Ev hefte bi dawiya hilberîna Lamborghini Gallardo ve tê destnîşan kirin: supercara paşîn a Italiantalî ya bi gearboxa desta. Hêjayî bîranînê ye.
Ez difikirim ku ez nostaljîk im. Ez wisa nafikirim, bi rastî ez bawer im. Nizanim ev kêmasî ye an fezîlet e – hûn jî nizanin… – lê dema ku dor tê ser otomobîlan, ev hest hê tûjtir dibe.Dema ku ez li ber kontrolên otomobîlek ji demek din rûnim ez şa dibim. Takteya mekanîkî, buhara benzînê û serhişkiya tîpîk a kesên ku li rehetiya demên nûjen "bar nagirin" min bala min dikişîne. Tecrûbeya ajotinê tundtir e. Di vê yekê de guman tune.
Ji ber van û vejînên din e ku hêja ye ku meriv li ceribandina vê Lamborghini Gallardo ya pir taybetî temaşe bike: super-spora destan a îtalyayî ya dawî. Ger ew ji birayê xweya "otomatîk" hêdîtir be? Helbet erê. Lê gelo hezarî çirkeyek hêjayî romantîzma hestê ye ku em in yên ku bi tevahî bûyeran di bin kontrola xwe de ne? Belkî na.
Bi dawiya Lamborghini Gallardo re, ew jî dawiya serdemek nîşan dide. Yek jê ew bû ku mêrik emir da û di navbera tiliyên xwe û kefa xwe de pêçavên qutiyê hîs kir.