Het was 1967 toen twee Mercedes-Benz-ingenieurs Hans Werner Aufrecht en Erhard Melcher besloten om in de stad Stuttgart (hoofdkantoor van het Duitse merk), meer bepaald in Burgstall, een bedrijf op te richten dat gespecialiseerd is in de voorbereiding van motoren en modellen van het Duitse merk.
De naam is bij ons allemaal meer dan bekend: AMG . Acroniem dat voortvloeit uit de combinatie van de namen van de oprichters DE ufrecht, m elcher en de naam van de stad G Rossaspach, de geboorteplaats van Aufrecht.
Voordat de wedstrijd begon, wijdde AMG de eerste vier jaar van zijn bestaan uitsluitend aan het voorbereiden van auto's op de weg. Pas in 1971 besloten ze de competitiewereld te betreden. Het resultaat was degene die we allemaal kennen: vele jaren van prestaties, titels en verkopen.
de onwaarschijnlijke keuze
Met weinig tijd om met de nodige pracht en praal een model voor de concurrentie voor te bereiden, nam AMG wat ze het meest bij de hand hadden, een chassis van een SEL 300 met een gewicht van meer dan twee ton en een blok met 6,3 l V8 dat de hyperluxe limousine Mercedes uitrustte -Benz 600 Pullman. En presto, dit was de basis van AMG's eerste pogingen in de competitiewereld: een staatswagen!Volgens AMG was de SEL 300 verre van de eerste keuze van AMG, maar een wijziging in de FIA-reglementen dicteerde deze onwaarschijnlijke keuze.
Op de een of andere manier wisten die "hoofdjes" zich voor te stellen dat "dat" een wedstrijdauto zou kunnen zijn. Het traditionele recept zou hiervoor voldoende zijn: nieuwe nokkenassen en nokkenassen, lichtere drijfstangen, verhoogde compressieverhouding, nieuwe spruitstukken, dual-body inlaatgasklep en een directe uitlaat. Een motorolieradiator en een nieuwe krukas maakten het boeket compleet.
Het resultaat was een grotere cilinderinhoud van 6,3 l tot 6,8 l, een vermogen van 428 pk en een koppel van 60,7 kgfm. Niet slecht!
Ruim anderhalve ton die verpakt was haalde de mooie topsnelheid van 260 km/u!
Nu bleef het over om het immense chassis en zijn enorme gewicht van twee ton (!) voor te bereiden. Om het gewicht te verminderen, werden de stalen panelen die de deuren vormden vervangen door aluminium panelen. De stoelen en bekleding in het interieur werden verwijderd en de lichtmetalen velgen van het C111-prototype werden door Mercedes-Benz aan AMG uitgeleend. Met dit dieet is de SEL 300 erin geslaagd om te blijven voor een mooiere, maar nog steeds zwaar 1635 kg.
eerste indruk telt
Volgens de legende was de auto pas een week voor de start van de competitie klaar, dus testen voor de race? Zie ze ook niet! Toen de dag van de wedstrijd aanbrak, had de SEL 300 AMG amper de truck verlaten en had de hele paddock van Spa Francorchamps al naar je gekeken. Ik herinner u eraan dat de tegenstanders van AMG dat jaar de 'kleine' Alfa Romeo GTA's en de afgemeten Opel Steinmetz waren. AMG koos voor een reus.
Vergeef de vergelijking, maar met de nodige aanpassingen, wat AMG deed was naar een galafeest gaan met de laarzen van de troep! De laarzen waren een krachtige en luidruchtige V8 gemonteerd op een carrosserie van meer dan vijf meter. Heel discreet dus.
Ik kan het niet laten om nog een vergelijking te maken. Met de nodige aanpassingen was wat AMG deed het equivalent van het aanbieden van de vriendin aan de ouders met een strakke jurk en een onthullend decolleté. Heb je het idee? Want zo bleven Spa en de pers: ze wilden niet geloven wat ze zagen. Ze waren geschokt!
Eigenschappen die de SEL 300 AMG trouwens de bijnaam “The Red Pig” opleverden. Het is niet eens de moeite waard om uit te leggen waarom.
kom zien en win
Maar de grote openbaring kwam tijdens de kwalificatie. Niemand rekende erop dat een «vierdeursbad» met een houten dashboard, vloermatten, stuurbekrachtiging en luchtvering de vijfde tijd van 60 auto’s (!), te beginnen naast Peter Hoffmann, Hans Stuck en… NIKI LAUDA ! Het lijkt erop dat het "varken" tenslotte salero op de wielen had.
Echter, en zoals je zou verwachten, had deze hele benadering een keerzijde. De SEL 300 AMG - of "Red Pig" zoals je wilt - was te snel, te krachtig en te zwaar voor de remmen die hij had, dus de coureurs moesten tijdens de 24 uur van de race worstelen om goed te maken wat ze misten op de lange rechte stukken in de zone van geketende bochten voor lichtere tegenstanders.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Aan het einde van de 24 lange raceuren - met tientallen ongelukken en een nachtelijke storm in de mix - de SEL 300 AMG met nummer 35 kwam als tweede overall en eerste in de categorie over de finish en legde 308 ronden af zonder mechanische problemen, maar met aan flarden geremde remmen . AMG won daarmee “de eerste” en voor het eerst een wedstrijd.
Niet slecht voor nieuwkomers met een staatswagen... het was de toetssteen die Spa en de wereld overgaf aan de vindingrijkheid van AMG, en die de weg opende voor hen om te worden wat ze nu zijn.
Maar net als de beste romans - waar het einde bijna altijd tragisch is, had de arme SEL 300 AMG ook zo'n einde. AMG verkocht het arme "Red Pig" aan het Franse Matra - een bedrijf dat zich toelegt op de luchtvaartindustrie - alsof het een gewone auto was.
Een noodlot dat de grote kampioen SEL 300 AMG fataal zou worden. Het Franse bedrijf Matra heeft hem van zijn ingewanden ontdaan om er een onderstel van een vliegtuig in te kunnen monteren om het gedrag van vliegtuigbanden bij hoge snelheid te bestuderen.
De overblijfselen van de SEL 300 tot nu toe zijn nooit gevonden. Maar ze zeggen dat het «varken» jarenlang heen en weer liep op verschillende vliegvelden, totdat zijn hart het niet langer aankon.
Mercedes-Benz begreep echter de historische en symbolische waarde van het model in 2006 bouw een replica van de noodlottige SEL 300 AMG volgens de oorspronkelijke plannen van AMG. Het resultaat was wat je kunt zien op de foto's bij dit artikel: pure autoporno!
Wat het originele model betreft, hebben we het comfort te weten dat het in ieder geval stierf in dienst van een groter doel: bij de ontwikkeling van technologieën voor de luchtvaart.
Zelfs bij afscheid een kampioen. Op Wiedersehen SEL 300 AMG! Dat is hetzelfde als zeggen: vaarwel kampioen!