Tot voor kort was mijn kennis van het Estoril Autodrome beperkt tot... computerspelletjes. Bovendien, rekening houdend met het feit dat ik nog nooit op een circuit had gereden, kreeg ik te horen dat mijn "vuurdoop" op de baan zou worden gedaan aan het stuur van een Renault Mégane RS Trophy in Estoril, om te zeggen dat ik opgewonden was, is te simpel.
Helaas, en het bewijs van de regel opgelegd door de wet van Murhpy dat wat er ook mis moet gaan, zal de slechtste manier en op het slechtst mogelijke moment gaan, besloot Saint Peter niet om mijn verzoek te doen en reserveerde hij een enorme regen precies voor de dag waarop mijn reis naar Estoril was gereserveerd.
Dus, laten we het samenvatten: een onervaren "coureur", een hot hatch die bekend staat om het losmaken van de achterkant, een circuit dat praktisch onbekend was en een volledig doorweekte baan. Op het eerste gezicht lijkt het een recept voor een ramp, nietwaar? Gelukkig was dat niet helemaal het geval.
Eerste doel: het circuit onthouden
Zodra ik bij de doos kwam waar de Renault Mégane R.S. Trophy stond, was het eerste wat ik hoorde: "let op het rechte interieur, dat aan de linkerkant veel water heeft en aquaplanning maakt". Terwijl de andere journalisten instemmend knikten, merkte ik dat ik dacht: "maar waar is het innerlijke recht?" Het was officieel, ik was meer verloren dan James May op het Top Gear-circuit.
Abonneer op onze nieuwsbrief
Ik probeerde rustig de lay-out van het circuit te leren kennen met het enige hulpmiddel dat ik in de buurt had: het renbaansymbool dat op de hoofdtribune verschijnt! Zodra ik deze methode begon te gebruiken, heb ik hem ook verlaten, omdat ik me al snel realiseerde dat ik op die manier nergens heen ging.
Omdat ik de kans niet wilde opgeven om op hetzelfde circuit te rijden waar de beroemde Ayrton Senna zijn eerste overwinning in de Formule 1 behaalde (en merkwaardig genoeg onder hetzelfde weer), besloot ik gebruik te maken van een professionele collega die een ritje ging maken in de auto bestuurd door een chauffeur en ik ging een ritje maken.
Abonneer je op ons Youtube-kanaal.
In deze twee ronden heb ik niet alleen van de gelegenheid gebruik gemaakt om het circuit uit mijn hoofd te leren (een taak waarvan ik niet kan zeggen dat ik volledig geslaagd ben), maar ook om te zien hoe de Mégane RS Trophy zich gedraagt wanneer hij in zijn natuurlijke omgeving wordt gereden en door iemand die belt naar het Estoril Autodrome uw tweede thuis.
nu was het mijn beurt
Ondanks dat ik al de kans heb gehad om de Mégane R.S. Trophy te besturen in de stop-and-go van Lissabon, is ermee op een circuit rijden hetzelfde als een leeuw zien in de dierentuin en in de savanne. Het dier is hetzelfde, maar zijn gedrag verandert van de ene op de andere dag.
Als de leeuw in zijn natuurlijke habitat echter gevaarlijker is, gebeurt bij de Megane precies het tegenovergestelde. Het rijden dat in voorstedelijk verkeer zwaar bleek te zijn, op een circuit onthult het juiste gewicht om vertrouwen te geven aan een rookie zoals ik en de koppeling die ik als abrupt had beschouwd, blijkt perfect te zijn voor meer overhaaste relatieveranderingen.
Wat ik je dus kan vertellen over de Mégane R.S. Trophy op het circuit, is dat de limieten van de bestuurder eerder verschijnen dan die van de auto. Ondanks de neiging om de achterkant losser te maken, zijn de reacties goed beheersbaar, waarbij het onthullende gedrag van de Mégane meer effectief is dan plezier, zelfs bij een stortvloed, iets waar de bestuurbare achteras aan bijdraagt.
De gebogen inbrenging biedt vertrouwen en de remmen zijn meer dan bestand tegen misbruik zonder vermoeidheid. Wat betreft de motor, het is progressief om het regime te verhogen en zijn 300 pk bieden voordelen die beter beperkt zijn tot circuits (of verlaten wegen zonder radars). De uitlaat daarentegen zorgt ervoor dat je alleen maar wilt accelereren om het te horen.
Aan het einde van mijn twee (korte) ritten aan het stuur van de Mégane R.S. Trophy en aan het einde van mijn debuut op een asfalt dat ik beschouw als "heilige grond", waren de twee conclusies die ik trok eenvoudig. De eerste was dat de Mégane R.S. Trophy veel beter aanvoelt op het circuit dan op de openbare weg. De tweede was: ik moet terug naar Estoril!