Goodwood Revival concentreert veel van de redenen waarom we van auto's houden. De geur van benzine, het ontwerp, de snelheid, de techniek... Goodwood Revival heeft het allemaal in industriële doses.
Dus op het eerste gezicht moet de crash van een Ferrari 250 GT0/64 (in de aanbevolen video) een triest moment zijn geweest. En is. Maar het is ook een moment dat gevierd moet worden.
Waarom?
Zoals we weten, overschrijdt de waarde van een Ferrari 250 GTO/64 enkele miljoenen euro's, en de reparatie ervan zal nooit minder dan tienduizenden euro's bedragen. En gaan we een materiële tragedie van deze omvang vieren?
We vieren het ongeval zelf niet, wat zeker niet positief is. We vieren eerder de moed van coureurs als Andy Newall, die zelfs in een van de duurste Ferrari's in de geschiedenis niet schuwde om hard te rijden. Erg snel. Te snel...
We moeten dit moment vieren, want het wordt steeds zeldzamer dat auto's van deze aard hun bestaansreden vervullen: rennen. Ren zo snel mogelijk. Versla de timer. Haal de tegenstander in. Winnen.
De meeste van deze auto's worden gestolen uit hun natuurlijke habitat: de circuits. Wilde teer inruilen voor de gevangenschap van een garage, geduldig wachtend op de markt om de luxe klassiekers te waarderen. Het is een verdriet. Deze auto's horen bij de sporen.
Is er iets mooiers dan een racewagen die zijn doel vervult? Natuurlijk niet. Proost!
En nu we het toch over schoonheid hebben, bekijk deze rijshow eens, gegeven door Patrick Blakeney-Edwards achter het stuur van een Owlet uit 1928.
Dit weekend hebben we een artikel gepubliceerd met de beste foto's die we hebben gemaakt tijdens Goodwood Revival, door de lens van João Faustino.