Ez nostaljîk im, rast e. Hemî ji ber vê gotara li ser nebûna xemla modernîteyê dest pê kir.
Rastiya ku jûreya nûçeyan a Razão Automóvel li yek ji mezintirîn perestgehên klasîk ên welêt e jî ne arîkar e. Erê, ofîsa me li vir e, û ev klasîkên ku em her roj dema ceribandina lêzêdekirinên herî paşîn li wan dinêrin.
Bêzar, ne wisa? Netişt.
Di pratîkê de, ev pirsek hîle ye, mîna: blondes an brunettes?”. Lanet, ez nizanim.”
Heya nuha, xaçperestiya min tenê yek e, û ew ne ji bo titûnê ye, ji bo wê ye pênase kêfa ajotinê . Ev ne hêsan e, ez qebûl dikim. Ne bi kêmanî ji ber ku diyarde gelek awayan digire. Yek ji wan di vê vîdyoyê de tê xuyang kirin, ku bi rastî, motîvekirina nivîsandina vê nivîsê ye.
Vê vîdyoyê bi rengek bêkêmasî tiştê ku dibe ku awayê ajotinê ya herî pak û bi xelat e destnîşan dike: li ser gerîdeyek klasîk, bi mebesta destmalan, li ser rêyek zivirî, bi dîmenek bukolîk û xwarinek ku di navberan de zikê germ bike - ez baş dixwim Xwarina Alentejo, ez ji xwarinan hez dikim.
Bi rasthatinî, vîdeoyê tewra ti şîretan jî nîşan neda, lê dema ku min dinivîsand min xwest ku ez şîvekek bixwim - tewra min wêneyek girîng a ku li hev bikira jî girt.
TÊKIRIN: Têkiliya di navbera rîtuelên ajotinê û kêfa ajotinê de
Ger ez tenê ji klasîkan hez dikim? Helbet na. Ez parêzvanê pêşkeftin û teknolojiyê me. Bi awayê, Rêjeya Otomobîl nîşana van demên hi-tech e. Em dîjîtal in - ne ku ev bi serê xwe nîşana modernîteyê ye. Di dîjîtal de gelek kevn û li ser kaxezê gelek yên nû hene, ger ez jê fam bikim.
Û ez jî dikarim li ser wê binivîsim. Derbarê serpêhatiya xwendina kovara gerîdeyê. Ger Ledger Automobile weşanek kaxezê kir? Divê em li ser wê bifikirin… pêş de!
Bi rastî, ez difikirim ku ez ê dev ji hewildana danasîna tiştek hestiyar wekî ajotinê berdim. Divê ez dawî li vê bêhntengiyê bînim. Otomobîlên klasîk an nûjen? Di pratîkê de ev pirsek hîle ye, mîna: spî an sor? Lanet, ez nizanim.
"Kêfxweşiyên herî baş ên jiyanê bê etîket, dîrok, cîh û sînorên temenî ne"
Lê ji bo dûrketina gumanê, di nav ewqas nostaljîk û ruhê kevnar de, ez ji otomobîlên nûjen jî hez dikim.
Hemî ev ji bo gihîştina wê encamê ku dibe ku kêfên çêtirîn ên jiyanê bê etîket, dîrok, cîh an jî sînorê temenî ne. Wek klasîkek baş.
Lêbelê, min her gav bihîstiye ku her qaîdeyek baş îstîsna xwe heye. Rast? Û ji ber ku hûn li vir in, me li ser Instagram bişopînin (da ku hûn her gav zanibin em diçin ku derê). Modernîteyê jî tiştên baş hene. Lê klasîkên wê xweşiyê hene…