Het was tijdens een oliecrisis dat de Citroën AX werd ontwikkeld en op de markt kwam, wat dit weerspiegelt in zijn gewicht en bezorgdheid over het brandstofverbruik. Het kwam om de Citroën Visa te vervangen en nam de rol op zich van toegangsmodel tot het Citroën-gamma.
Aanvankelijk was hij alleen verkrijgbaar in driedeursversies en met drie benzinemotoren. Later komen de Sport-versies, vijfdeurs en zelfs 4×4 Piste Rouge.
Een van de kenmerken waren de flessenhouders van 1,5 liter bij de voordeuren. Verder zijn we het eenarmige stuur in de eerste versie, later met drie armen, en het eenvoudige en spartaanse interieur niet vergeten.
Sinds 2016 maakt Razão Automóvel deel uit van de jury van Auto van het Jaar
Een goed brandstofverbruik was mogelijk dankzij een goede aerodynamica (Cx van 0,31) en een laag gewicht (640 kg). De motoren hielpen ook, vooral de 1.0-versie (later Ten genoemd) die met iets meer dan 50 pk veel energie aan de carrosserie gaf. Hier bij Razão Automóvel is een model dat wordt gemist... de redenen zijn hier.
Blijven praten over versies. Tijdens zijn productie, tussen 1986 en 1998, kende de Citroën AX vele versies, waaronder dieselmotoren en commerciële tweezitterversies.
Daarnaast belichten we de Citroën AX Sport en de Citroën AX GTi. De eerste had kortere spruitstukken om ruimte te winnen in de motorruimte, speciale wielen en een achterspoiler. Hij had een blok van 1,3 liter en 85 pk — hij was ondanks het vermogen extreem snel. De tweede had een 1.4 liter motor en bereikte 100 pk met een even sportieve maar minder simplistische look. Het Spartaanse interieur werd ook gekenmerkt door een betere afwerking in de GTi-versie en lederen zetels (in de Exclusive-versie).
Citroen AX Sport
Eenvoud, praktische oplossingen, zuinig gebruik en eenvoudige maar efficiënte techniek waren enkele van de argumenten die de Citroën AX in 1988 de onderscheiding Auto van het Jaar opleverden. Dit jaar was de winnaar SEAT Ibiza.