Verrassing, verrassing! Er was sprake van een hypothetische Nissan-rivaal die zou worden onthuld op de Tokyo Show voor de Toyota GT86, en Nissans recente "monden" over de GT86, die een midlifecrisisauto was, zouden je nooit laten raden wat het radicalisme is van het concept dat ze waren aan het voorbereiden. Dames en heren, dit is de Nissan BladeGlider.
En wat is dit tenslotte voor een vreemd wezen? Bij Razão Automóvel hadden we het al over de Nissan ZEOD RC, een revolutionaire contourmachine die LeMans in 2014 zal aanvallen. De deltavorm komt van de originele en snelle DeltaWing, en de man erachter, Ben Bowlby, is ook verantwoordelijk voor de ZEOD RC en nu de Nissan BladeGlider, die de eerste straatauto zal worden die is geïnspireerd op deze nieuwe generatie raceauto's. De reden voor de deltavorm is gerechtvaardigd door lagere waarden van de luchtweerstand te verkrijgen, omdat deze een veel kleinere doorsnede heeft dan die van conventionele auto's, waardoor een grotere efficiëntie wordt verkregen.
Nissan profiteerde het beste van wat ongetwijfeld een van de grootste media-hoogtepunten zal zijn in de volgende editie van LeMans. Zelfs als "concurrent" de officiële terugkeer van Porsche naar de race, ondanks dat ze allebei met verschillende doelstellingen naar LeMans gaan.
De Nissan BladeGlider presenteert zich, net als de ZEOD RC, met een zeer smalle spoorbreedte voor, slechts een meter, in tegenstelling tot de meer conventionele en brede spoorbreedte achter. Het heeft 3 stoelen, die het driehoekige bovenaanzicht nabootsen, met de bestuurder in een centrale positie, geflankeerd door twee stoelen die meer naar achteren zijn geplaatst. Sinds McLaren F1 hebben we deze voorziening niet meer, waarbij de bestuurder centraal staat en zonder twijfel de rijervaring iets unieks maakt.
De BladeGlider is 100% elektrisch, met motoren ingebouwd in de achterwielen. Er zijn nog steeds geen gegevens over vermogen, prestaties of bereik, maar het is bekend dat de gewichtsverdeling 30-70 zal zijn, waarbij de achterkant, voorspelbaar, de zwaardere helft is. Het ziet er nogal onevenwichtig uit, maar het maakt allemaal deel uit van de complexe vergelijking, waarbij gebruik wordt gemaakt van gewichtsverdeling en aerodynamica, waardoor deze auto niet recht door de eerste bocht kan gaan, zoals de configuratie suggereert.
De carrosserie, evenals het grootste deel van het concept, is gemaakt van koolstofvezel. Visueel is het verdeeld in twee tinten, met het onderste deel in zwart en het bovenste deel in wit, waardoor vloeiende en gestileerde contouren ontstaan, waarbij het bovenste deel lijkt te zweven of, deels uit de naam van het concept, Zweefvliegtuig, het zweeft. De voorruit en ramen lijken bijna op een helmvizier, en hoewel de meeste beelden een open auto laten zien, vinden we een weergave van de BladeGlider met een optioneel dak erop.
De deuren zijn ook buitengewoon, ze zijn van het type "vlindervleugel", en wanneer ze opengaan, beweegt de bestuurdersstoel naar de zijkant, wat het in- en uitstappen vergemakkelijkt. Denk aan de toegang tot het interieur van een McLaren F1 om te beseffen hoe weinig sierlijk dit proces kan zijn. Ook het interieur is futuristisch. Geïnspireerd door de wereld van de luchtvaart en zoals we in sommige van de geleverde afbeeldingen kunnen zien, moet een zweefvliegtuig (Glider), met vloeiende lijnen en weinig wrijving, en altijd stil, het belangrijkste motto zijn geweest voor het ontwerp van de BladeGlider. We vinden een zeer luchtvaart "U" -stuur en een digitaal paneel met verfijnde graphics die alles laten zien, van reliëfkaarten tot atmosferische omstandigheden.
Het uiterlijk van de auto zal op zijn zachtst gezegd altijd een uitdaging zijn, en hij zal nauwelijks schoonheidswedstrijden winnen, maar we moeten Nissan alleen maar toejuichen voor het voorstellen van zo'n avontuur op wielen. De echte daad van moed, of waanzin, afhankelijk van je standpunt, zal de overgang zijn van dit concept naar productie. In het verleden heeft Nissan uitdagend ogende en onwaarschijnlijke productieconcepten overgebracht naar de industriële realiteit, zoals blijkt uit de Nissan Juke, die vrij trouw is gebleven aan het radicale concept waaruit deze is voortgekomen, de Qazana. Maar BladeGlider bereikt nieuwe conceptuele grenzen.
De productieversie van de BladeGlider zal volgens Nissans hoofd van design, Shiro Nakamura, niet zo extreem zijn als het concept dat we nu zien. De vooras moet breder zijn, maar zal nog steeds aanzienlijk smaller zijn dan de breedte van de achterste rijstrook, en de centrale rijpositie zal behouden blijven. Evenals elektrische aandrijving.
Volgens de hiërarchie van Nissan als het gaat om zijn sportwagens, zal de BladeGlider onder de 370Z worden geplaatst, maar gezien de eigenaardigheden van het concept zou het zeker het beste visitekaartje moeten zijn voor de volgende generatie elektrische auto's van Nissan, of zelfs van de elektrische auto's. auto zelf, en probeert ook de jongere generaties toekomstige bestuurders te boeien, die steeds minder geïnteresseerd zijn in de auto. Nissan wil duidelijk geen auto voor midlifecrises. Maar met een verwachte prijs onder de € 35.000,- is het nog steeds te hoog voor de meeste jongeren, die in de huidige context werk en financiële onafhankelijkheid van hun ouders blijven zoeken.
In ieder geval juich ik Nissan toe voor zijn durf. Het voorstellen van iets nieuws, maar met inhoud om de gepresenteerde oplossingen te rechtvaardigen, zou de norm moeten zijn en niet de uitzondering in de industrie. Of je het nu leuk vindt of niet, of het een commercieel succes is of niet, BladeGlider kan een stimulans zijn voor anderen om naar nieuwe oplossingen voor de auto te zoeken en hem uit de evolutionaire malaise te halen waarin hij zich bevindt. Een noodzakelijke stap, zelfs om de relevantie ervan te garanderen.
Maar de vraag die rijst, en iets persoonlijker, zouden ze zichzelf achter het stuur kunnen zien zitten of kopers van een Nissan BladeGlider?
