در دهه های اخیر تغییرات زیادی در صنعت خودروسازی صورت گرفته است و روشنایی نیز از این انقلاب در امان نمانده است. لامپهای هالوژن که اغلب مدلهای جدیدی را که کارخانه را ترک میکردند تجهیز میکردند، جای خود را به راهحلهای پیشرفتهتر و کارآمدتر از نظر فناوری مانند چراغهای زنون، LED یا حتی لیزر دادهاند. با این حال، تمایز بین این چهار نوع نور همیشه آسان نیست. بیایید از ابتدا شروع کنیم.
هالوژن
اگر در حال حاضر به بیرون از پنجره نگاه کنید و به طور تصادفی خودرویی را انتخاب کنید، همچنان احتمال اینکه مجهز به لامپ های هالوژن باشد، وجود دارد. در واقع این راه حل به اوایل قرن گذشته باز می گردد و تا به امروز ادامه دارد.
مشابه لامپ های خانگی، این لامپ های رشته ای حاوی یک رشته تنگستن در داخل یک حباب گاز (هالوژن) هستند. در دهه 90، پوشش چراغهای جلو شروع به ساختن از پلی کربنات کرد - علیرغم تمایل به کدر شدن و/یا زرد شدن، این ماده سبکتر و مقاومتر از شیشه است و اجازه میدهد نور را از طریق بازتابندهها هدایت کند.
اگرچه امروزه کارآمدترین راه حل نیست، اما تصادفی نیست که لامپ های هالوژن تا این حد دوام آورده اند – علاوه بر اینکه راه حلی ارزان و آسان برای نگهداری/تعویض هستند، عمر آنها بین 500 تا 1000 ساعت است. عیب اصلی اتلاف انرژی است که بیشتر به صورت گرما است.
زنون
در مقایسه با لامپهای هالوژن، نور زنون با ایجاد درخشش روشنتر و شدیدتر متمایز میشود، که حاصل گرمایش مخلوطی از گازها است که حتی برخی از آنها به مقدار کم در جو وجود دارند.
این نوع از نورپردازی زنون که توسط BMW سری 7 در سال 1991 معرفی شد، در صنعت خودروسازی در ابتدای قرن جاری دموکراتیک شد و از یک آپشن به تجهیزات استاندارد در مدل های تولیدی جدیدتر تبدیل شد. نور زنون علاوه بر ماندگاری بیشتر (تا 2000 ساعت) و مصرف انرژی، گرانتر است.
رهبری
مخفف دیود ساطع کننده نور، چراغ های LED این روزها محبوب ترین نوع نورپردازی هستند - و نه فقط در صنعت خودرو. به دو دلیل اصلی: راندمان انرژی بالا و ابعاد کوچک.
از آنجایی که آنها دیودهای نیمه هادی کوچکی هستند که هنگام اعمال ولتاژ الکتریکی نور ساطع می کنند، چراغ های LED بسیار قابل کنترل هستند. شما می توانید آنها را در چراغ های جلو، چراغ های ترمز، چراغ های راهنما، چراغ های مه شکن یا هر قسمت دیگری از خودرو استفاده کنید. امکان تغییر رنگ یا طرح آن وجود دارد. همچنین می توان مناطق جداگانه را به صورت قطعه بندی شده روشن کرد تا مثلاً ترافیک روبرو را خیره نکند. به هر حال… رویای هر بخش طراحی.
در ابتدا منحصر به مدلهای لوکس، تعداد کمی از مدلهای فعلی هستند که نور LED را به عنوان یک آپشن ارائه نمیدهند - حتی در بخش B. اما همه چیز عالی نیست: معایب اصلی چراغهای LED قیمت و این واقعیت است که آنها میتوانند. تولید گرمای غیر ضروری در اطراف اجزای مجاور.
لیزر
رویای هر طرفدار حماسه جنگ ستارگان: داشتن یک ماشین با نور لیزر. خوشبختانه، در اینجا از پرتوهای لیزر برای از بین بردن طوفانبازها یا اتومبیلهای جلویی استفاده نمیشود، بلکه برای به دست آوردن شدت و دامنه روشنایی بسیار برتر از لامپهای سنتی استفاده میشود. و در این "جنگ چراغ ها" این آئودی بود که پیروز شد.
BMW اولین کسی بود که این راه حل را در یک مدل تولیدی، در این مورد BMW i8، اعلام کرد، اما آئودی با عرضه این فناوری در R8 LMX با تولید محدود، برند باواریا را پیش بینی کرد.
این فناوری ناشی از پرتوهای لیزری است که به سمت مجموعه ای از آینه ها هدایت می شوند که مسئول معکوس کردن جهت نور و ارسال آن از میان ابری از گاز فسفری مایل به زرد هستند. نتیجه: یک نور سفید بسیار قوی تر (در BMW i8 می تواند تا فاصله 600 متری طبق برند روشن شود)، به همان اندازه کارآمد است و خستگی چشم را کاهش می دهد.
نقطه ضعف بزرگ این است که… قیمت. این گزینه ای است که می تواند 10000 یورو باشد.