Tenê li dora me binêre, hemû cars , çi nû, kevn, bi roniyên LED an halojen di nexşeya ronahiyê de tiştek hevpar parve bikin: rengê roniyên paşîn. Di cîhana gerîdeyê de gelek tişt hatine guhertin lê roniyên ku em dibînin dema ku em li dû otomobîlek din diçin sor bûne û hîn jî sor in , niha dimîne ku were dîtin çima.
Berevajî "norm"ên din ên roniyên nûtir, ya ku rengê sor ji bo çirayên dûvik diyar dike, pir kevn e . Her çend otomobîlên pêşîn tenê li pêş roniyên (lampe an mûm ji bo ronîkirina rê) hebûn jî, zû eşkere bû ku her ku li ser rêyan zêde bûn, ew ê bêtir hewce bike ku rêyek ji bo "ragihandina" bi hev re were dîtin û ev yek. bû sedema xuyabûna roniyên li paşiya otomobîlan.
Lebê wan ew fikir ji ku girt û çima divê sor bin? Çi zerara şînê kir? An binefşî?
Trênan rê nîşan dan
Otomobîl nûbûnek bêkêmasî bûn, ji ber vê yekê "îlhama" nîşana wan a derveyî hat ji trênan , ku di sedsala 19-an de di warê veguhestina motorî de nûçeyên mezin bûn. Otomobîl dê heta dawiya wê sedsalê xuya neke û dê tenê di nîvê yekem ê sedsalê de bi rastî populer bibe. XX.Wek hûn dizanin trênan ji bo rêwîtiyê hewceyê rêxistinek bilind e û ev rêxistin bi rêya îşaretan pêk tê. Ji ber vê yekê, ji temenek piçûk ve, fanos û çira ji bo danûstandina di navbera trênan de hatine bikar anîn (ji bîr nekin ku di wê demê de telefonên desta tune bûn ne jî walkie-talkies).
Beriya ku pergalên ragihandinê yên ku di xetên trênê de têne bikar anîn veguheztin rêyan, demek bû. EW mîrata yekem bû pilana ronahiyê ya ku ji bo nîşankirina fermana rawestanê / pêş ve tê bikar anîn, bi nexşeya semaforê (kesk û sor) ku di cîhana rêhesinê de ye. EW mîrateya duyemîn pejirandina qaîdeyek e ku bi dawî bû ku roniyên sor li paşiya hemî otomobîlan bîne..
Rêbaz hêsan bû: diviyabû hemû trên di dawiya vagona dawî de ronahiya sor hebe da ku nîşan bide ku ev li ku bi dawî bû. Dema ku cîhana otomotîvê li îlhamê geriya da ku rêyekê bibîne ku otomobîlek bi tiştê ku li dû we tê "têkilî" bike, ne hewce bû ku hûn dûr binihêrin, tenê wê qaîdeyê bi bîr bînin û wê bicîh bînin. piştî her tiştî heke ji bo trênan xebitî çima ew ê ji bo otomobîlan nexebite?
Çima sor?
Naha ku hûn fêm dikin ku ramana karanîna ronahiyek li paşiya gerîdeyan ji ku derê hatî ji bo "ragihandina" bi wesayîtên li paş ve, hûn bê guman ji xwe dipirsin: lê çima ev ronahî sor e? Dibe ku çend sedemên vê hilbijartinê hebin.
Ger di cîhana trênan de têgihîştin ku ev rengê pejirandî bû, piştî ku hemî pargîdaniyên trênê berê ji bo îşaretkirina xetên roniyên sor ên mezin ferman dabûn. Çima divê ew wan di trênan de bicîh nekin? Ragirtina lêçûn di çêtirîn xwe de. Di cîhana otomobîlan de em tenê dikarin texmîn bikin, lê du hîpotezên gengaz hene yên ku li ber çavan derdikevin.
Li vir bibin aboneya bultena me
Yekem ve girêdayî ye Têkiliya ku em di navbera rengê sor û rêza rawestandinê de çêdikin , Tiştek ku em eşkere dixwazin ku gava ku em hêdî hêdî hêdî dibin bidin kesên ku li dû me têne. EW Duşem ve girêdayî ye têkiliya di navbera rengê sor û têgîna xetereyê de , û em jê re rû bi rû bimînin, lêdana pişta otomobîlê tiştek xeternak e.
Ji ber çi sedemê be, otomobîlan vê çareseriyê qebûl kirin. EW di destpêkê de ew roniyên tenêtiyê bûn , her dem li ser, li ser paşiya otomobîlên yekem ku hebûna xwe li ser rê nîşan didin. Bi pêşveçûna teknolojiyê re roniyên STOP derketin (ku ronî dibe tenê dema ku tê girtin) heya ji salên 30-î yên sedsala borî ji bo xwedîkirina otomobîlan bû norm roniyên li her du aliyên piştê, bi xwe formên cihêreng ên ku ji hêla stîlîst û sêwiranan ve têne xeyal kirin.