Ji sê kesan du kes bi nexweşiya otomobîlê ketine. Li gorî lêkolîna Ford, ev rewş zêdetir li ser rêwiyan, bi taybetî zarok û xortan heye, û di seyrûsefera rawestan û çûnûhatinê de, rêyên bi kel û pel û bi taybetî dema seyaheta li ser kursiyên paşî de, zêdetir dibe.
Xwarin û xwêdan yekem nîşanên hişyariyê yên vê rewşê ne, û ew dema ku mêjî agahdariya veqetandî ji dîtinê û organa ku berpirsiyarê hevsengiyê ye, ku di guh de ye, distîne.
Pitik bi otomobîlê nexweş nakevin, ev nîşan tenê dema ku em dest bi meşê dikin çêdibin. Hûn Pets ew jî bandor dibin, û hêj masiyên zêrîn jî ji nexweşiya deryayê dikişînin, diyardeyek ku ji hêla keştiyan ve hatî destnîşan kirin.
Di ceribandinên ku ji hêla Holandî Jelte Bos, pisporê têgihîştina tevgerê ve hatî koordînekirin, hate dîtin ku ger pencere destûr bidin qada dîtinê ya berfireh, li her du aliyên rê, dilxwaz kêmtir meyla nexweşiya deryayê ne.
Di vê wateyê de, Jelte Bos ji bo kêmkirina nîşanên nexweşiya deryayê hin tedbîran pêşniyar dike:
- Di kursiyên paşîn de, çêtir e ku meriv li ser kursiya navîn rûnên, ji bo dîtina rê, an çêtir e ku meriv di kursiyên pêş de rêwîtiyê bike;
- Siwarbûnek nermtir hilbijêrin û, gava ku gengaz be, ji firandina nişkave, leza xurt û kunên li peyarê dûr bisekinin;
- Rêwiyan bala xwe bidin - stranek wekî malbat dikare bibe alîkar;
- Sodayan vexwin, an jî çerezên zencîreyê bixwin, lê ji qehwê dûr bisekinin;
- Ji bo ku serê we heta ku mimkun be hênik bimîne, balgek an piştgiriyek stûyê bikar bînin;
- Klîmayê vekin da ku hewaya teze bizivire.