Er is geen mogelijke overdrijving bij het verwijzen naar de Alfa Romeo 33 Stradale . Het is opmerkelijk dat deze "raceauto met kenteken" zo'n sterke emotionele reactie blijft uitspreken bij degenen die hem bewonderen, ondanks dat hij in het verre jaar 1967 werd onthuld.
Het is het soort schepping dat ons tot gelovigen maakt. De redenen achter de geboorte zijn van weinig belang wanneer dit het uiteindelijke resultaat is.
De 33 Stradale werd geboren toen het Italiaanse merk terugkeerde naar de top van de verschillende uithoudingskampioenschappen die destijds bestonden. De Tipo 33, ontwikkeld door Autodelta, de wedstrijdafdeling van het merk, zou een regelmatige en winnende aanwezigheid op de circuits zijn en verschillende versies en evoluties ondergaan gedurende de 10 jaar van zijn carrière - van 1967 tot 1977.
gewoon het onmisbare
De 33 Stradale zou worden gepresenteerd in het allereerste jaar van de intrede van het Type 33 op het circuit, tijdens de Italiaanse Formule 1 Grand Prix in Monza, waardoor de band met de concurrentie wordt versterkt. Zoals de naam al aangeeft, was het een Type 33 goedgekeurd voor gebruik op de openbare weg. Van het wedstrijdmodel erfde hij... alles.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Van het buizenchassis tot de motor. Ze veranderden alleen het absolute minimum, zodat er op de weg mee kon worden gereden. De gewelfde, zelfs elegante en delicate stijl verhulde een wezen dat weinig beleefdheid had. "Alleen wat essentieel is" werd naar de letter gebracht en zelfs geen sloten op de deuren of spiegels werden geplaatst. Toegeeflijke regels, niet?
een heel speciale cuore
Onder de meesterlijk gebeeldhouwde aluminium huid van de ingenieuze Franco Scaglione schuilde een heel bijzonder cuore. De magere inhoud van 2,0 l, rechtstreeks afgeleid van het type 33, bevatte acht cilinders die in een V-vorm van 90° waren opgesteld. Net als de wedstrijdauto gebruikte hij een platte krukas, twee bougies per cilinder (Twin Spark) en had hij een absurd toerenplafond - 10.000 omwentelingen per minuut!
Laten we nogmaals bedenken dat we in 1967 waren, waar deze motor al gelukkig de grens van 100 pk/l overschreed zonder toevlucht te nemen tot enige vorm van superchargen. Officiële cijfers wijzen op zo'n 230 pk bij 8800 tpm en 200 Nm bij een zeer hoge 7000 tpm.
We zeggen officieel, vanwege de (vermeende) 18 Alfa Romeo 33 Stradale die in 16 maanden is geproduceerd, verschilden ze allemaal van elkaar, zowel qua uiterlijk als qua specificaties. Zo werd de eerste productie Stradale geregistreerd met duidelijke cijfers: 245 pk bij 9400 tpm met een weguitlaatsysteem en 258 pk met vrije uitlaat.
Zelfs in die tijd kon de 230 pk laag lijken toen er andere supersporten waren zoals de Lamborghini Miura die beweerde 350 pk te halen uit een veel grotere V12. Maar de 33 Stradale, rechtstreeks afgeleid van een wedstrijdauto, was licht, zelfs heel licht. Slechts 700 kg droog — de Miura, als referentie, heeft meer dan 400 kg toegevoegd.
Het resultaat: de Alfa Romeo 33 Stradale was destijds een van de snelste auto's in acceleratie vereist slechts 5,5 seconden in de 0 tot 96 km/h (60 mph) . De Duitsers van Auto Motor und Sport maten slechts 24 seconden om de startkilometer te voltooien en waren op dat moment de snelste om deze te bereiken. De topsnelheid was echter lager dan die van rivalen - 260 km/u - met een bescheiden vermogen misschien wel de beperkende factor.
allemaal verschillend allemaal hetzelfde
Van de 18 eenheden, allemaal met de hand geproduceerd, bleef er één bij Alfa Romeo, die te zien is in het museum, zes werden geleverd aan Pininfarina, Bertone en Italdesign, waarvan enkele van de meest gedurfde concepten van die tijd werden afgeleid - veel anticiperend op wat de toekomst van autodesign zou zijn - en de rest werd overgedragen aan particuliere klanten.
Alfa Romeo 33 Stradale Prototype
Zoals eerder vermeld, betekende de handgemaakte constructie dat er geen 33 Stradale gelijk is aan een andere. De eerste twee prototypes hadden bijvoorbeeld dubbele frontoptieken, maar die oplossing zou worden verlaten voor een enkele optiek, omdat de regelgeving vereist dat ze zich op een bepaalde minimale afstand van de grond bevinden.
De luchtinlaten en -uitlaten varieerden ook sterk van unit tot unit, zowel in aantal, locatie, afmeting en vorm. Sommige Stradale 33's hadden twee wisserbladen, andere hadden er maar één.
Ze hadden allemaal gemeen dat ze compacte afmetingen hadden - lengte en breedte op het niveau van een huidig B-segment - de prachtige, sensuele rondingen gedefinieerd door Scaglione, en de vlindervleugel of tweevlaksdeuren 25 jaar voordat ze hun aanwezigheid lieten voelen in de McLaren F1. De magnesiumwielen van Campagnolo waren klein gezien de overdrijving van vandaag - slechts 13" in diameter - maar breed bij 8" en 9" aan de achterkant.
Alfa Romeo 33 Stradale
“33 La bellezza necessaria”
De reden voor zo weinig eenheden voor een machine die zo gewaardeerd en gewenst is, ligt misschien in de nieuwprijs. Hij overtrof zelfs die van de Lamborghini Miura ruimschoots. Tegenwoordig wordt geschat dat de meest begeerlijke van de Alfa Romeo na de Tweede Wereldoorlog kan opklimmen tot 10 miljoen dollar . Maar het is moeilijk om zeker te zijn van de waarde, aangezien er zelden een te koop wordt aangeboden.
Alfa Romeo viert de 50e verjaardag van de 33 Stradale (NDR: vanaf de oorspronkelijke publicatiedatum van dit artikel) met een tentoonstelling die op 31 augustus wordt geopend in het Museo Storico van het merk in Arese, Italië.
