Ik ga je vertellen over een auto die vanwege zijn duurzaamheid, design en innovatie een plaats verdient in de «Olimpo dos Automóveis». Ik spreek - zoals je al geraden hebt van de foto's ... - van de Mercedes-Benz 190 (W201).
Ik moet zeggen dat wanneer ik een Mercedes-Benz 190 zie, ik graag denk dat het het resultaat is van een zeer succesvolle kruising tussen een gewone bank in de woonkamer, een auto, een tank en een Zwitsers horloge. Voor mij was het uit deze mengelmoes dat de W201 werd geboren. Als het lot het toelaat, zal het deze versie zijn die ik nog vele jaren aan mijn kleinkinderen zal doorgeven "er was eens een bank, een tank ..." - kortom, arme kinderen.
Ik kan er zeker van zijn dat wanneer die dag aanbreekt er nog steeds veel Mercedes-Benz 190's op onze wegen zullen zijn... die de inbraak doen! Volgens de legende - aangewakkerd door de verschillende stammen taxichauffeurs die ons land bevolken ... - hebben de jaren 190 zojuist de reis van meer dan een miljoen kilometer gemaakt. Tot dan, in de problemen!
Maar naast mijn versie van het verhaal is er nog een die veel minder plausibel is (uiteraard…). Een versie die zegt dat de Mercedes-Benz 190 het resultaat is van meerdere jaren studie en intensief onderzoek door het Duitse merk. Volgens deze versie was 1976 het jaar waarin de "almachtige" Mercedes-Benz met bezorgdheid begon te kijken naar een ambitieus luxemerk genaamd BMW.
Dit concern had een naam: E21. Of zo u wilt, een BMW 3-serie, een sedan die alle kwaliteiten van de luxe auto's van het hogere segment heeft behouden, maar met meer afgemeten afmetingen. En wat was de verrassing van Mercedes toen het ontdekte dat de markt zelfs ontvankelijk was om (en ja!) te betalen voor een auto met deze kenmerken: kleiner maar even luxe. Het was een enorme schok voor de overtuigingen van Mercedes-Benz. Niet iedereen wilde immers een "multifunctionele salon" met wielen. Iets kleiner maar even goed zou doen.
Daarom stopte het Duitse merk tussen 1976 en 1982 niet dag en nacht, terwijl het zijn reactie op rivaliserende BMW niet afrondde. In 1983 werd dan eindelijk de tegenaanval ingezet: de Mercedes-Benz 190 W201 was geboren.
Destijds ook wel de "baby-mercedes" genoemd, was het een auto die, ondanks zijn conservatieve uiterlijk, revolutionair was voor zijn tijd. De 190 vertegenwoordigde een complete paradigmaverschuiving voor het stermerk. Het was de eerste Mercedes-Benz zonder XXL-afmetingen; geen intensief gebruik maken van chroom in de carrosserie; en om een nieuwe stilistische taal in te luiden.
Het was ook de eerste auto in het segment die een multilink-ophanging op de achteras monteerde en de eerste Mercedes die een McPherson-ophanging vooraan gebruikte. Dit alleen al zegt veel over de toewijding van het merk om iets innovatiefs te creëren. En het bereikte dit zonder afbreuk te doen aan de waarden die het merk in de jaren tachtig leidden: comfort, betrouwbaarheid, traditie en imago.
In het mechanische gedeelte waren er verschillende motoren die de motorkap van de W201 bewoonden gedurende de 11 jaar dat deze actief was. Van de meer conservatieve 2000 cc diesel van 75 pk die veel van de taxi's die in Lissabon circuleerden tot de meest exotische en krachtige 2300 cc benzinemotor van Cosworth (de eerste motor met 16 kleppen van het merk). Als je nu al denkt dat ik de Evo I, Evo II en 3.2 AMG-versies vergeten ben, dat is het, ik heb ze al genoemd.
Ondanks verschillen in prestaties hadden alle motoren een gemeenschappelijke noemer: kogelvrije betrouwbaarheid. Binnen was de sfeer duidelijk Mercedes-Benz. De beste kwaliteit materialen, altijd vergezeld van de typisch Duitse nauwgezetheid in montage en details. Veld waar de 190 te wensen overliet was op het gebied van ergonomie. Het stuur had afmetingen die meer geschikt waren voor het roer van een schip, en de ruimte achterin was niet overvloedig.
Op dynamisch gebied valt er ondanks alle technologie die is gebruikt bij de ontwikkeling van de ophanging en het chassis (het was de eerste keer dat Mercedes computerprogramma's gebruikte) niet veel te verwachten van een gezinsberline uit de jaren '80. verzoeken, maar geen grote bergwegavonturen. Zeer lage snelheden, gecombineerd met achterwielaandrijving en ophangingen op maat voor ritten in de late namiddag, waren geen wonderen.
Kortom, Mercedes-Benz was vrij bescheiden toen het de W201 ontwierp, ze wilden gewoon dat het de beste zou zijn in wat echt goed moest zijn: comfort, betrouwbaarheid, imago en innovatie. Het bereikte. Dat zeggen de drie miljoen verkochte exemplaren tenminste.