Alman Hermann Joha (li jor) di salên 70-an de yek ji dilxwazên ceribandinên qezayê yên bi mirovên rastîn re bû.
Wekî ku hûn dizanin, ceribandinên qezayê - an ceribandinên têkçûnê - naha di pîşesaziya otomotîvê de yek ji ceribandinên herî girîng in.Ji ber şideta bandorên ku ajokarek di rewşên rastîn de tê de derbas dibe, di simulasyonên de dumik bikar tînin ku dikarin encamên bandora li ser laşê mirovan bipîvin. Lê her tim ne wisa bû.
“Çiqas realîst be jî dummies , tu kes tam wek mirovan tevnagere”.
BİXWÎNE BİXWÎNE: Çima ceribandinên qezayê bi leza 64 km/h têne kirin?
Çil sal berê, hîn jî hebûn ku bandoriya kemberên ewlehiyê dipirsin. Ji bo zelalkirina şik û gumanan, di dawiya salên 70-an de, berpirsiyarên "ceribandinên qezayê" li Almanyayê biryar dan ku li şûna kulîlkan komek dilxwaz biguhezînin. Ev encam bû: