Zeventig miljoen dollar of een zeven gevolgd door zeven nullen, het equivalent (tegen de huidige wisselkoersen) van ongeveer 60 miljoen euro is een aanzienlijk bedrag. Je zou een megahuis kunnen kopen... of meerdere; of 25 Bugatti Chiron (basisprijs van € 2,4 miljoen, exclusief belasting).
Maar David MacNeil, autoverzamelaar en CEO van WeatherTech - een bedrijf dat autoaccessoires verkoopt - heeft besloten $ 70 miljoen uit te geven aan een enkele auto, wat een absoluut record is.
Natuurlijk is de auto behoorlijk speciaal - het is al lang de klassieker met de hoogste waarde in zijn deal - en, niet verrassend, het is een Ferrari, misschien wel de meest gerespecteerde Ferrari van allemaal, de 250 GTO.
De Ferrari 250 GTO voor 60 miljoen euro
Alsof de Ferrari 250 GTO op zich niet uniek was — er werden slechts 39 exemplaren van geproduceerd — is het exemplaar dat MacNeil kocht, chassisnummer 4153 GT, uit 1963, vanwege zijn historie en staat een van zijn meest bijzondere exemplaren.
Verbazingwekkend, ondanks dat we hebben deelgenomen, deze 250 GTO heeft nog nooit een ongeluk gehad , en onderscheidt zich van vrijwel elke andere GTO door zijn kenmerkende grijze lak met een gele streep — rood is de meest voorkomende kleur.
Het doel van de 250 GTO was om te concurreren, en het trackrecord van de 4153 GT is lang en onderscheidend op dat gebied. Hij liep, in zijn eerste twee jaar, voor de beroemde Belgische teams Ecurie Francorchamps en Equipe National Belge - daar won hij de gele riem.
De #4153 GT in actie
In 1963 eindigde hij als vierde in de 24 uur van Le Mans — onder leiding van Pierre Dumay en Léon Dernier —, en zou in 1964 de 10 dagen lange Tour de France winnen , met Lucien Bianchi en Georges Berger op zijn bevel. Tussen 1964 en 1965 zou hij deelnemen aan 14 evenementen, waaronder de Grand Prix van Angola.
Tussen 1966 en 1969 was hij in Spanje, met Eugenio Baturone, zijn nieuwe eigenaar en piloot. Het zou pas eind jaren tachtig weer verschijnen, toen het werd gekocht door de Fransman Henri Chambon, die de 250 GTO bestuurde in een reeks historische races en rally's, en uiteindelijk in 1997 weer zou worden verkocht aan de Zwitser Nicolaus Springer. Het zou ook met de auto racen, inclusief twee Goodwood Revival-optredens. Maar in 2000 zou het weer verkocht worden.
Ferrari 250 GTO #4153 GT
Dit keer zou het de Duitse Herr Grohe zijn, die ongeveer 6,5 miljoen dollar (ongeveer 5,6 miljoen euro) betaalde voor de 250 GTO en hem drie jaar later verkocht aan landgenoot Christian Glaesel, zelf piloot. er wordt gespeculeerd dat het Glaesel zelf was die David MacNeil de Ferrari 250 GTO verkocht voor bijna € 60 miljoen.
de restauratie
In de jaren negentig zou deze Ferrari 250 GTO worden gerestaureerd door DK Engineering - Britse Ferrari-specialist - en in 2012/2013 de Ferrari Classiche-certificering behalen. James Cottingham, CEO van DK Engineering, was niet betrokken bij de verkoop, maar omdat hij het model uit de eerste hand kende, merkte hij op: "Dit is zonder twijfel een van de beste 250 GTO's die er zijn in termen van geschiedenis en originaliteit. Zijn wedstrijdperiode is erg goed […] Hij heeft nog nooit een groot ongeluk gehad en blijft heel origineel.”