De naoorlogse periode was een zeer turbulente periode voor de Duitse auto-industrie. Door oorlogsinspanningen moest het land op de knieën, productielijnen verouderd en de ontwikkeling van nieuwe modellen bevroren.
In deze context was BMW een van de merken die het meest te lijden hadden. Hoewel de 502-serie technisch nog zeer bekwaam is en de 507 roadster nog steeds veel kopers doet dromen, was de productie onvoldoende en verloor de 507 roadster geld. De enige auto's die de vlam van de Bavarian Motor Works eind jaren vijftig brandend hielden, waren de kleine Isetta en 700.
Een vlam die in 1959 bijna doofde. Hoewel de ingenieurs en ontwerpers van het merk al nieuwe modellen hadden voorbereid, miste het merk de liquiditeit en garanties die leveranciers nodig hadden om tot productie over te gaan.
Een faillissement dreigde. In het licht van de op hol geslagen achteruitgang van BMW, overwoog de toenmalige grootste Duitse autofabrikant, Daimler-Benz, serieus om het merk over te nemen.
Het offensief van de aartsrivalen van Stuttgart
Het ging er niet om de concurrentie uit te schakelen, niet in de laatste plaats omdat BMW in die tijd geen bedreiging vormde voor Mercedes-Benz. Het plan was om van BMW een onderdelenleverancier voor Daimler-Benz te maken.
Met schuldeisers die constant aan de deur kloppen en de ondernemingsraad het merk onder druk zet vanwege de situatie op de productielijnen, confronteerde Hans Feith, voorzitter van de BMW-directie, de aandeelhouders. Een van de twee: ofwel failliet verklaard of het voorstel van de aartsrivalen van Stuttgart aanvaard.
Zonder argwaan over Hans Feith te willen wekken, moet worden opgemerkt dat Feith "toevallig" ook een vertegenwoordiger van Deutsche Bank was, en dat Deutsche Bank "toevallig" (x2) een van BMW's belangrijkste schuldeisers was. En dat Deutsche Bank "toevallig" (x3) een van de belangrijkste financiers van Daimler-Benz was. Puur toeval natuurlijk...
Op 9 december 1959 was het heel dichtbij (heel weinig) dan de De raad van bestuur van BMW verwierp de voorgenomen overname van BMW door Daimler-Benz. Minuten voor de stemming kwam de meerderheid van de aandeelhouders terug op het besluit.
Er wordt gezegd dat een van de verantwoordelijken voor deze voorsprong Herbert Quandt was (in de gemarkeerde afbeelding). Quandt, die aan het begin van de onderhandelingen voorstander was van de verkoop van BMW, veranderde van gedachten naarmate het proces vorderde en was getuige van de reactie van de vakbonden en de daaruit voortvloeiende instabiliteit in de productielijnen. Het zou het einde betekenen van het merk, niet alleen als autofabrikant maar ook als bedrijf.
Het antwoord van Quandt
Na lang nadenken deed Herbert Quandt wat weinigen verwachtten. In tegenstelling tot de aanbevelingen van zijn managers, begon Quandt zijn participatie in het kapitaal van BMW, een failliet bedrijf, te vergroten! Toen zijn belang de 50% naderde, klopte Herbert op de deur van de deelstaat Beieren om een deal te sluiten die hem in staat zou stellen de aankoop van BMW te voltooien.
Dankzij bankgaranties en financieringen die Herbert met de bank kon overeenkomen – het resultaat van de goede naam die hij op het «plein» had – was er eindelijk het nodige kapitaal om de productie van de nieuwe modellen op te starten.
Zo ontstond de Neue Klasse (Nieuwe Klasse), de modellen die de basis zouden gaan vormen van de BMW die we vandaag kennen. Het eerste model in deze nieuwe golf zou de BMW 1500 zijn, gepresenteerd op de Frankfurt Motor Show in 1961 - minder dan twee jaar waren verstreken sinds de faillissementssituatie.
De BMW 1500 was zelfs het eerste model van het merk met de "Hofmeister-knik", de beroemde uitsparing in de C- of D-stijl die in alle BMW-modellen te vinden is.
De opkomst van BMW (en het familie-imperium Quandt)
Twee jaar na de introductie van de 1500-serie werd de 1800-serie gelanceerd en daarna bleef het Beierse merk sales after sales toevoegen.
In de loop der jaren begon Quandt echter het management van het merk vanuit zijn persoon te decentraliseren, totdat hij in 1969 een andere beslissing nam die het lot van BMW positief (en voor altijd) beïnvloedde: ingenieur Eberhard inhuren als algemeen directeur van BMW von Kunheim.
Eberhard von Kunheim was de man die BMW als een generalistisch merk nam en er het premiummerk van maakte dat we vandaag kennen. In die tijd zag Daimler-Benz BMW niet als een rivaliserend merk, weet je nog? Nou, dingen zijn veranderd en in de jaren 80 moesten ze zelfs achter het verlies aan rennen.
Herbert Quandt zou op 2 juni 1982 overlijden, slechts drie weken verwijderd van het feit dat hij 72 jaar zou worden. Aan zijn erfgenamen liet hij een gigantisch patrimonium na, bestaande uit aandelen in enkele van de belangrijkste Duitse bedrijven.
Vandaag blijft de familie Quandt aandeelhouder van BMW. Als je een fan bent van het Beierse merk, dan heb je aan de visie en het lef van deze zakenman modellen als de BMW M5 en BMW M3 te danken.
