Wie herinnert zich de Opel Omega nog? De "oudste" (ik wil niemand oud noemen...) weet het zeker nog. Jongeren zijn zich er misschien niet van bewust dat de Omega jarenlang het "vlaggenschip" van Opel was.
Het was een model dat tegen een aanzienlijk lagere prijs een geloofwaardig alternatief bood voor modellen van Duitse premiummerken. Wie op zoek was naar een goed uitgeruste, ruime auto met bevredigende prestaties had de Omega als zeer geldige optie. Maar het zijn niet de versies met bevredigende prestaties waar we het vandaag met je over gaan hebben… het is de hardcore versie! Vuur de raketten af en laat de band spelen!
(…) sommige door de pers geteste eenheden bereikten 300 km/u!
De Lotus Omega was de "hypergespierde" versie van de "saaie" Omega. Een "super saloon" gemaakt door Lotus-ingenieurs en die high-end modellen zoals de BMW M5 (E34) verraste.
De 315 pk van het Duitse model kon absoluut niets tegen de 382 pk van de macht van het Duits-Britse monster. Het was alsof een kind uit de zevende klas in de problemen kwam met een grote negende-klasser. De M5 maakte geen schijn van kans — en ja, ook ik was jarenlang een “BMW M5”. Ik herinner me nog goed de "beat" die ik nam ...
Terugkerend naar Omega. Toen hij in 1990 werd gelanceerd, greep de Lotus Omega onmiddellijk de titel van "snelste sedan ter wereld", en met een ruime marge! Maar laten we bij het begin beginnen...
Er was eens…
... een wereld zonder economische crisis - nog iets waar de jongeren nog nooit van hebben gehoord. Afgezien van Lotus, dat in de loop van zijn geschiedenis bijna altijd op de rand van faillissement stond, leefde de rest van de wereld aan het eind van de jaren tachtig in een tijd van sterke economische expansie. Voor alles was geld. Krediet was gemakkelijk en zo was het leven ... dat wil zeggen, zoals vandaag. Maar niet…
Zoals ik al eerder zei, verkeerde het kleine Engelse bedrijf in ernstige economische problemen en de oplossing was destijds een verkoop aan General Motors (GM). Mike Kimberly, algemeen directeur van Lotus, zag de Amerikaanse reus als de ideale partner. GM had zich eerder tot Lotus engineering services gewend, dus het was gewoon een kwestie van de bestaande banden verdiepen.
De "slechte tongen" zeggen dat met slechts een lichte verhoging van de turbodruk het vermogen zou kunnen stijgen tot 500 pk
Volgens de legende was het dezelfde man, Mike Kimberly, die het management van GM 'verkocht' het idee om een 'super saloon' te creëren van de Opel Omega. Kortom, een Opel met de prestaties en het gedrag van een Lotus. Het antwoord moet zoiets zijn geweest als "hoeveel heb je nodig?".
Ik heb weinig nodig...
'Ik heb weinig nodig,' moet Mike Kimberly hebben geantwoord. Met "weinig" wordt bedoeld de gezonde basis van de Opel Omega 3000, een model dat gebruikmaakte van een 3,0 liter zescilinder lijnmotor met 204 pk. Vergeleken met de Lotus zag de Omega 3000 eruit als een bedpan... maar laten we beginnen met de motor.
Lotus vergroot de diameter van de cilinders en de slag van de zuigers (die zijn gesmeed en geleverd door Mahle) om de cilinderinhoud te vergroten tot 3,6 l (nog eens 600 cm3). Maar het werk is hier nog niet voorbij. Twee Garrett T25 turbo's en een XXL intercooler werden toegevoegd. Het eindresultaat was 382 pk vermogen bij 5200 tpm en 568 Nm maximumkoppel bij 4200 tpm — met 82% van deze waarde al beschikbaar bij 2000 tpm! Om de «stuwkracht» van deze lawine van kracht te weerstaan, werd ook de krukas versterkt.
Journalisten van de meest prestigieuze Engelse kranten vroegen zelfs om de auto van de markt te weren.
De vermindering van het vermogen van de motor was verantwoordelijk voor een zestraps Tremec T-56-versnellingsbak - dezelfde die werd gebruikt in de Corvette ZR-1 - en die het vermogen alleen aan de achterwielen leverde. De "slechte tongen" zeggen dat met slechts een kleine toename van de turbodruk het vermogen zou kunnen stijgen tot 500 pk - hetzelfde vermogen als de huidige Porsche 911 GT3 RS!
Laten we naar de cijfers gaan die ertoe doen?
Met bijna 400 pk - zeg het hardop: bijna vierhonderd pk! — de Lotus Omega was een van de snelste auto's die je in 1990 kon kopen. Tegenwoordig heeft zelfs een Audi RS3 dat vermogen, maar... het is anders.
Met al dit vermogen nam de Lotus Omega slechts 4,9 s van 0-100 km/u en bereikte een topsnelheid van 283 km/u — enkele perseenheden in handen van journalisten bereikten 300 km/u! Maar laten we het bij de 'officiële' waarde houden en de zaken weer in perspectief plaatsen. Een supercar als de Lamborghini Countach 5000QV haalde slechts 0,2s(!) minder dan de 0-100 km/u. Met andere woorden, met een bekwame bestuurder achter het stuur, riskeerde de Lotus bij het opstarten een Lamborghini te sturen!
te snel
Deze aantallen waren zo overweldigend dat ze Lotus en Opel een refrein van protest bezorgden.Journalisten van enkele van de meest prestigieuze Britse kranten vroegen zelfs om de auto van de markt te weren - misschien dezelfde journalisten die 300 km/u haalden. In het Engelse parlement werd zelfs besproken of het niet gevaarlijk zou zijn om zo'n auto op de openbare weg te laten rijden. Er werden zelfs petities gedaan voor Lotus om de maximumsnelheid van de Omega te beperken. Het merk maakte markeeroren... klap, klap, klap!
Het was de beste publiciteit die de Lotus Omega kon hebben! Wat een stelletje jongens...
top dynamiek
In alle opzichten was deze Omega, ondanks dat hij onder het ontwerp van Opel was geboren, een volwaardige Lotus. En zoals elke "volledig-rechts" Lotus, had het een referentiële dynamiek - zelfs vandaag is dynamiek een van de pijlers van Lotus (dat en het gebrek aan geld... maar het lijkt erop dat Geely zal helpen).
Dat gezegd hebbende, heeft het Britse huis de Lotus Omega uitgerust met de beste componenten die op de markt verkrijgbaar waren. En als de basis al goed was... werd het nog beter!
Lotus nam van de 'orgelbank' van het Duitse merk het zelfnivellerende ophangsysteem van de Opel Senator voor de achteras - destijds het vlaggenschip van Opel. De Lotus Omega kreeg ook verstelbare schokdempers (belasting en voorspanning) en stevigere veren. Allemaal zodat het chassis het vermogen en de laterale acceleraties beter aankon. De door AP Racing geleverde remklauwen (met vier zuigers) omsloten 330 mm schijven. Maatregelen die de ogen (en velgen) vulden in de jaren 90.
Schrijf je hier in op onze nieuwsbrief
mooi van binnen en van buiten
Het exterieur van de Lotus Omega kwam dramatisch overeen met zijn demonische mechanica. In mijn evaluaties van nieuwe modellen houd ik er niet van om me te binden aan grote overwegingen over design, zoals hier - iedereen heeft zijn eigen smaak ... - maar deze heeft de moeilijkste test al doorstaan: tijd!
De zwarte kleur van de carrosserie, de luchtinlaat in de motorkap, de sideskirts, de grotere wielen… alle elementen van de Omega leken de bestuurder ertoe aan te zetten zijn rijbewijs te verliezen: “ja… test me en je zult zien wat ik ben in staat!".
Binnenin maakte de cabine ook indruk, maar op een meer discrete manier. Door Recaro geleverde stoelen, sportstuur en een gegradueerde snelheidsmeter tot 300 km/u. Meer was niet nodig.
Kortom, een model dat alleen op dat moment gelanceerd kon worden. Een tijd waarin politieke correctheid nog geen school was en de "luidruchtige minderheden" een relevantie hadden die evenredig was aan de betekenis ervan. Tegenwoordig is dat niet meer zo...
In het licht van vandaag zou de Lotus Omega zo'n 120.000 euro kosten. Er werden slechts 950 stuks geproduceerd (90 stuks bleven niet-geproduceerd) en een half dozijn jaar geleden was het niet moeilijk om een van deze exemplaren te koop te vinden voor minder dan 17.000 euro. Tegenwoordig is het praktisch onmogelijk om voor deze prijs een Lotus Omega te vinden, door de prijsstijgingen waar de klassiekers de laatste jaren onder te lijden hebben.
Hebben de jongste al begrepen waarom de titel? Inderdaad, de Lotus Omega zou elke BMW M5 als ontbijt eten. Zoals ze in mijn schooltijd zeiden... en "geen puistjes"!
Ik wil meer van dit soort verhalen lezen