De opvolging van de huidige generatie BMW 1 Serie F20/F21 zal volgens de laatste geruchten plaatsvinden in 2019. Voor zover we nu al weten, is de enige zekerheid die we hebben over de opvolger van de 1 Serie dat hij afscheid zal nemen van Achterwielaandrijving. Vaarwel longitudinale motor en achterwielaandrijving, hallo cross-engine en voorwielaandrijving - met dank aan het UKL2-platform, dezelfde basis die de Series 2 Active Tourer, de X1 en zelfs de Mini Clubman en Countryman aandrijft.
De Series 1 verliest daarmee zijn USP (Unique Selling Point). Met andere woorden, hij verliest het kenmerk dat hem onderscheidt van andere rivalen - een kenmerk dat is behouden sinds de eerste BMW in dit segment, de 3 Serie Compact, die in 1993 werd gelanceerd.
Een ander slachtoffer, met deze architecturale verandering, zijn de zescilinder-in-lijnmotoren — ook afscheid nemen van de M140i, de enige hot hatch op de markt die achterwielaandrijving combineert met een motor met zoveel kubieke centimeters en cilinders.
de laatste in zijn soort
De F20/F21 wordt daarmee de laatste in zijn soort. Uniek in vele opzichten. En er is niets beter dan zijn bestaan te vieren met een glorieuze en epische achterklep.
Kijkend naar het uiterlijk van de eenheid die bij de afbeeldingen hoort, beloofde het ding - de opvallende Blue Seaside-carrosserie, gecombineerd met de Line Sport Shadow Edition en de 17-inch wielen, geven het een veel aantrekkelijker uiterlijk en geschikt voor de doeleinden van een meer toegewijde rit. , die een BMW achterwielaandrijving uitnodigt.
Maar de auto waarin ik rijd is geen M140i, zelfs geen 125d, maar een veel bescheidener 116d — ja, de favoriet op de verkooplijsten, met 116 “dappere” paarden en te veel vrije ruimte onder de lange motorkap, want drie cilinders is genoeg om deze 1 Serie te verplaatsen.
Hoezeer we het idee van een hot hatch met achterwielaandrijving en 340 pk ook waarderen, wat de redenen ook zijn, het zijn de meer betaalbare versies, zoals deze BMW 116d, die in onze garages terechtkomen. Ik begrijp waarom en jij ook...
Achterwielaandrijving. Het is de moeite waard?
Vanuit dynamisch oogpunt heeft achterwielaandrijving veel voordelen: het scheiden van de stuur- en twee-assige aandrijving is heel logisch en we hebben hier al uitgelegd waarom. De besturing wordt niet langer aangetast door de aandrijfas en in de regel is meer lineariteit, progressiviteit en balans voelbaar in vergelijking met een overeenkomstige voorwielaandrijving. Alles stroomt gewoon, maar zoals met alles is het een kwestie van uitvoeren.De ingrediënten zijn er allemaal. De rijpositie, die erg goed is, is lager dan normaal (hoewel de handmatige verstelling van de stoel niet de eenvoudigste is); het stuur heeft een uitstekende grip en de bediening is nauwkeurig en zwaar, soms te zwaar - ja, koppeling en achteruit, ik kijk naar jou -; en zelfs in deze bescheiden 116d-versie is de gewichtsverdeling over de assen bijna ideaal.
Maar, sorry om te zeggen, de verrijking van de rijervaring die achterwielaandrijving zou kunnen brengen, lijkt er niet te zijn. Ja, schone besturing en balans zijn er, evenals vloeiendheid, maar BMW lijkt op veilig te hebben gespeeld. Ik heb kleine en grote cross-overs gereden die boeiender achter het stuur kunnen zitten dan deze Series 1. Ketterij? Misschien. Maar dat is misschien precies waar BMW 116d-klanten naar op zoek zijn: voorspelbaarheid en weinig chassisreacties.
over de motor
Misschien is het niet het chassis, maar de combinatie van dit chassis en deze specifieke motor. Niks mis met de motor zelf, a Tri-cilinder 1,5 liter inhoud met 116 pk en royale 270 Nm.
Je wordt pas echt wakker na 1500 toeren per minuut, versnelt zonder aarzelen en de gemiddelde snelheden stellen je in staat om in het dagelijks leven meer te presteren dan in staat is. Maar gezien de soepelheid en progressiviteit van het rijden, ziet de motor er bijna uit als een gietfout, die faalt in de aangeboden verfijning.
Zijn tricilindrische architectuur, van nature onevenwichtig, openbaart zich niet alleen in het ongeïnspireerde geluid dat het produceert, ondanks de goede geluidsisolatie, maar ook in de trillingen, vooral in de versnellingsbakknop - een versnelling die meer inspanning of vastberadenheid vereist dan normaal om ze in te schakelen .
Nog een minder positieve opmerking over het niet-zo-soepele start-stopsysteem - het lijkt meer een zachte hobbel te zijn. BMW heeft het na al die jaren nog steeds niet goed voor elkaar met dit systeem. Anders is het een goede motor, vraag ik gezien de pretenties van deze versie en matige eetlust.
Achterwiel niet gezinsvriendelijk
Als achterwielaandrijving de 1 Serie uniek maakt in zijn segment, is het datzelfde onderscheid dat als gezinsauto in de weg staat. De longitudinale positionering van de motor, evenals de transmissie-as, beroven de cabine uiteindelijk veel ruimte, evenals extra moeilijkheden bij het bereiken van de achterbank (kleine deuren). De kofferbak daarentegen overtuigt grotendeels - segmentgemiddelde capaciteit met een goede diepte.
Verder typisch BMW-interieur - goede materialen en robuuste pasvorm. iDrive blijft de beste manier om met het infotainmentsysteem te communiceren - veel beter dan welk touchscreen dan ook - en de interface zelf is snel, aantrekkelijk en redelijk intuïtief in gebruik.
Zoals eerder vermeld, bracht ons toestel het Line Sport Shadow Edition-pakket — een optie voor 3980 euro — en naast een uiterlijk esthetisch pakket (er is bijvoorbeeld geen chroom meer), is het interieur opgesierd met stoelen en stuur in een sportief ontwerp, waarbij de laatste in leer is, wat altijd helpt om het uiterlijk van het interieur te verbeteren.
Zeer netjes interieur.
Voor wie is de BMW 116d bedoeld?
Het was misschien wel de vraag die me het meest is bijgebleven tijdens mijn tijd bij de BMW 116d. We weten dat de auto een basis heeft met een enorm potentieel, maar het lijkt soms "schaamt" om het te hebben. Wie wachtte op een compacte, wendbare, boeiende en zelfs leuke 3 Serie komt bedrogen uit. De motor, ondanks dat hij op zichzelf goed is, rechtvaardigt zijn bestaan uiteindelijk alleen door het verbruik en de uiteindelijke prijs. Zijn architectuur maakt het leven met deze motor minder gemakkelijk dan met andere concurrerende voorstellen. De BMW 116d is zo, in een soort limbo. Hij heeft achterwielaandrijving, maar we kunnen er niet eens gebruik van maken.
Kom daar vandaan de M140i, of een andere 1 Serie met meer lef, die de zaak van kleine achterwielaangedreven familieleden veel beter zal verdedigen. Het aangekondigde einde van de achterwielaandrijving in dit segment wordt betreurd, maar de vraag blijft: is deze architectuur het meest geschikt voor het betreffende segment, gezien de verplichtingen die het vereist?
Het antwoord hangt af van wat iedereen waardeert. Maar in het geval van BMW komt het antwoord al in 2019.