Vaak bekritiseerd (en zelfs in twijfelachtige smaak), hebben wieldoppen de afgelopen jaren een nieuwe functie gekregen: het verhogen van de aerodynamische efficiëntie van elektrische modellen. Een van de beste voorbeelden van deze toepassing verschijnt in: Tesla Model 3.
Het is waar. De 18-inch aerodynamische wielen waarmee het Noord-Amerikaanse model standaard is uitgerust - de zogenaamde Aero Wheels - zijn niets meer dan simpele wieldoppen die veel mooiere lichtmetalen velgen afdekken.
Deze oplossing maakte het niet alleen mogelijk om het gewicht van de wielen laag te houden (een lichtmetalen velg met dezelfde aerodynamische behandeling zou zwaarder zijn), maar ook om de gewenste aerodynamische efficiëntie te bereiken. Voor degenen die deze oplossing niet willen, heeft Tesla niet alleen andere wielen, maar ook een kit waarmee je de lichtmetalen velgen kunt blootleggen.
Maar zou het esthetische "offer" zijn vruchten afwerpen, of zou de Tesla Model 3 het goed doen zonder de aerodynamische wieldoppen? Om erachter te komen in hoeverre zij hun functie vervullen, besloten onze collega's van Car and Driver de rol van 'wetenschappers' op zich te nemen en gingen op onderzoek uit.
test voorwaarden
Om te meten in hoeverre de aerodynamica verandert met de snelheid, werd de test uitgevoerd met drie verschillende snelheden: 50 mph (ongeveer 80 km/h), 70 mph (ongeveer 113 km/h) en 90 mph (ongeveer 80 km/h) en bij 90 mph (ongeveer 80 km/u) 145 km/u).
De meting van het energieverbruik is uitgevoerd met behulp van de boordcomputer van de Tesla Model 3, waarbij de geregistreerde waarden zijn gemeten in Watt/uur per mijl (Wh/mi).
Interessant is dat de test die door Car and Driver is uitgevoerd om erachter te komen in hoeverre de voordelen die worden beloofd door de wieldoppen van de Model 3 echt zijn, plaatsvond op een circuit bij... Chrysler.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Met een ovale vorm en een totale lengte van vijf mijl (ongeveer 8,05 km), was de Noord-Amerikaanse publicatie in staat om een Model 3 Long Range Dual Motor te testen in praktisch ideale omstandigheden (en met een nauwkeurigheid die bijna wetenschappelijk was).
Dus, van omgevingstemperatuur tot bandenspanning, alles werd nauwlettend gevolgd om ervoor te zorgen dat de verkregen gegevens zo betrouwbaar mogelijk waren.
De resultaten
Beginnend met de 50 mph-test, zonder wieldoppen, was het verbruik 258 Wh/mi (161 Wh/km), terwijl het met de doppen daalde tot 250 Wh/mi (156 Wh/km), dwz een verbetering van 3,1% die het mogelijk maakte het geschatte bereik van 312 mijl (502 km) tot 322 mijl (518 km).
Toen de test werd gedaan bij 70 mph, waren de voordelen van de wieldoppen opnieuw duidelijk. Het verbruik daalde van 318 Wh/mi (199 Wh/km) naar 310 Wh/mi (193 Wh/km), wat een verbetering van 2,5% betekent, wat zich vertaalt in een geschatte actieradius van 418 km in plaats van de 253 mijl (407 km) voorspeld zonder de doppen.
Ten slotte werd het grootste verschil in verbruik met en zonder wieldoppen genoteerd bij 90 mph. In dit geval was er een variatie in verbruik van 4,5%, waarbij het verbruik zonder de buffers neerkwam op 424 Wh/mi (265 Wh/km) en de buffers daalden naar 405 Wh/mi (253 Wh/km) en de geschatte bereik in te stellen op respectievelijk 190 mijl (306 km) en 199 mijl (320 km).
In totaal concludeerden Car and Driver dat de wieldoppen een verhoging van de efficiëntie van ongeveer 3,4% mogelijk maken. Gezien deze cijfers is het niet moeilijk te begrijpen waarom Tesla besloot de Model 3 uit te rusten met dit type wieldoppen.