متاسفم، اما کلمات کافی برای توصیف احساسات رالی پرتغال وجود ندارد. باید روی زمین باشی و این همان کاری بود که ما انجام دادیم... به میدان رفتیم.
ما دیوانه ایم؟ ما مطمئن نیستیم.
شبهای بیخوابی، پیادهروی در جنگل، غذای بداهه. همه اینها ارتباط ثانویه را در رابطه با تماشای رالی پرتغال فرض می کند.
در آن ثانیه هایی که حواس ما توسط رنگ ها، صداها و ارتعاشات WRC ربوده می شود، همه چیز را فراموش می کنیم.
پس از عبور آن مردان از کنترل کمان های کراسی که (آهسته) با سرعت 150 کیلومتر در ساعت، بین دره ها و درختان پرواز می کنند، فقط خاطره باقی می ماند، احساسات تجربه شده، گرد و غبار در هوا و زمین سرکش که گواه بر طاقت فرسا است. قدرت خودروهای جدید WRC
در این منتخب از تصاویر سعی کردیم بخشی از آن محیطی که این روزها در رالی پرتغال تجربه می شود را به تصویر بکشیم. اما انصافاً فضاهایی وجود دارد که باید "زنده و رنگ" احساس شود. رالی پرتغال یکی از آنهاست.
فردا Fafe/Lameirinha است و ما آنجا خواهیم بود. اگر نمی توانید آن را انجام دهید، "پروازهای بلند" WRC را به صورت زنده از طریق اینستاگرام ما دنبال کنید.