدار است.
آینه عقب مرکزی دارای حالت عملکرد کلاسیک …
الان تو جاده
اگر ثابت بایستید، دوست داشتن هوندا E بسیار آسان است، در هنگام حرکت فکر می کنم برای کسی سخت باشد که در برابر جذابیت های آن مقاومت کند. عملکردها کاملاً متقاعد کننده هستند - مثلاً 8.3 ثانیه در سرعت 0 تا 100 کیلومتر در ساعت - و دسترسی فوری به آنها، بدون تردید، شخصیتی جوشان به مدل جمع و جور می بخشد.
کنترلهای هوندا E سبک هستند، اما با سطوح بسیار خوب واکنش و هماهنگی کامل با تنظیم صاف شاسی. با این حال، علیرغم نرمی ذاتی، هوندا E آن را با سطوحی از دقت و کنترل برتر از آنچه که برای مثال در Opel Corsa-e یافتم، ترکیب می کند.
واقعاً به نظر می رسد که بهترین در هر دو دنیا باشد، زیرا سطوح خوب و بالاتر از حد متوسط راحتی (در شهر) و ظرافت (در سرعت های بالا) را ارائه می دهد، در حالی که رانندگی پویاتر و فریبنده تر از بقیه است.
اگر در یک محیط شهری، جایی که بیشتر روزهای خود را می گذرانید - حتی برای خودمختاری محدود، اما ما در آنجا خواهیم بود... -، مانورپذیری عالی، دید و راحتی، زمانی که تصمیم می گیریم به جستجو برویم خودنمایی می کند. برای برخی انحناها یا حتی دورگردهای ساده، اینجاست که هوندا E برتر است.
متمایز است زیرا بیش از 1500 کیلوگرم وزن دارد - مقصر باک سوخت است، با نام باتری 228 کیلوگرمی - و تنظیمات تعلیق نرم به حرکات کنترل نشده بدن ترجمه نمی شود - برعکس... این یک ماشین اسپرت نیست، اما خونسردی است. رونمایی در سرعتهای بالاتر تأثیر بسیار خوبی بر جای میگذارد و رانندگی واقعاً جالب است - این خودرو فاقد مقایسه با Mini Cooper SE است، شاید تنها نمونهای که بتواند با E در این بخش برابری کند.
دفاع متزلزل...
اگر آزمون به اینجا ختم شود، تصور میشود که این یکی از بهترین ترامواهای کوچک در بازار خواهد بود و شما در این فرض اشتباه نخواهید کرد - فعلاً برای همه چیزهایی که در بالا ذکر کردم، مورد علاقه من در این بخش است، به خصوص. برای تجربه رانندگی
با این حال، پرونده دفاعی هوندا E زمانی شروع به لغزش می کند که باید با جنبه هایی با ماهیت عینی تر و کاربردی تر برخورد کنیم.
"فیل" در اتاق استقلال آن است، یا بهتر است بگوییم فقدان آن. 210 کیلومتر برای قدرتمندترین Advance اعلام شده است (نسخه "عادی"، 136 اسب بخار، 222 کیلومتر را تبلیغ می کند)، اما در دنیای واقعی به سختی به آنها می رسند - بارگیری های مکرر را می توان انتظار داشت. بسیار کمتر از رقبای بالقوه ای مانند رنو زوئی پیشرو، که نزدیک به 400 کیلومتر را تبلیغ می کند، یا Opel Corsa-e که من آزمایش کرده ام، که به راحتی بیش از 300 کیلومتر است.
بخشی از تقصیر به گردن باتری 35.5 کیلووات ساعتی آن است، اما هوندا E چیزی ... بیهوده بود. این برند عملاً 18 کیلووات ساعت/100 کیلومتر را در سیکل ترکیبی تبلیغ میکند و، به عنوان یک قاعده، ما همیشه این مقدار را دور میزنیم - بیشتر از آنچه من با سایر ترامواهای مشابه دریافت کردم.
حتی در جنگلهای شهری، که فرصتهای بیشتری برای بازسازی وجود دارد، مصرف بسیار بیشتر کاهش یافت - 16-17 کیلووات ساعت در 100 کیلومتر باقی ماند. من باید 12 کیلووات ساعت در 100 کیلومتر و حتی کمی کمتر انجام دهم، اما فقط در قسمت مسطح شهر ست کولیناس، در کنار رودخانه، با کمی ترافیک و سرعتی که بیش از 60 کیلومتر در ساعت نبود.
اگر بخواهیم از کیفیت دینامیکی و عملکرد بسیار خوب هوندا E لذت ببریم - همانطور که من اغلب انجام داده ام - مصرف به سرعت از 20 کیلووات ساعت در 100 کیلومتر فراتر می رود.
کنسول وسط یک جا لیوانی جمع شونده با دسته چرمی را پنهان می کند.
آیا ماشین برقی مناسب برای من است؟
دفاع از هوندای شایان ستایش حتی متزلزل تر است و وقتی به "فیل" دیگر در اتاق اشاره می کنیم - بله، دو نفر هستند ... - قیمت شما چند است . اگر قیمت کمتری نسبت به رقبا یا رقبای بالقوه داشت، حتی راحتتر میتوانستیم خودمختاری متوسط آن را بپذیریم، اما نه…
هوندا E گران است، نه تنها به این دلیل که یک خودروی الکتریکی است که هنوز هم فناوری آن به طرز عجیبی گران است، بلکه در مقایسه با رقبای خود گران است (مخصوصاً با توجه به استقلال)، حتی با توجه به توجیه برند ژاپنی در ارائه بیشتر. ممتاز» موقعیت یابی به مدل شما.
Advance، نسخه برتر، حتی با در نظر گرفتن لیست گسترده تجهیزات استاندارد، از 38500 یورو شروع می شود. حتی از چندین نسخه قدرتمندتر و سریعتر Mini Cooper S E گرانتر است - نسخهای که از نظر مفهومی به E نزدیکتر است، همچنین به دلیل استقلالی که تبلیغ میکند (24 کیلومتر بیش از مدل ژاپنی) متهم به گران بودن است.
در این مورد، توصیه هوندا E باید نسخه معمولی باشد، با قدرت 136 اسب بخار (کمی کندتر، اما کمی جلوتر)، که از 36000 یورو شروع می شود. با این حال، در مقایسه با رقبای بالقوه با قدرت های یکسان، که همگی می توانند به راحتی با یک بار شارژ از 300 کیلومتر عبور کنند، تعداد آنها جمع نمی شود.