De autoritten toen we kinderen waren

Anonim

Het is voor de "petizada" dat ik dit artikel schrijf - en voor de meeste heimwee volwassenen. Ik ga je een verhaal vertellen uit een niet al te verre verleden, waar kinderen geen veiligheidsgordels droegen, auto's niet uit zichzelf remden en waar airconditioning een luxe was. Ja, een luxe.

“(…) het entertainment bestond uit het spelen van spelletjes met de kentekenplaten van de auto ervoor of het plagen van de jongere broer. Soms allebei…”

Auto's waren niet altijd wat ze nu zijn. Weet dat je ouders, die tegenwoordig niet rusten (en goed!) voordat je je veiligheidsgordel omdoet, je hele jeugd doorbrachten zonder hem te gebruiken. Betwist met je ooms de plaats "in het midden". Maar er is meer…

Houd een lijst bij van autokenmerken en weggedrag uit de jaren 70, 80 en begin jaren 90, die (gelukkig) niet nog een keer zal worden herhaald.

1. Trek aan de lucht

Vandaag, om de auto te starten, hoeft je vader maar op een knop te drukken, toch? Zo is het. Maar toen hij jouw leeftijd had, was het niet zo eenvoudig. Er was een contactsleutel die moest worden gedraaid en een luchtknop die moest worden getrokken, die op zijn beurt een kabel activeerde die naar een onderdeel ging genaamd carburator . Het kostte wat beheersing om de motor aan de praat te krijgen. Een taak die vandaag de dag eenvoudig is en in die tijd een beproeving had kunnen zijn.

2. Auto's verdronken

Je grootvader moet een paar keer zijn gedemonteerd omdat hij de hierboven beschreven opstartprocedure niet nauwgezet heeft gevolgd. Zonder elektronica om het lucht/brandstofmengsel te regelen, overgoten auto's in het verleden, terug in de lus, de bougies met brandstof, waardoor ontsteking werd voorkomen. Resultaat? Wacht tot de brandstof verdampt is of verbrand de bougies met een aansteker (komt vaker voor bij motorfietsen).

Zoals toen werd gezegd ... auto's hadden "hands on".

3. De ramen gingen open met een kruk

Knop? Welke knop? De ramen werden geopend met een slinger. Door het raam naar beneden gaan was makkelijk, naar boven niet echt...

4. Airconditioning was iets van 'rijke mensen'

Airconditioning was een zeldzame technologie in de meeste auto's en zelfs toen was het alleen beschikbaar in de hogere reeksen. Op warmere dagen was het systeem van ramen met een slinger de moeite waard om het interieur te koelen.

5. Er waren geen veiligheidsgordels op de achterbank

Ritten werden bij voorkeur in het midden gemaakt, met de staart aan het einde van de stoel en de handen om de voorstoelen vast te grijpen. Riemen? Wat een grap. Behalve dat het dragen van veiligheidsgordels niet verplicht was, bestonden ze in veel auto's niet eens.

Iedereen die broers en zussen had, weet heel goed hoe moeilijk het was om voor die felbegeerde plek te vechten...

6. De benzinepompen roken naar...benzine!

In een tijd dat het land nog niet van noord naar zuid was geplaveid met snelwegen zover het oog reikte, werden tochten gemaakt over de kronkelige nationale wegen. Misselijkheid was een constante en de beste remedie tegen de symptomen was om te stoppen bij een benzinepomp. Om de een of andere reden die Google je zeker kan uitleggen, verlichtte de geur van benzine het probleem. Toevallig ruiken benzinepompen tegenwoordig niet meer naar benzine, als gevolg van de moderniteit van de toevoersystemen.

7. Elektronische hulp… wat?

Elektronische hulp? De enige beschikbare elektronische hulp betrof het automatisch afstemmen van de radio. Beschermengelen als ESP en ABS waren nog niet gemaakt door de 'elektronische goden'. Helaas…

8. Entertainment sprak tot de verbeelding

Meer dan zes uur reizen was relatief gebruikelijk. Zonder mobiele telefoons, tablets en multimediasystemen aan boord bestond entertainment uit het spelen van spelletjes met de kentekenplaten van de auto ervoor of het plagen van de jongere broer. Soms beide…

9. De GPS is gemaakt van papier

De stem van de aardige dame die de radio-uitzendingen onderbreekt, kwam niet uit de luidsprekers, maar uit de mond van onze moeder. GPS was een technologie die exclusief was voor de strijdkrachten en iedereen die paden wilde bewandelen die ze niet kenden, moest vertrouwen op een papier dat een "kaart" werd genoemd.

10. Reizen was een avontuur

Om al deze redenen en nog een paar meer, was reizen een echt avontuur. De verhalen volgden elkaar op de smaak van de kilometers op, op een reis die nooit werd onderbroken door het lawaai van verslavende elektronische apparaten. Het waren wij, onze ouders, de auto en de weg.

Iedereen die nu grofweg tussen de 30 en 50 jaar is - meer, minder ... - begrijpt heel goed de evolutie die de auto de afgelopen decennia heeft doorgemaakt. Wij, generaties van de jaren 70 en 80, zijn opgegroeid met het experimenteren met dingen in auto's die geen enkele andere generatie ooit zal meemaken. Misschien zijn we daarom verplicht om ze te vertellen hoe het was. Op zomervakanties die snel naderen, zet u uw elektronica uit en vertelt u hoe het was. Ze horen het graag en wij vertellen het graag...

Gelukkig is alles tegenwoordig anders. Voor het beste.

Lees verder