अनेक दशकांपासून पार्श्‍वभूमीवर उतरलेली, टू-स्ट्रोक सायकल इंजिन मोठ्या दारातून ऑटोमोटिव्ह उद्योगाकडे परत येत असतील. पॉवरफुल इंजिनांच्या घोषणेसह या यशासाठी रेनॉल्ट जबाबदार आहे.
अंतर्गत ज्वलन इंजिने चांगली आहेत आणि त्यांची शिफारस केली जाते. वाढत्या प्रमाणात कार्यक्षम, अधिक शक्तिशाली आणि कमी प्रदूषण करणारी, अंतर्गत ज्वलन इंजिने त्यांचा मृत्यू पुढे ढकलणे थांबवत नाहीत, एकतर सतत तांत्रिक विकासामुळे किंवा इतर उपायांसाठी आर्थिकदृष्ट्या व्यवहार्य पर्याय नसल्यामुळे.
संबंधित: टोयोटाने हायब्रिड कारसाठी नाविन्यपूर्ण कल्पना सादर केली आहे
असेच एक उदाहरण म्हणजे रेनॉल्टने नव्याने सादर केलेले पॉवरफुल इंजिन – हे नाव "पॉवरट्रेन फॉर फ्यूचर लाइट-ड्यूटी" वरून आले आहे. 2-सिलेंडर डिझेल इंजिन आणि फक्त 730cc. आतापर्यंत काहीही नवीन नाही, जर ते दोन-स्ट्रोक ज्वलन चक्रासाठी नव्हते - आम्ही तुम्हाला आठवण करून देतो की आज विक्रीवर असलेल्या सर्व कार फोर-स्ट्रोक मेकॅनिक्स वापरतात.
अनेक कारणांमुळे ऑटोमोटिव्ह उद्योगात बर्याच काळापासून सोडलेला उपाय. पॉवर आउटपुटमध्ये गुळगुळीतपणा, ऑपरेटिंग आवाज आणि कमकुवत प्रगतीच्या अभावामुळे. शिवाय, ही इंजिने वंगणाच्या उद्देशाने ज्वलनात तेलाचे मिश्रण वापरतात (किंवा वापरतात...) ज्यामुळे वातावरणात उत्सर्जनाची पातळी वाढते. जर मेमरी मला योग्यरित्या सेवा देत असेल, तर ऑटोमोटिव्ह उद्योगातील दोन-स्ट्रोक इंजिनचे शेवटचे स्वरूप हे होते (प्रतिमेमध्ये आपण सोव्हिएत जर्मनीचा ट्राबंट, ब्रँड पाहू शकता):
