Tá socrú déanta ag Chris Harris, duine de na hiriseoirí is suntasaí i bpreas na ngluaisteán, bualadh le dhá ghluaisteán uathúla. Cuspóir? Faigh amach croílár na tiomána.
N’fheadar go minic cá as a dtagann an paisean seo do ghluaisteáin, rud a chuireann rás mo chroí (tá sé beagnach 11 in agus táim fós anseo ag scríobh faoin réad ceithre roth seo…). Cén fáth an ifreann a mhothaím chomh maith faoi dhlíthe na fisice a shárú? Cén fáth gur maith liom gluaisteáin an oiread sin ar aon nós? Nuair a bheidh sé réasúnach, ba chóir go ndéanfadh na haláraim go léir i mo orgánach mé a tharchur chuig an instinct is práinní: maireachtáil. Ach níl, tiomáineann an paisean seo mé go cinntitheach i dtreo an chuar sin agus an chuar eile. Agus an ceann a thagann ina dhiaidh, níos gasta agus níos gasta, níos mó agus níos géire agus níos géire, nuair nár cheart dom a bheith ag déanamh ach bogadh ó phointe A go pointe B fillte i málaí aeir sa charr is sábháilte agus is leadránach ar domhan. Speiceas fearas tí neamh-idirdhealaithe más féidir.
Ach ní. An níos mó a bhuailfidh tú mé is mó a thaitníonn liom tú. Dá mhéad manly agus capricious atá an carr, is mó mothúcháin a mhúsclaíonn sé. Is mar gheall ar bhraistintí mar seo a leanann gluaisteáin mar an Morgan Three Wheeler nó Caterham Seven, atá bunúsach gan amhras agus atá imithe i léig go teicniúil, chomh reatha agus a bhí siad an lá a rugadh iad cúpla scór bliain ó shin.
Mar gheall ar sa deireadh, is iad na braistintí an rud atá i ndáiríre. Agus níl aon rud níos íon ná nasc fear-meaisín gan idirghabhálaithe eatarthu. Sin an áit a bhfaighimid «croílár na tiomána» agus sin an áit a bhfuil Chris Harris ag iarraidh sinn a thabhairt linn i eipeasóid eile de Drive. Féach ar an bhfíseán, i gcás eile fós ina bhfuil an tráchtas go bhfuil níos lú i bhfeidhm ina iomláine. Seiceálacha Chris Harris:
Téacs: Guilherme Ferreira da Costa