Het is niet de krachtigste in het segment of zelfs de snelste. Als je met deze ogenschijnlijk zo onflatteuze introductie deze Hyundai i30 N review blijft lezen, dan is dat een teken dat je het met mij eens bent over het volgende: een sportwagen draait niet alleen om cijfers.
Het is niet eens gedaan. En de Hyundai i30 N is een goed voorbeeld van deze filosofie. In tegenstelling tot andere sportwagens onthult de Hyundai i30 N zijn grootste deugden niet in de technische fiche, hij reserveert ze voor degenen die ermee rijden. En ik heb er ruim 700 km mee gereden.
Snel, langzaam, op de weg en op de snelweg. Hoe dan ook, onder allerlei omstandigheden. Ik heb meer benzine verbruikt dan ik had moeten doen, maar ik had ook veel plezier... soms, misschien zelfs te veel. Wie nooit…
Wat een onderstel!
Gevoel van controle. De Hyundai i30 N geeft ons een indrukwekkend gevoel van controle. Ik had al de kans gehad om hem op het circuit te testen - je herinnert je dat moment in dit artikel - en nu had ik de kans om hem weer te ontmoeten hier, in Portugal, op enkele van mijn favoriete wegen.
Die wegen met die "fetisj" bochten die ik beter ken dan de palmen van mijn handen. Zelfs omdat ik eerlijk gezegd mijn handpalmen niet zo goed ken...
Iedereen - en als ik zeg iedereen, is het iedereen! — de sportwagens die ik hier bij Reason Automobile test, worden "gedwongen" op bepaalde wegen te passeren. Een soort straf, maar wel een goede. Wegen waar ik elk detail van het asfalt, elke hobbel, elk loopvlakverschil, elk gat en elk traject ken.
Kleine "heiligdommen" van toegepast rijden - die ik liever geheim houd om niet bezoedeld te worden - waar alleen ik, de auto en die vierkante meter asfalt waar ik het binnenste voorwiel op richt met slechts de eerste slag van het stuur.
Het liefst nog met de voet op de rem om het leven van de achteras te compliceren en de vooras te overbelasten.
Soms is het niet de meest effectieve aanpak, maar ik probeer de timer toch niet te verslaan. Ik probeer een dialectiek tot stand te brengen. Kijk hoe ver ik kan gaan, kijk hoe ver hij me laat gaan, en als we daar komen... nou als we daar zijn, moeten we zien wat er gebeurt. Ik schrijf in het meervoud omdat ik een auto heb... en de Hyundai i30 N is een auto die we kunnen vertrouwen.
Swipe om de afbeeldingen te zien:
Welkom aan boord. De vlucht vertrekt over een paar seconden...
Het stuurgevoel is erg goed, de vooras is bestand tegen de zwaarste eisen, de aandrijving is voorbeeldig en de achteras reageert opmerkelijk progressief. Het schrikt nooit af. Gevoel van absolute controle. In de video van de fotoshoot die ik deed voor Razão Automóvel voor YouTube (uitgelicht) vergat ik iets heel belangrijks te vermelden, maar dat ging niet verder dan de marges van sommige van onze lezers: het gewicht van het geheel.
De Hyundai i30 N is zwaar. Vrij zwaar.
Het is ongeveer 1600 kg in rijklare toestand (1584 kg meer specifiek), en het gebruik van hoogwaardig staal kan niet alles rechtvaardigen. Maar er is een goede reden dat ik me het gewicht niet meer herinner... hij voelt niet zo veel. Het gewicht wordt gelijkmatig over de twee assen verdeeld. De enig mogelijke rechtvaardiging is er één: kostenbeheersing. Op de Hyundai i30 N zijn geen tekenen van koolstofvezel of andere hi-tech materialen.
dingen in perspectief zetten
Terug naar sensaties. Zoals ik al zei, ik heb niet gevochten tegen de timer. Maar zoals ik in de video al zei, ik weet dat ik in de Honda Civic Type-R sommige van deze bochten sneller passeerde dan de Hyundai i30 N. Veel sneller? Nee, maar eerder zeker.
Wat de Honda Civic Type-R toevoegt aan effectiviteit, maakt de Hyundai i30 N goed met plezier. En zonder bij de vergelijkingen stil te willen staan, wil ik je vertellen dat het twee totaal verschillende machines zijn. Maar het is onvermijdelijk om over de Honda Civic Type-R te praten, want het is de referentie in het segment. Punt.
Waar de Type-R u doet rillen, doet de i30 N u glimlachen.
Hoe moet ik dit duidelijk zeggen... Ik weet het! Stel je een verzengende romance voor tussen een Volkswagen Golf GTI en een Honda Civic Type-R. Als een relatie als deze vruchten zou afwerpen - we hebben hier al vreemdere dingen gezien voor Reason Automobile - zou het resultaat iets zijn dat erg lijkt op de Hyundai i30 N.
De Hyundai i30 N zit daar halverwege tussen. Van de Golf GTI zou de beschrijving en een meer vertrouwde houding erven. Van de Honda Civic Type-R zou hij een meer "spiked" motor en een scherper chassis erven.
Misschien is het een vreselijke analogie (het is echt…)
Bij nader inzien is het misschien niet de beste analogie die ooit bij me is opgekomen - ook al zit de Hyundai i30 N qua vermogen er zelfs maar halverwege tussen.
De Hyundai i30 N heeft een eigen identiteit. Zoals zijn echte vader me tijdens de internationale presentatie uitlegde:
Albert Biermann, directeur van afdeling NBij de Hyundai i30 N gaat het niet om RPM (omwentelingen per minuut) maar om BPM (beats per minute).
Het is niet zo, maar het kan. Meer vermogen uit de Hyundai i30 N halen zou kinderspel moeten zijn - ik laat de "grappen" aan uw overweging over. Een goed voorbeeld is de SEAT Leon Cupra — die tegen die tijd (meer dan enige andere FWD) een van de hot hatches is met de meest frequente aanwezigheid op de Nürburgring — met voorbereidingen die gemakkelijk de 300 pk overtreffen die de beroemde 2.0 TSI biedt als standaard. . Regelmatige aanwezigheid op de Nürburgring, niet alleen vanwege de motor, maar ook vanwege het uitzonderlijke chassis van het Spaanse model.
Terugkerend naar de Hyundai i30 N, die voor het eerst in dit segment arriveert en zich op deze manier laat gelden tegenover modellen met een decennialange geschiedenis, is opmerkelijk. Bent u het eens?
Ik hoop dat je de video leuk vond - ervan uitgaande dat dit meteen gebeurt. Want het verhaal is de uitwisseling van iets dat zo absurd is dat ik er wel om moet lachen: stabilisatorstang en anti-naderingsstang. Dus ik ben de nerd die verantwoordelijk is voor het schrijven van de meeste van deze dingen.
Vergeet je niet te abonneren op ons kanaal! Klik hier.