Meestal zijn deze kronieken van mij het resultaat van reflecties die ik maak op weg naar mijn werk. Het duurt ongeveer 30 minuten, die ik gelijkmatig verdeel over activiteiten zoals naar de radio luisteren, nadenken over de lange dag die voor ons ligt, autorijden (als het verkeer het toelaat...) en «reizen in mayonaise». Dat is hetzelfde als zeggen, nadenken over de meest ingrijpende of absurde dingen (soms beide tegelijk…) terwijl ik mijn bestemming niet bereik. En in Lissabon, om 8 uur 's ochtends, voor een verkeer dat erop staat niet vooruit te gaan, doe ik eigenlijk het meest "reizen in mayonaise".
En tijdens de laatste reis van deze week, aan alle kanten omringd door verkeer om niet te variëren, heb ik met andere ogen de verschillende generaties modellen van hetzelfde merk en hetzelfde segment door de jaren heen geobserveerd en de evolutie is opmerkelijk. Er zijn tegenwoordig geen slechte auto's. Ze waren uitgestorven.
Je kunt zo veel op de automarkt rondlopen als je wilt, je zult geen objectief slechte auto vinden. Ze zullen betere auto's vinden dan anderen, dat is waar, maar ze zullen geen slechte auto's vinden.
Vijftien jaar geleden vonden we slechte auto's. Met betrouwbaarheidsproblemen, verschrikkelijke dynamiek en afschuwelijke bouwkwaliteit. Tegenwoordig gebeurt dat gelukkig niet. Betrouwbaarheid is nu standaard op elk merk, evenals actieve en passieve veiligheid. Zelfs de eenvoudigste Dacia Sandero laat tientallen jaren geleden veel high-end auto's blozen van schaamte.
Schrijf je hier in op onze nieuwsbrief
Comfort, airconditioning, elektronische hulpmiddelen, overtuigingskracht en een aantrekkelijk design zijn allemaal items die gedemocratiseerd zijn. Wij betalen er niet meer voor. En het is grappig dat het de markteconomie en het geliefde kapitalisme waren die ons deze 'verworven rechten' bezorgden.
Kortom, de meest wezenlijke verschillen tussen modellen uit verschillende segmenten zijn vervaagd. Het verschil in bouwkwaliteit, comfort en uitrusting tussen het basis B-segment en het luxe E-segment is niet meer zo groot als vroeger. De basis van de piramide is met grote sprongen geëvolueerd, terwijl aan de bovenkant de marge van de vooruitgang relatief moeilijker, duurder en tijdrovender was.
Is de auto van vandaag voor "al het leven"?
Aan de andere kant, vandaag verwacht niemand dat hun auto eeuwig meegaat, want dat is niet zo. Vandaag is het paradigma anders: dat de auto zonder problemen of gedoe meegaat in zijn nuttige levenscyclus. Veel korter dan vroeger omdat in deze wereld van trends en constant nieuws, waar alles begint met "i", is het verouderde voorbarig . En de interesse in de auto gaat ook gemakkelijk verloren. Behalve enkele zeer “bijzondere” modellen.
Zozeer zelfs dat veel specialisten zelfs het "einde van het tijdperk van de klassiekers" hebben afgekondigd. Een gedachtegang dat geen van de auto's van vandaag – ik heb het natuurlijk over conventionele modellen … – ooit de status van een klassiek model zal bereiken.
Het is logisch. Tegenwoordig zijn auto's meestal "apparaten" , die geen afwas of kleding wassen (maar sommigen streven er al naar ...), in wezen geïmproviseerd en zonder een karakter dat het waard is om te onthouden.
Dit is het slechte deel van de evolutie van sommige sectoren in de auto-industrie, voornamelijk voor 'machine'-fans zoals wij. Het mooie is dat tegenwoordig alle auto's zonder uitzondering voldoen aan de "olympische minima" van kwaliteit, veiligheid en prestaties die ons allemaal met een glimlach op ons gezicht achterlaten. Voor even natuurlijk...