Dit artikel gaat niet echt over auto's. Dit verdwaalde artikel, laat in de ochtend gepubliceerd, het is vooral een uitbarsting over het rijplezier en een handvol andere banaliteiten. Het is voor degenen die Reason Automotive al lang volgen en al aan deze omzwervingen gewend zijn.
Wie heeft er nog nooit de week geëindigd met de wens om alles op zijn kop te zetten? En als je zin hebt om alles te bestellen om een bocht te nemen, is de beste remedie dat wij degenen zijn die "die" curve gaan geven. Zonder het te willen, ging ik deze bocht nemen ...
Weken die nooit eindigen
Gisteren verliet ik het kantoor van Ledger Automobile laat en moe. Beu! Maar heb zelfs genoeg van auto's. Een hele week schrijven en praten over auto's, de week erna nam ik het op met een overdosis auto's op de Autosalon van Genève.
Ik zou graag het genie van de portemonnee willen ontmoeten die ooit zei: "zij die rennen voor hun plezier worden nooit moe". Wat een grote leugen. Doen wat we leuk vinden is veel werk en ook vermoeiend. Ik eindigde deze week met het door de ogen plaatsen van bevoegdheden, verplaatsingen, standaarduitrusting en de problemen die voortvloeien uit het dagelijkse leven van elk bedrijf.
Het probleem met het maken van ons professionele leven wat we het leukst vinden, is dat we deze "hobby" besmetten met de normale problemen van elke activiteit - onbetaalde rekeningen, onbetaalde rekeningen ... de normale.
Een auto testen is niet meer alleen rijden, schrijven is niet meer alleen maar schrijven.
Toen ik het kantoor verliet, wilde ik gewoon naar huis gaan en uitrusten. Het was echt opgestapelde vermoeidheid. Zoals u weet, is er niets dat me meer plezier geeft dan het delen van enkele verhalen met u hier bij Razão Automóvel, zoals deze bijvoorbeeld. Of deze over mijn eerste auto, die al een aantal jaren op de teller staat.
"1e versnelling, 2e versnelling, 3e versnelling. Het telt toerentallen die altijd 5.500 tpm bereiken (het was niet de moeite waard om nog verder te rekken)."
De rest zijn normale artikelen, waar feitelijkheid en nauwkeurigheid de boventoon voeren die Razão Automóvel hebben gemaakt tot wat het nu is.
En aangezien je de moeite neemt om dit te lezen (Ik zei dat dit artikel alleen voor de "hards" was die ons al heel lang volgen) je moet weten dat we binnenkort, zeer binnenkort, verschillende nieuwe functies zullen lanceren hier bij Razão Automóvel.
Naast ander nieuws kunt u ook inhoud aan onze site toevoegen. Maar laten we teruggaan naar het onderwerp van dit artikel en het nieuws voor een andere keer verlaten...
Het kan altijd erger...
Ik verliet het kantoor en stapte in de Mazda MX-5 RF met evenveel verlangen om te rijden als om een pak slaag te krijgen tegen de «oude Portugees».Ik protesteerde dat de auto klein en kort was, en dit en dat. Ik startte de motor, richtte de wielen op de South Rim en ging weg richting het huis – terwijl ik onderweg enkele mentale vloeken uitsprak. De stemming was zo goed dat ik liever achter het stuur van mijn 1.5 dCi Mégane met 200.000 km - die toevallig een probleem heeft met de ring van een injector - dan de MX-5 RF.
Terug naar Mazda. "Verdorie! Wie heeft er met de bank geknoeid?' Ik plaagde met alles in de auto - alles! Totdat enkele lichten, al aan de voet van de zuid-centrale rotonde, mijn aandacht trokken. “Operatie STOP, nou dan… het was precies wat ik nodig had”. "Goedenavond meneer de chauffeur, alstublieft uw documenten". Verdomme, ik ben mijn portemonnee op kantoor vergeten!
"De auto geeft ons het gevoel dat wij de baas zijn over de gebeurtenissen."
Deze had ik gewoon nodig. Gelukkig hadden de wetshandhavers niet meer begrip kunnen hebben. Ze lieten me gaan nadat ze enkele fotokopieën van mijn documenten hadden laten zien en de ballon hadden opgeblazen - ik beschuldigde natuurlijk niets. Maar ik was zo gedesoriënteerd dat ik uiteindelijk naar de kant van de Costa de Caparica ging in plaats van naar Almada.
Maar ze kunnen ook verbeteren...
1e versnelling, 2e versnelling, 3e versnelling. Het telt omwentelingen die altijd 5500 tpm bereiken (het was niet de moeite waard om verder uit te rekken). En toen ik me realiseerde dat ik de frustratie van deze dagen op de kleine Japanse jongen aflaadde. En het resulteerde verdomme.
Ik was de hele weg gekomen om de auto-industrie te plagen en ineens was ik weer mijn normale zelf: mooie auto! Ik ben weer van auto's gaan houden. Niet dat ik het niet meer leuk vond, maar ik kon me niet herinneren wanneer ik voor het laatst met zoveel voldoening had gereden.
Ik ben uiteindelijk niet teruggegaan naar de rotonde van Monte de Caparica. Ik besloot de weggetjes te verkennen waar ik nog nooit op had gelopen. Ik heb afslagen gezocht en geprobeerd te ontsnappen aan de snelheidsradar van de A38.
Ik pakte de elektrisch bediende metalen kap (ik vind de MX-5 mooier met de handmatige canvas kap...), zette de radio aan en verdwaalde langs de South Bank. Ik kom uit Alentejo, ik werk in Lissabon, maar ik woon hier in de buurt. Het was gemakkelijk om te verdwalen omdat ik niets weet op deze kust.
De wolk die boven mijn hoofd zweefde, werd door de wind weggeblazen – misschien omdat ik de kap had teruggetrokken. Autorijden is echt het beste medicijn. Ik heb geen enkel probleem opgelost, maar ik kreeg een helder hoofd en ik hoefde niet eens verder dan 5500 tpm.
Vanaf dat moment was het mijn wens om tot zonsopgang te hebben gereden – de enige reden dat ik het niet deed was omdat ik zin had om naar het toilet te gaan (een echte reden voor m… shit!). Maar het was goed om achter het stuur te verdwalen.
Daarom houden we van auto's.
Er is zoveel in ons leven dat we niet in de hand hebben - de drang om naar de wc te gaan bijvoorbeeld (lol). En temidden van dit alles blijft de auto een uitzondering. Auto's geven ons nog steeds die controle, die vrijheid. Aan het stuur gaan we waar we willen, en hoe we willen! Als het een auto met achterwielaandrijving is, kan hij zelfs aan de zijkant staan... hij zou aan de zijkant moeten staan.
De auto geeft ons het gevoel dat wij de baas zijn over evenementen. Rechts afslaan, slot. Sla linksaf, geef gas en schakel. 5500 toeren! Dit gebeurde toevallig in een MX-5 RF – een uitstekende metgezel voor dit doel – maar het had elke andere auto kunnen zijn.
Het is voor deze en andere dat auto's onze verbeelding vullen. Ik wed dat we hier samen in zitten: we hebben allemaal een vreselijke week gehad waarin we gewoon in de auto willen stappen en ergens heen willen, wat er ook gebeurt. Mijn dag was gisteren, en de jouwe?
Ik maak van deze gelegenheid gebruik om een paar woorden van waardering op te dragen voor de Mazda MX-5 RF die me door dit onrustige weekend heeft geloodst.
Hij gedroeg zich op de hoogte. Het is geen sportwagen met overweldigend vermogen (de 1.5 l motor met 131 pk is redelijk), maar het was precies wat ik deze vrijdag nodig had. Een auto die braaf was, scherpzinnig, die me niet uitdaagde en die alles deed wat ik hem opdroeg. En deed.
Het was een uitstekende therapie. Ik raad aan. Autorijden is echt het beste medicijn...