Als je nog nooit van de ATS (Automobili Turismo e Sport) hebt gehoord, maak je geen zorgen, het tegenovergestelde zou een zeldzaamheid zijn.
Dit verhaal begint voordat de ATS werd gemaakt. We gaan terug naar de dag dat Enzo Ferrari de gevolgen kreeg van een slecht humeur: de dag dat hij een belangrijk deel van zijn team verloor. Enzo, die geen introductie behoeft, had een zeer sterke persoonlijkheid. Dat karakter heeft Ferrari naar een onbereikbaar niveau getild, de droom van elk automerk. Hij werd echter verraden door zijn felle en agressieve houding en na vele waarschuwingen van zijn omgeving dreef hij zijn team tot het uiterste.
In 1961, in de zogenaamde “Paleisopstand”, verlieten onder anderen Carlo Chiti en Giotto Bizzarrini het bedrijf en sloten hun deuren voor Enzo. Velen dachten dat dit het einde zou zijn van Ferrari, dat net zijn hoofdingenieur en de verantwoordelijke voor de ontwikkeling van wedstrijdauto's had verloren, samen met de hele Scuderia Serenissima. Dit waren "slechts" degenen die verantwoordelijk waren voor de ontwikkeling van de Ferrari 250 GTO, en ATS kwam voordat dit team de Autodelta vormde en de Lamborghini V12 ontwierp... klein ding.
Vers van Ferrari, deze groep briljante motorsportgeesten is samengekomen om Automobili Turismo en Sport SpA (ATS) te creëren. Het doel was duidelijk: op de weg en op het circuit het hoofd bieden aan Ferrari. Het zag er gemakkelijk uit, ze verspilden geen tijd en pakten het werk aan in de overtuiging dat ze zouden schitteren. Resultaat? ATS werd opgericht in 1963 en duurde... twee jaar.
Het bouwen van auto's is op zich best ingewikkeld, niet alleen vanwege het technische en technologische deel dat nodig is, maar ook vanwege de industriële capaciteit die de financiering garandeert. Geconfronteerd met Ferrari en strevend naar hetzelfde niveau als het minimum om te bereiken, was en was het gedurfd. Misschien vanwege min of meer genialiteit, was hoeveel ze van auto's begrepen niet in evenwicht met hoe weinig of niets ze begrepen van management. De ATS sloot zijn deuren in 1965 en daarachter stond een mythisch model, van buitengewone schoonheid en vol goede bedoelingen: de ATS 2500 GT.
Luxe persoonlijkheden verzamelden zich rond dit project, allemaal klaar om het op te nemen tegen Ferrari in deze kruistocht. Zonder nogmaals te verwijzen naar het eerder genoemde team van voormalige Ferrari-medewerkers, stonden drie industriëlen achter de financiering, waaronder de oprichter van Scuderia Serenissima - graaf Giovanni Volpi, erfgenaam van een enorm fortuin dat zijn vader, een belangrijk figuur in Venetië, had liet haar. Wat het chassisontwerp betreft, niemand minder dan ex-Bertone Franco Scaglione, verantwoordelijk voor het baren van twee droomplekken.
Het doel om een auto te bouwen die kampioen op de weg zou zijn, was nobel zonder op te houden een dromer te zijn. De ATS 2500 GT werd in 1963 op de Autosalon van Genève gepresenteerd, had 245 pk uit een 2.5 V8 en haalde 257 km/u. Deze voor die tijd indrukwekkende cijfers werden nog groter toen het merk aankondigde dat dit de eerste Italiaanse auto met middenmotor zou zijn.
Financiële problemen spookten elke dag door de ATS-fabriek en het kostte veel geld dat 12 exemplaren het pand verlieten, terwijl er slechts 8 daadwerkelijk waren voltooid. De 2500 GT was een auto die zijn tijd ver vooruit was, innovatief, een toekomstige superauto.
Terwijl de 2500 GT de wereld rondreed op zoek naar kopers, besloot het merk de Formule 1 in te gaan. Het model was het Type 100 en het was uitgerust met een 1.5 V8 - het chassis was slechts een kopie van de al verouderde Ferrari 156. 1961 kampioen Phil Hill en teamgenoot Giancarlo Baghetti. Kortom, het was een auto met een nieuwe motor, een Ferrari-chassis dat Ferrari zelf niet meer wilde, bestuurd door een voormalig kampioen - het zag eruit als een ongeorganiseerd derdewereldteam en ondersteund door een miljonairinvesteerder die weinig of niets van racen afwist, hij wilde gewoon geld uitgeven.
Terugkijken en evalueren is gemakkelijker, maar het stelt ons in staat om te zien dat als het merk al problemen had, met de toetreding tot de F1 - die alleen opnames en geen overwinning met zich meebracht - het volledig ondergekapitaliseerd was. De rampzalige passage door F1 verpestte de mogelijkheid om een project uit te voeren en financiële lasten op zich te nemen - ATS had maar één lot: faillissement.
Vandaag verschijnt er licht aan het einde van de tunnel voor het kleine Italiaanse bouwbedrijf met het verschijnen van beelden van wat naar verluidt de toekomstige 2500 GT is. We kunnen een model zien dat belooft de richtlijnen van zijn voorganger te volgen - eenvoudig, innovatief en stijlvol. Wat betreft "details", nou ... op het eerste gezicht maken ze zich zorgen: de optiek is niets vreemds ... ah! exact, zijn hetzelfde als de Ferrari California. Nog steeds in het licht, gaan we naar achteren om te zien of ... precies! En er is nog een set zeer bekende optica om een beetje te herbeleven van wat Ferrari ons in de loop van de tijd heeft aangeboden ...
Nu ik erover nadenk, vraag ik me af: is dit een slechte grap?
Een blik op de technische kenmerken deed me stoppen bij twee: 0-100 km/u sprint en transmissie. Het eerste plezier – in ieder geval op het oog – is 3,3 seconden. De tweede is een mengeling van wantrouwen, emotie en opnieuw wantrouwen: "handgeschakelde zesversnellingsbak".
Nu weet ik dat de echte purist het een leuk idee vindt om een V8 met 500+pk in de achterwielen volledig handmatig te laten rijden. Ik moet bekennen dat ik het ook leuk vind, hoewel ik me steeds meer overgeef aan geldautomaten. Ik aarzel echter niet om me af te vragen waarom het geen meer up-to-date doos was - zelfs als ze het van Ferrari hadden gekopieerd, heren van de ATS, het was tenslotte gewoon een ander "niets" ...
De tijd zal zeker meer over dit model onthullen. De volgende ATS 2500 GT is misschien gewoon een luchtspiegeling, in lijn met de bijna-luchtspiegeling die zijn voorganger was. Het is op deze momenten dat merken als ATS, zoals ik al zei, het licht aan het einde van de tunnel kunnen zien. Hopelijk gaat de trein niet tegendeel.
