Is fíric é go bhfuil an ealaín a thaitníonn le gach duine a bhfuil grá aici do charranna níos mó nó níos lú cosúil leis na smideadh rubair a radaíonn amach le linn sruth. Ach bhí daoine ann a chuaigh níos faide…
Bhuel ansin ... bhí daoine ann a bhí ag iarraidh a mbealach amach a fháil chun an cultúr a iniúchadh agus a d’úsáid ceardlann mheicniúil mar shuíomh chun cuid de phictiúir cháiliúla na hAthbheochana a athchruthú. Sea. Léann siad go maith.Níl i bpictiúir mar an Mona Lisa agus The Last Supper le Leonardo da Vinci, The Birth of Véineas le Botticelli ach cúpla sampla a bhunaigh spiorad brionnaithe idéalacha nua i bpéintéireacht na hAthbheochana. Ní féidir linn iad a athchruthú le hola innill leathshintéiseach (ar a laghad níor chuimhnigh éinne air sin go fóill), ach is féidir linn siopa deisiúcháin uathoibríoch a chur sa chúlra. Agus caithfidh gurbh é sin smaoineamh Freddy Fabris…
Grianghrafadóir é Fabris a rugadh i Nua Eabhrac, ach a d’fhás aníos ar shráideanna Buenos Aires, an Airgintín agus atá ag obair le portráidí agus íomhánna coincheapúla le breis agus 20 bliain. Tugtar Renaissance ar an smaoineamh iontach is déanaí atá aige, atá comhdhéanta de chuid de phictiúir bhunaidh na hAthbheochana a atáirgeadh. Faoin am seo, tá siad ag buille faoi thuairim cheana féin a bhí ar cheann de na cásanna a roghnaíodh.
FÉACH FREISIN: Hyundai Santa Fé: an chéad teagmháil
Ag labhairt dó leis an Huffington Post, deir Fabris go raibh sé i gcónaí ag iarraidh luach saothair a thabhairt do phictiúir na hAthbheochana, ach ní leor iad a athchruthú mar ghrianghraif.
“Theastaigh uaim meas a bheith agam ar aeistéitic na bpictiúr, ach bhí orm lorg coincheapúil a chur san áireamh a chuirfeadh‘ ciseal ’nua leis na saothair bhunaidh. Tóg iad as a gcomhthéacs bunaidh, ach coinnigh a mbunús fós. Tharla mé sean-gharáiste a fháil i lár thiar SAM, agus seo an rud a chuir tús leis an tsraith. D'áitigh an áit go dtógfaí grianghraf ann, agus go mall thosaigh smaointe ag glacadh a n-áit. " | Freddy Fabris
Roghnaigh Fabris trí cinn de na pictiúir is suaithinsí: The Creation of Adam le Michelangelo, The Anatomy Lesson of Doctor Tulp, le Rembrandt agus an Suipéar Deireanach thuasluaite le Da Vinci. Tá comhdhéanamh bunúsach na radhairc dílis fós, ach athraíonn na heilimintí go suntasach.
I gCruthú Adam, seachas féachaint ar Dhia an chéad fhear a chruthú, is féidir linn meicneoir foghlamtha a fheiceáil ag tabhairt scriúire do iarrthóir gairme a d’fhéadfadh a bheith ann. Tá an siombalachas láidir, tá sé ionann is nárbh í an eochair an t-aon rud a bhí á briseadh, ach an t-eolas a bhí ag roinnt daoine ag casadh innill freisin. Ach fágtar suibiachtúlacht na léirmhínithe seo ag do shamhlaíocht ...
Sa Suipéar Deireanach, bhí méid an athdhéanamh de dhíth agus bhí roinnt scriúnna fágtha sa bhosca: is cinnte go bhfuil an tábla níos doichte agus trí aspal in easnamh, ach tá an toradh fós sensational. Tabhair faoi deara an roth taobh thiar de cheann Íosa, ag imirt go foirfe ról choróin na dtor. Chuaigh an t-ealaíontóir síos go dtí na sonraí is lú fiú.
Is é an ceann deireanach ach ní a laghad ná Ceacht Anatamaíochta an Dochtúir Tulp le Rembrandt. Sa saothar bunaidh agus mar a thugann an t-ainm le tuiscint, tá rang anatamaíochta againn a mhúineann Nicolaes Tulpdo do ghrúpa dochtúirí printíseachta (deir an scéal go bhfuil an radharc fíor agus gur tharla sé i 1632, nuair nár ceadaíodh ach aon díscaoileadh amháin in aghaidh na bliana agus go b'fhearr gur comhlacht coirpeach forghníomhaithe an corp). Sa leagan nua “manly”, iolraítear an réad atá faoi staidéar agus tá míle agus carr amháin ann.
Íomhánna: Freddy Fabris