Os "bistecs" poden ter moitos fallos: un deles é ter un termostato corporal roto; En realidade, é un pracer velos paseando, todos quentes, cunha temperatura de 7 ºC (¡Ai valentes!) —pero no medio de todos estes defectos de fabricación, hai algo inscrito no ADN daqueles cativos que naceron onde... -sol- brilla-algunhas-veces que os animan a ter ideas brillantes. Ideas que poden estar (e están...) fóra de lugar á luz do resto do mundo, pero que finalmente teñen todo o sentido.
imos aos feitos
Cara a cara co resto do mundo, os alemáns quizais inventaron o automóbil, pero foron os ingleses os que inventaron os roadsters (1-0); os italianos quizais deseñaron algúns dos coches máis fermosos de sempre, pero foron os británicos os que lanzaron por primeira vez un modelo de produción con auténticas preocupacións aerodinámicas: o Jaguar E-Type (2-0) - grazas Malcolm Sayer!
Acostumarse aos cornos amigos. Na estrada todos nos saludan e queren ser o noso amigo.
Agora fíxate neste esperpento: foi nun país onde o verán dura tanto como o que levaches para ler esta frase (e ás veces menos...), onde naceu o concepto de roadster. Así é... coches deportivos, en topless, de dúas prazas, para ir rápido nun país onde choven cans e gatos. Resultado ao final da primeira metade: 3-0. Tres goles de altísima nota artística.
Morgan de 3 rodas
Despois desta actuación na primeira parte, dá igual que na segunda parte (léase século XXI) os ingleses estean a dar unha derrota monumental en case todas as frontes.
Volvendo aos movementos artísticos da primeira parte, as ideas pouco razoables non quedan aí. Por suposto, tivo que ser un inglés o que tivese a xenial idea de casar un motor de motocicleta cun chasis de tres rodas e crear así o concepto de ciclocar. O nome deste xenio inglés é Harry Morgan, HFS para amigos, fundador de Morgan.
O radio de xiro do Morgan 3 Wheeler é equivalente ao dun buque portacontedores: demasiado ancho.
Segundo a historia (sempre está ben dicir "segundo a historia") Harry Morgan non era moi bo para andar en motocicleta e ao mesmo tempo soñaba con construír un vehículo fiable, práctico e accesible para as masas; non sorprenderei a ninguén se Digo que o Morgan 3 Wheeler foi o primeiro modelo que intentou democratizar o acceso ao coche, non? Xuntou estes dous pensamentos e creou 3 Wheeler. Un modelo que máis ou menos (sen máis rigor histórico), máis de 100 anos despois, segue a ser moi semellante ás imaxes.
Basta de historia, imos conducir!
Como sabedes, aquí en Razão Automóvel somos uns namorados dos clásicos —hai pouco tempo conducín un Porsche 911 Carrera 2.7, e en breve publicaremos unha proba en Estoril ao volante dun Clio moi especial con Williams no nome... - entón probar o Morgan 3 Wheeler foi un privilexio para nós.
Morgan de 3 rodas
Un ano máis eliximos a bucólica Serra de Sintra, un lugar de camiños desafiantes e curvas cerradas, para o noso dinámico ensaio e sesión fotográfica. A localización escollida non puido ser mellor. Curvas técnicas e entrelazadas, contorna fermosa e acústica natural que saben facer que nos nosos oídos todos os ecos e berros do motor V-Twin de 2000 cm3 que impulsa o Morgan 3 Wheeler. Arruolado polo estrondo deste motor, era imposible non lembrar que esas curvas estaban, noutros tempos, cubertas por poetas e monstros do automovilismo mundial.
A fronte morderá o vértice? Terá tracción a parte traseira? Sinceramente, non quería obter esas respostas abrazando un piñeiro.
Acabada a contemplación, deixei o romanticismo a un lado, reducín unha quenda e acelerei ata o fondo. Co aumento do ritmo drasticamente (o 0-100 km/h complétase en só 6,0 segundos) declarei unilateralmente "¡guerra ás curvas!" de Sintra. A resposta do motor, máis que repentina, é sobre todo con corpo, pleno e constante. Noutras palabras: non son os 85 CV de potencia do motor o que impresiona, son os 140 Nm de par máximo.
Morgan de 3 rodas
Con dúas «tazas» de 1000 cm3 desfasadas na parte dianteira, esperaba máis vibracións. Afortunadamente os técnicos de Morgan conseguiron reducir as vibracións ao esencial, deixando só vibracións suficientes para sentir que o conxunto está vivo. En canto á caixa, só podo dicir marabillas: ten unha escala inmaculada e é notablemente precisa (se non fora do Mazda MX-5). O xogo da biela parece ser herdado dun coche.
Despois da fase de aceleración, coa aproximación galopante das primeiras curvas, collín o "coitelo dos dentes" e achegueime ás primeiras traxectorias con moita prudencia, nunha especie de alto o fogo temporal, como nunca arrincara nun coche de tres rodas. .
A fronte morderá o vértice? Terá tracción a parte traseira? Sinceramente, non quería obter esas respostas abrazando un piñeiro. Ademais, é evidente que o Morgan 3 Wheeler non ten ABS nin ESP nin nada máis. Primeiras conclusións: a dirección transmite información q.b., os freos fan o traballo e a traseira é moi previsible.
Despois duns quilómetros xa tratei o eixe traseiro por ti e as rodas dianteiras xa varrían os bordes do asfalto ao milímetro. Tentei conter o meu sorriso (porque non necesito dietas a base de insectos) e coas medidas de Morgan xa tomadas, mirei por primeira vez no cadro de instrumentos “¡que?! Fixen ese "só" xiro a 50 km/h? Isto está estragado!”. Mirei por un dos espellos e vin que Diogo seguía detrás de min ao volante dun Peugeot 308 SW. "Está ben, entón fun moi lento!" Pensei.
Se Morgan 3 Wheeler fose un superheroe
O seu superpoder sería disfrazar a velocidade. Sentados ao volante, a sensación que temos é que poderiamos superar os tempos da etapa da Lagoa Azul no Rallye de Portugal, pero en realidade imos a un ritmo relativamente medido.
Esta é a esencia do Morgan: curva tan rápido como un todoterreno, pero ofrece a sensación dun coche deportivo "puro sangue". Coa vantaxe de que todo é moito máis sinxelo: os tobogáns, os cruces, todo é doado!
Cando se trata de comodidade, o Morgan 3 Wheeler non é tan incómodo como parece, pero non me penses demasiado porque non son quen de queixar. A parte máis difícil -e incluso a máis divertida (non divertida)- é conseguir evitar os buratos. Saquei as rodas dianteiras dos buratos e batei... cheo na roda traseira!
Aínda que falamos de comodidade, un feito interesante sobre esta unidade é que estaba equipada con asentos calefactables, un extra imprescindible se estás pensando en mercar un.
Morgan de 3 rodas
en estrada aberta
Volvendo aos ingleses, outro dato interesante sobre os «filetes» é que, a diferenza dos estadounidenses, que teñen o costume de gardar os seus coches durante décadas sen tocalos para non devalualos, os británicos úsano todo ata esgotar, sexa un Mini Morris. ou un Ferrari F40. Tes, entón úsao! É relativamente común ver ingleses por Europa en viaxes de miles de quilómetros ao volante de clásicos, como intrépidos aventureiros. E sinceramente, vinme facendo o mesmo en Morgan: un coche con pátina ten outro encanto, non estás de acordo?
Outra cousa: acostumarse aos cornos amigos. Na estrada todos nos saludan e queren ser o noso amigo. Todo o mundo, sen excepción, adora o coche, felicítanos e está contento connosco. Nunca conduín un coche que evocase tanta empatía na xente. As fotografías que se nos fixeron foron máis que moitas. Algúns deles poden ata ter mosquitos metidos na fronte. Sen problema…
En estradas abertas é doado navegar a unha velocidade de cruceiro duns 100 km/h (segundo a marca, a velocidade máxima é de 180 km/h). Pero por riba desa velocidade, esquéceo, porque o vento non permite nin conversas a bordo. Espazo para a maleta? Pois... colle un pouco de roupa porque a maleta non é suficiente para moito; por certo, a maleta é suficiente para pouco!
Morgan de 3 rodas
Non na cidade...
O radio de xiro do Morgan 3 Wheeler é equivalente ao dun buque portacontedores: demasiado ancho. Tes que calcular todas as manobras con suficiente antelación, e aínda así probablemente terás que invertir marchas e tentalo de novo. Despois, é incrible como todos os autobuses e camións son capaces de apuntar o escape directamente á nosa cara.Traducido por nenos, conducir o 3 Wheeler pola cidade é un pequeno calvario. Ademais, o motor V-Twin arrefriado por aire necesita movemento para arrefriar, se non, o ventilador de refrixeración non se para. Fuxe!
Resumindo…
O medio natural deste Morgan son as estradas nacionais e secundarias. Escapa das estradas e da cidade e Morgan 3 Wheeler será un auténtico compañeiro de aventuras. Confeso que nunca me divertín tanto nun coche que avanzaba tan lentamente.
Unha vez que o conduzo, entendo por que Morgan segue fabricando os 3 Wheelers: o mundo necesítao. Na era da seguridade, a electrónica e a tecnoloxía, os 3 Wheelers son o contrario de todo. Non acepta compromisos, só quere divertirse e rexeita os filtros. Ademais, ten un maldito lugar!
Morgan de 3 rodas
Se puidese mercaría un, era o agasallo ideal para min, os meus fillos e os meus netos. Sería un privilexio ter un representante dos primeiros tempos do automóbil no garaxe, máis aínda coas vantaxes do século. XXI, é dicir, a fiabilidade dos compoñentes. Desafortunadamente, unha unidade coma esta custa a modesta suma de 52 319,60 €.
Se son moitos cartos? Por suposto que si, pero sinceramente paga a pena cada centavo. Se che gustan os coches, non teño nin que explicar por que. Se non che gusta, esquéceo... Non intentarei cambiar de opinión. Hai cousas que só os petroleiros poden entender.
Espero que disfrutedes deste regreso de Morgan 3 Wheeler tanto coma min; se che gustou o texto, recoméndoche que o compartas nas redes sociais. En nome de Razão Automóvel, só podo agradecer a Morgan Portugal por facilitar o 3 Wheeler e a São Pedro por soportar a choiva durante toda a sesión fotográfica. Un día destes volvemos a chamar á porta de Morgan para volver pedirlle as chaves. E non... non tomamos un "non" como resposta.