Op het eerste gezicht heeft de geschiedenis van de Noord-Koreaanse auto-industrie niet veel te vertellen, niet in de laatste plaats omdat er maar heel weinig over bekend is. Noord-Koreaanse merken hebben nooit enige connectie gehad met de International Organization of Automobile Manufacturers (OICA) en daarom is het moeilijk om de details van de auto-industrie van dit land te kennen.
Toch zijn er een paar dingen bekend. En sommigen van hen zijn op zijn minst nieuwsgierig...
Rekening houdend met het feit dat de Noord-Koreaanse regering het bezit van privévoertuigen beperkt tot burgers die door het regime zijn gekozen, bestaat het 'bruto' van het wagenpark van Noord-Korea uit militaire en industriële voertuigen. En de meeste voertuigen die in Noord-Korea in omloop zijn - die in de tweede helft van de 20e eeuw in het land arriveerden - komen uit de Sovjet-Unie.
Het vlaggenschip van het merk is de Pyeonghwa Junma, een executive model met een 6-cilinder lijnmotor en 197 pk.
De eerste autofabrikant die deze naam waardig was, ontstond in het begin van de jaren vijftig, de Sungri Motor Plant. Alle geproduceerde modellen waren replica's van buitenlandse auto's. Een ervan is gemakkelijk te herkennen (zie volgende afbeelding), uiteraard met kwaliteitsnormen onder het originele model:
Bijna een halve eeuw later, in 1999, werd Pyeonghwa Motors opgericht, het resultaat van een samenwerking tussen Pyonghwa Motors uit Seoul (Zuid-Korea) en de Noord-Koreaanse regering.
Zoals je je kunt voorstellen, was dit bedrijf enige tijd bijna uitsluitend een diplomatiek instrument om de betrekkingen tussen de twee landen te versterken (het is geen toeval dat Pyeonghwa 'vrede' betekent in het Koreaans). Pyeonghwa Motors, gevestigd in de kustplaats Nampo, heeft geleidelijk de Sungri Motor Plant ingehaald en produceert momenteel ongeveer 1.500 eenheden per jaar, die exclusief voor de binnenlandse markt worden verkocht.
Een van deze modellen wordt geproduceerd onder het Fiat Palio-platform en wordt in deze parodie (de ondertitels zijn onjuist) beschreven als "de auto die elke kapitalist jaloers zal maken".
Om een idee te krijgen hoe streng het communistische regime in Noord-Korea is, concludeerde een in 2010 uitgevoerd onderzoek dat er in een land met bijna 24 miljoen inwoners slechts 30.000 auto's op de weg waren, waarvan de meeste geïmporteerde voertuigen zijn.
Ondanks de oneerbiedige namen – bijvoorbeeld de Pyeonghwa Cuckoo – laten de motoren met zo’n 80 pk te wensen over. Qua design is de gok om de lijnen van andere fabrikanten te volgen, wat ertoe leidt dat veel auto's (te veel) overeenkomsten hebben met Japanse en Europese modellen.
Pyeonghwa's vlaggenschip is de Junma, een executive model met een 6-cilinder lijnmotor en 197 pk, een soort communistische E-Klasse Mercedes.
Pyeonghwa Koekoek
Uiteindelijk hebben de Noord-Koreanen die niet overtuigd waren door hun eigen auto's (waarschijnlijk...) altijd als troostprijs een paar "out of the box" stoplichten om de gastheren op te vrolijken. Een land dat in alles anders is, ook hierin: