“Guilherme, gaan we dit weekend de Trophy fotograferen?”. "Nee Maccario, laten we niet gaan" - antwoordde ik Gonçalo Maccario nog voordat hij verder sprak. “Dit weekend is maar voor twee”.
Ik pakte een zestal kledingstukken, zette wat geld opzij voor brandstof en ging op weg naar Serra da Arrábida, met als eindbestemming mijn geliefde Alentejo.
Zoals u weet, is de nieuwe generatie Mégane al vertrokken en is het slechts een kwestie van tijd voordat de R.S. (op de afbeeldingen) de kranten voor de hervorming inlevert. Hiervoor moesten we een “laatste tango” dansen.
Waarom? Omdat de Renault Mégane R.S. Trophy naar mijn mening (en behalve in een betere mening...) de meest viscerale, transcendente en apotheotische FWD is die ik ooit heb gereden.
En kijk, ik heb ze praktisch allemaal gereden. Ik heb alleen de nieuwe Type R nodig.
Om niet oneerlijk te zijn met de SEAT Leon CUPRA 280 of de Golf R, zeg ik dat ik de afmetingen van de bewoonbaarheid, de praktische kant, de uitrusting, enz. vergeet. Of om het anders te zeggen: als het om pure rijsensaties gaat, is de R.S. Trophy de «king of the block». Het is misschien niet eens de snelste. Maar in sensaties is het dat wel.
Onder de 50 000 euro is het praktisch onmogelijk om een model te vinden dat ons net zo kan laten zweten in onze trui als de R.S. Trophy.
Er kunnen zelfs andere modellen zijn die leuker en toegankelijker zijn om te rijden (zoals er zijn), maar de enige die onze zintuigen effectief uitdaagt en ons het stuur laat vastgrijpen alsof morgen ervan afhangt - en dat doet het echt... - is deze.
Ondanks dat alles kon ik hem niet laten gaan zonder hem nog een keer te leiden. De foto's zijn een schande omdat ze zijn gemaakt met een mobiele telefoon met de resolutie van een "aardappel".
Ik ging een beetje laat van huis, maar kwam vrij vroeg in Arrábida aan (Megane heeft deze gave…).
Met Serra da Arrábida vol mensen en fietsers, heb ik de «race»-modus op de RS-knop (aan de linkerkant van het stuur) even uitgeschakeld en besloot ik mijn adem te verliezen met de landschappen, niet met het remmen. Veiligheid boven alles.
Bovendien had ik, met de ontsnapping in de «normale» modus, het gevoel dat ik me niet langer bemoeide met de paringsrituelen van krekels en andere insecten die dit prachtige natuurgebied bevolken.
Voor de grap heb ik net een paar geliefden laten schrikken die aan de kant van de weg stonden met een raterfestival. En ik heb niet eens een kaartje in rekening gebracht. Wie is een vriend, wie is het?
Aangekomen in Setúbal stopte ik voor een kopje koffie (€ 0,60) en om de Mégane bij te vullen (€ 60…). Ik wachtte op de nacht en de kou om Serra da Arrábida woestijn te maken. Het was tijd voor... je weet wel. Braaaaap, fsssiiuuuu!
Laten we naar sensaties gaan! Vooraf wetend dat ik niets nieuws zal zeggen, het Cup-chassis van de Mégane R.S. Trophy is gewoonweg goddelijk.
Neem de moed om het te verkennen en het reageert op een bijna telepathische manier.
Öhlins-ophangingen en Brembo-remmen zijn gewoon onvermoeibaar en passen perfect bij het hele pakket. Beste partner voor een verbrande rubberen tango en topzoenen? Het is moeilijk.
De snelheid waarmee de R.S. Trophy de bochten ingaat, tart bijna de wetten van de natuurkunde.
“Om deze rimpels op te vullen, heeft Renault Sport ( een hallo voor jullie! ) rustte de Trophy uit met een fantastisch Akrapovic uitlaatsysteem.”
Ken je die wachttijd die we maken bij de overgangen naar rechts en links (of vice versa) wachtend op de herbalancering van de massa om de auto weer op het beoogde traject te krijgen? Bij Mégane R.S. Trophy hoeft u niet te wachten. Het is denken en uitvoeren! Gewoon zo. Niet meer en niet minder. Tussendoor houden we onze adem in maar dat hoort bij de beleving.
In deze vergelijking van overweldigende prestaties moet ik zeggen dat na het proberen van andere 2.0 Turbo-benzinemotoren, het enige element dat het gewicht van de jaren in deze set begint te tonen, echt de motor is.
De 275 pk komt en blijft maar de motor heeft een te kort toerenbereik en de versnelling lijdt ervoor - een te lage versnelling verstoort de balans van de auto ter ondersteuning (hij loopt te vast) en een hogere versnelling straft ons bij het verlaten van de bocht (de motor trekt uit van de ideale rotatiezone).
Om deze kreukels op te vullen heeft Renault Sport (met dank aan jullie!) de Trophy voorzien van een fantastisch uitlaatsysteem van Akrapovič. Wanneer het uitlaatspruitstuk warm wordt, zijn er beoordelaars voor alle smaken (behalve voor degenen die dat niet doen ...).
Ik zal je missen(!!!) van de afkeurende blikken van sommige mensen als deze gele Mégane voor een stoplicht staat!
Toekomst
Nu over de toekomst gesproken. Zoals jullie weten was ik bij de internationale presentatie van de nieuwe Mégane die in Portugal plaatsvond. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om het ontwikkelingsteam voor de nieuwe Renault Mégane te vragen hoe de volgende R.S. zal zijn, maar ze kwamen dichterbij - je kunt hier wat geruchten vinden.
Het team van Renault Sport zal in ieder geval hard moeten werken om deze generatie te overtreffen: prachtig chassis, handgeschakelde versnellingsbak, «black leg» vering, mechanisch differentieel, fantastische besturing . Renault Sport, maak het niet makkelijk p-o-r f-a-v-o-r!
Wat mij betreft, ik overleef de verleiding om een R.S. te kopen, nieuw of gebruikt, wat dan ook. Op 30-jarige leeftijd heb ik nog steeds de botten en het hart om het dagelijkse contact met deze machine te weerstaan - die, hoewel niet comfortabel, ook niet zo oncomfortabel is.
Het probleem is het verbruik, boven de 15 l/100km bij hoge snelheden en ergens tussen de 8 of 9l/100 km bij normale snelheden. Ik kan je geen concreet aantal geven omdat ik altijd ben bezweken voor de verleiding van "ok, gewoon meer rondingen!". Vat dit niet verkeerd op, maar het was een afscheid...
Als je er een hebt, gefeliciteerd. Ik haat je.
Uma foto publicada por Razão Automóvel (@razaoautomovel) a