We houden ervan als Audi zijn verstand verliest. Hier komt de nieuwe "Rocket" van de vaders van families in een haast...
Er zijn auto's waarvan we hardop willen lachen als we eraan denken. Bijvoorbeeld de Fiat Multipla. Een auto die zo lelijk was dat zelfs als Fiat maar één exemplaar had verkocht, hij al mijn beste verkoopverwachtingen had overtroffen. Ik stapte alleen in die auto met een helm op… Anderen maken ons op hun beurt ook aan het lachen, maar een ander soort lachen. De meest verlegen met een beetje nerveus. Een van de auto's die me dit verlegen en nerveuze lachje bezorgt, is de Audi RS6. Lachen, want het is onzin om een gezinsbus uit te rusten met een 580 pk(!!) motor, en zenuwachtig omdat zo'n vermogen (veel…) respect oproept!
Het lijkt erop dat de Automobile Gods onze gebeden hebben verhoord en Audi zal zelfs een nieuwe Audi RS6 lanceren. Het is de waanzin met wielen: een gezinsbus, uitgerust met een motor waar elke supercar jaloers op is, permanente vierwielaandrijving, racestoelen, keramische remmen en sportonderstel! Dit alles met welk doel?! Misschien de kinderen op tijd naar school brengen; passeer ondertussen het Estoril Autodromo; en eindelijk naar kantoor.
|
| “De Audi R8 is voor jongens!” |
De foto's die je in dit stuk ziet, zijn van CarScoop en het geeft ons uit de eerste hand hoe de nieuwe Audi-familieraket eruit ziet. We weten nog steeds niet wat voor soort "kerncentrale" we onder de motorkap van het nieuwe model zullen vinden ... Als een bijgewerkte versie van de al bekende 5000cc bi-turbo V10(!) met 580 pk, als een nieuwe pittigere versie van onze bekende V8 4000cc bi-turbo die de S6- en S8-modellen uitrust.
Wat Audi ook in petto heeft voor een paar gelukkigen zonder economische zorgen, we zijn er zeker van dat de nieuwe RS6 Avant de spijkertjes van het merk zal respecteren als het gaat om teervretende bestelwagens: het wordt apotheotisch! Dat is al zo sinds 1992, toen het de eerste RS2 lanceerde, en het ziet ernaar uit dat het zo zal blijven in 2013, wanneer de nieuwe RS6 wordt uitgebracht.
Tekst: Guilherme Ferreira da Costa