Jammer dat noch Alec Issigonis noch John Cooper dit kunnen zien MINI JCW GP (voluit, MINI John Cooper Works GP) Met testosteron geladen.
In de jaren zestig deden deze twee visionairs van de autowereld hun uiterste best om de pittoreske Engelse compact te persen (de eerste als maker van het model, de laatste als verantwoordelijke voor de sportversies), waardoor de wereld van de autosport geschokt werd.
Maar nu legt MINI de lat weer hoger, zoals blijkt uit de reacties van de bestuurders van een Mercedes E-Klasse AMG en een andere van een BMW M340i die hun focus leken te verliezen toen ze voelden dat een kleine MINI hen in de spiegels aan de linkerkant drukte rijstrook van de snelweg A9, zeer dicht bij de stad München.
In deze tijden van coronavirus, wanneer de snelwegen bijna verlaten zijn, verzette de BMW zich nog tot 230 km/u, maar omdat de MINI, bijgenaamd GP, geen tekenen van vertraging vertoonde, gaf de bestuurder er de voorkeur aan de doorgang op te geven na het signaal van de shift naar de middenbaan.
En even verderop sidderde de AMG bijna toen deze MINI JCW GP naderde met een geluid dat overeenkwam met de 265 km/u op de snelheidsmeter , wat voor verrassing zorgde voor degenen die dachten dat hij niet in staat was tot dergelijke prestaties (zijn voorganger zou op 242 km/u blijven).
huisarts, de derde
De eerste MINI JCW GP (R50) verscheen in 2006, gelimiteerd tot 2000 stuks. Hetzelfde aantal eenheden als de tweede MINI JCW GP (R56) was beperkt in 2012. De nieuwe en derde MINI JCW GP (F55) werd verwacht door een gewaagd prototype op de Frankfurt Motor Show 2017 en verscheen aan het einde in de productieversie van vorig jaar, maar beperkt tot 3000 eenheden.
Zo vindt deze nieuwe generatie MINI JCW GP plaats in een categorie van "speciale" auto's om verder te kunnen gaan dan 250 km/u (meestal afstammelingen van de lijn van de Duitse auto-industrie). En met bijbehorende acceleraties, zoals de sprint tot 100 km/u bevestigt, die in een korte 5,2 s kan worden verzonden.
De krachtigste van de B48
Het geheim is de B48, de 2,0 liter motor van BMW die al de “gewone” JCW bedient, maar dan met 231 pk. Hier gebruikten de Anglo-Duitse ingenieurs een grotere turbo met hogere vuldruk, specifieke injectoren/stangen/zuigers, een versterkte krukas en een verbeterd koelsysteem.
Het resulteerde in een verhoging van het maximum vermogen van deze vier cilinders tot 306 pk, naast een maximum koppel van 450 Nm, die vanaf 1750 tpm constant onder de rechtervoet aanwezig is en dat blijft zo tot 4500 tpm.
Abonneer op onze nieuwsbrief
In een vroeg stadium is er een zeer lichte aarzeling bij het "schieten", maar het is een minimale turbo-lag die onmiddellijk verdwijnt en die kan worden vermeden door het toerental iets onder de 2000 tpm te houden bij sportief rijden.
Er bestaat dan ook weinig twijfel over het "ballistische" karakter van deze auto, die slechts vier meter lang is en voorwielaandrijving heeft, wat wordt bevestigd door het feit dat de gewicht/vermogensverhouding slechts 4,1 kg/pk bedraagt (bij gebruik van een image paardrijden, het is alsof je een paard vol spieren hebt met een lilliputter jockey op zijn rug).
306 pk en twee aangedreven wielen
Dit was in feite een van de belangrijkste uitdagingen voor het team van ingenieurs die de dynamische ontwikkeling van de MINI JCW GP uitvoerden, die een mechanisch vergrendelingsmechanisme (genereert een blokkerend effect tot 31% tijdens het accelereren) op de vooras om zoveel vermogen te "temmen" dat uitsluitend aan de voorwielen wordt geleverd, in tegenstelling tot wat er gebeurt in de JCW Countryman of de BMW M135i en M235i, uitgerust met een vierwielaandrijving.
Rekening houdend met het feit dat dit een sport is die alleen bedoeld is voor zeer veeleisende coureurs en dat ze daarom hebben afgesproken veel meer te betalen voor wat extra "magie" - 12 duizend euro meer, in het geval van de 37 die naar Portugal kwamen - dit zou het belangrijkste dynamische kenmerk van de JCW GP kunnen zijn.
In sommige situaties - zoals het verlaten van langzamere bochten met sterke acceleratie - voelt men dat er wat "ruis" is in de stuuractie, vanwege de moeilijkheid van de automatische vergrendeling en het stabiliteitscontrolesysteem om het hoge koppel te verteren - zelfs in GP modus, toleranter, wat een veilig alternatief is voor de "uit" -modus.
Het meest positieve van het gedrag bij deze hoge vraag heeft te maken met de manier waarop de vooras erin slaagt bijna geen tekenen van gripverlies te vertonen, wat ook wordt geholpen door de 225/35 R18-banden.
Afgezien van deze zeer specifieke situaties, handelt de besturing de taak zeer goed af, helpt de auto de bocht in te richten, de baan te behouden en rechtuit te gaan met precisie van een goudsmid en met een verminderd bewegingsbereik van de armen van de bestuurder.
De achterkant voelt ook vrij stabiel aan, met behulp van de royale achtervleugel die, in interactie met de voorskirts, ook een belangrijke rol speelt bij het lijmen van de auto aan de weg (die 10 mm dichter bij de grond ligt dan de JCW), vooral bij die overtreffende trap snelheden waarmee we deze test begonnen.
De (versterkte) remmen vertonen altijd tekenen dat ze aan de eisen voldoen. Om de een of andere reden zijn ze versterkt in vergelijking met die gebruikt in de "niet-GP" JCW, omdat ze vergelijkbaar zijn met de zwaardere Countryman/Clubman JCW ALL4.
Automatisch, gewoon en alleen
De andere beslissing die door sommige enthousiastelingen in twijfel zal worden getrokken, heeft te maken met de keuze van de achttraps automatische transmissie voor deze derde incarnatie van de MINI JCW GP (de eerste halffabricaat door Bertone, in 2006, de tweede al meer ingelijst in het industriële proces van de BMW Group in 2012).
Het is waar dat deze box met de ZF-signatuur al bewezen heeft een van de beste op de markt te zijn (in snelheid en in "lezen" wat de motor, de weg en het rijtempo "vragen"), zelfs bij sportief gebruik ritmes. .
Familie foto. De nieuwe Mini JCW GP is ook de meest radicale en snelste van allemaal.
Voor sommige coureurs kan het zelfs een interessante hulp zijn op het circuit, waar al zoveel aandacht nodig heeft - remmen op het juiste punt, traject dat de apex bijt, accelereren uit de bocht, niet te laat of te vroeg - dat het kan u hoeft zich geen zorgen te maken over het juiste moment van geldwissel, ofwel "omhoog" of "omlaag".
Maar nogmaals, hier zijn we in de aanwezigheid van een sportwagen die alleen zal worden begeerd door coureurs met een paar stuurribben (zelfs als je de ophanging niet handmatig kunt aanpassen, zoals bij de voorganger) en voor wie een handgeschakelde versnellingsbak is bijna altijd een belangrijke bondgenoot om het ultieme rijplezier te bereiken.
In dit geval kun je de keuzehendel het beste in de sportiefste stand van de automaat (S) laten staan of zelfs het schakelen regelen met de aluminium schakelflippers achter het stuur, al versnelt dit het proces niet.
MINI JCW GP weet niet wat comfort is
Op openbare asfaltwegen en bij meer "beschaafde" ritmes is te zien dat de ophanging (onafhankelijke McPherson vooraan en onafhankelijke multi-arm achteraan) het doelwit was van gewelddadige gymsessies om de spieren te trainen: veren, schokdempers, bussen, stabilisatorstangen en zelfs de steunen van de motor...
Alles is "gehard" om de stabiliteit van de MINI JCW GP te maximaliseren, die nog steeds een magere rolkwaliteit bereikt zolang de vloeren niet echt in een slechte staat verkeren.
Ook radicaal qua uiterlijk
Verminderde grondhoogte, aerodynamische appendages, rode remklauwen die ook de carrosserie sieren (alleen in een grijze tint), gecentreerde uitlaatpijpen met een bronzen afwerking zijn enkele van de uiterlijke kenmerken die bijna altijd voorkomen bij andere sportwagens.
Het is minder gebruikelijk om vierwielkastverlengingen te zien (in met koolstofvezel versterkte kunststof, "gegeven" door de i3-tram), zoals die waarmee de JCW GP wordt onderscheiden en die dienen om de doorgang van lucht door de zijkanten van de auto te kanaliseren, tegelijkertijd die het mogelijk maken om de rijstroken met 4 cm te verbreden.
Het dashboard van deze radicale MINI wordt ook gekenmerkt door koolstoftoepassingen (hoewel met een minder polariserend visueel effect dan de buitenkanten) en door specifieke digitale instrumenten.
Net als bij de twee vorige generaties zijn de achterstoelen verdwenen, met alleen een rode verstevigingsbalk die de twee carrosseriewanden in dit gebied verbindt, om de stijfheid te vergroten (en ook om de beweging van eventuele bagage die daar kan worden geplaatst) te beperken. .
De twee stoelen (in stof en leer) met sterk versterkte zijdelingse steun passen bij de "racing special" cockpit en slagen erin de twee inzittenden op hun plaats te houden, zelfs in hectische opeenvolging van hoeken en tegenbochten.
Toekomstige MINI JCW GP-bezitters die niet bereid zijn wat comfort op te geven, zullen de voorkeur geven aan navigatie-, airconditioning- en stoelverwarmingssystemen, en dit melden aan MINI (zonder extra kosten), aangezien de standaardspecificatie deze niet bevat.
Hun aanwezigheid weerhoudt hen er in ieder geval niet van om te genieten van hun kleine raceauto waar het agressieve motorgeluid weergalmt in het kale interieur (en met minder geluidsisolerende materialen) om de rijervaring zo dramatisch mogelijk te maken (de buizen uitlaatpijpen in roestvrij staal staal een handje helpen).
Auteurs: Joaquim Oliveira/Press-Inform
Update 26 mei 2020: Het aantal eenheden bestemd voor Portugal is gecorrigeerd - niet 36, zoals we aanvankelijk aangaven, maar 37.