Na deel 1 en deel 2 introduceren we de Ford Transit SuperVan 3, een bestelwagen die gemakkelijk een glimlach op het gezicht van elke dealer zou toveren.
Er zijn twee soorten voertuigen die ons met onze ogen doen rollen van de pijn: gezinsminibusjes en bestelwagens. Minibusjes omdat ze alle hoop op een 400 pk Italiaanse supersportwagen laten verdwijnen; de bestelwagens omdat ze in slechte zin het meest praktische voertuig ooit zijn. De ruimte is aan zichzelf gewijd en geeft geen aanleiding tot grote motoren, stoelen met goede zijdelingse steun of enig ander type uitrusting dat ons het gevoel geeft dat het doel is om te rijden. Niets van dat alles, het doel is om dingen te vervoeren.
Met deze feiten in gedachten, hadden sommige autofabrikanten de een of andere behoefte om één, en slechts één, pittiger eenheid van dergelijke aanvallen op autoluxe te produceren. Zo toonde Renault de wereld zijn waanzin toen het in 1995 een Espace-prototype presenteerde, uitgerust met een middenmotor van de Formule 1. Ford had ook enkele gezegende dagdromen. Het begon allemaal toen ze de motor van een GT40 in de Transit MK1 stopten. Het hoogtepunt kwam toen ze een Cosworth HB Formule 1-motor in de Transit MK3 stopten.
Toegegeven moet worden dat in werkelijkheid het enige dat overbleef van de Ford Transit het beeld was, en in deze Ford Transit Supervan 3 was het chassis hetzelfde als dat van de Ford C100, een wedstrijdauto uit 1981, en de carrosserie was vergelijkbaar met de schaal 7:8 van het origineel. De 3.5l Cosworth HB V8-motor verlaagt het toerental bij 13800 tpm en ontwikkelt zo'n 650 pk, wat in combinatie met de 890 kg van de bestelwagen meer dan genoeg was voor elke expreslevering aan huis.
In een van de automekka's, het Goodwood Festival of Speed, maakte de Ford Transit SuperVan 3 een snelle verschijning, waar hij al zijn geluid, mechanische en visuele onzin laat zien. Blijf bij de video: