Het Britse merk Jaguar ontwikkelt al een paar jaar een tegenstander voor de Duitse vloot van het D-segment, maar moet dat ook?
Ik neem aan dat ik van geschiedenis houd. Van auto's en geschiedenis. En nee, dit punt van orde aan tafel heeft niets te maken met de samenwerking van Razão Automóvel met History Channel. Het is slechts een inleiding op wat komen gaat. Zoals u weet, is het niet nieuw dat de Engelsen, Duitsers en Fransen schermutselingen aangaan. De geschiedenisboeken staan vol met oorlogen, veroveringen en conflicten tussen deze drie machten. De eerste heeft genoeg van het winnen van oorlogen, de tweede voldoet aan de stelregel "de laatste die lacht ..." en de derde, arme, heeft betere dagen gekend.
Over de Engelsen gesproken - de historische bondgenoten van Portugal - ze hadden ooit een van de meest levendige auto-industrieën ter wereld, maar in de tussentijd verloren ze de 'compressie' ten opzichte van Duitsland. De Fransen gaven op hun eigen manier een air van hun gratie, maar tegenwoordig zijn ze niet langer de tegenmacht die ze ooit de Duitsers waren.
Zoals we weten, zijn de Britten niet het type om stront mee naar huis te nemen en in het licht van de absolute dominantie van Duitse sedans op de luxemarkt, bereidt Jaguar – het majestueuze merk dat nu in handen is van een voormalige kolonie, India – een directe concurrent voor de Duitse referenties. Mijn vraag is: moeten ze rechtstreeks concurreren in segment D? Mijn mening is dat misschien niet.
Het is zonder twijfel een smakelijk segment. Degene die een groter deel van de verkoop voor het merk zou kunnen vertegenwoordigen, zeker. Maar de investering die nodig is om te concurreren met de Duitse giganten gaat veel verder dan wat Jaguar zich kan veroorloven. In ieder geval om daar “face-to-face” mee te kunnen concurreren.
Financieel uitgeput zouden ze het einde van het jaar bereiken. Er is geen financiële macht die Ratan Tata waard is, de Indiase magnaat die eigenaar is van het Engelse merk. Tegenwoordig zijn de Duitsers te goed in wat ze doen.
Dus wat moet het Engelse merk doen? Gitaar in de tas en naar huis om thee te drinken en koekjes te eten?! Niet noodzakelijk. Ze kunnen het proberen, maar ze moeten het op een andere manier proberen. Een product creëren dat opvalt door zijn design, aristocratische uitstraling en «Britse vakman».
Ze kunnen en moeten zorgen over ruimte aan boord of bagagecapaciteit opzij zetten vanwege een aantrekkelijker ontwerp. Dat ze een gepassioneerd product maken en dat is in de kleine details anders. Die details die het verschil maken tussen auto's die dat zijn en auto's die zoveel meer zijn.
Wie een sportieve sedan uit het D-segment wil, koopt een BMW 3 Serie, wie een comfortabele sedan wil, koopt een Mercedes C-Klasse, en wie een beetje van deze twee werelden wil, koopt een Audi A4. Ok… en wie een salon met wielen wil, koopt een Skoda Superb.
Maar wie verliefd wil worden op zijn auto en die als veel meer dan "alleen dat" ziet, heeft geen geweldige opties op de markt. En het is in deze niche – die voor een niche vrij groot is – dat er een wereld aan kansen ligt voor merken als Jaguar of zelfs Alfa Romeo.
Laat Jaguar in ieder geval de afschuwelijke X-Type nooit meer herhalen. Een sedan gebaseerd op de al slecht geboren Ford Mondeo, een hoofdstuk in Jaguar om te verscheuren, te verbranden en te vergeten. Vrij! Hagedis, hagedis, hagedis...
Merken als Jaguar, onder andere merken als Maserati of Alfa Romeo – die ik me herinner om mijn mening kracht bij te zetten – hebben iets dat onverklaarbaar is, de Engelsen noemen het “erfgoed”. Zeg dat in goed Portugees het equivalent is van erfenis.
En de erfenis wordt niet gerepliceerd, dus gok erop. Dit is waar merken zoals degene die ik noemde voor mij het verschil kunnen en moeten blijven maken. Laat dit Jaguar D-segment model daar maar vandaan komen. Laat het maar komen en dat het niet probeert een directe concurrent te zijn van de referentiemodellen in het segment dat ik noemde, maar eerder iets unieks. De moeite waard om herinnerd te worden en vooral: gedreven!