Najtańszy samochód świata, Tata Nano, padł ofiarą własnej gry, uważanej przez konsumentów za zbyt tani i uproszczony.
Tata Nano to jeden z najbardziej kontrowersyjnych modeli produkcyjnych w historii. W 2008 roku zaprezentowano model Tata Nano. Świat był pogrążony w kryzysie gospodarczym i naftowym. Cena baryłki ropy przekroczyła psychologiczną barierę 100 dolarów, a nawet przekroczyła 150 dolarów za baryłkę, co było dotychczas nie do pomyślenia w scenariuszu światowego pokoju.
W tym zamieszaniu Tata Industries ogłosiła następnie Tata Nano, samochód, który obiecał umieścić miliony Hindusów na czterech kołach. W krajach rozwiniętych rozbrzmiały alarmy. Jaka byłaby cena ropy, gdyby nagle miliony Hindusów zaczęły jeździć? Samochód o cenie poniżej 2500 zł.
Krytyka pochodziła ze wszystkich stron. Od ekologów, ponieważ samochód był zbyt zanieczyszczający, od instytucji międzynarodowych, ponieważ był niebezpieczny, od producentów, ponieważ stanowił nieuczciwą konkurencję. W każdym razie każdy zawsze miał pod ręką kamień do rzucenia w małego Nano. Ale niezależnie od tych wycen, ostatnie słowo mieli konsumenci. A samochód, który miał być alternatywą dla milionów rodzin dla skuterów i motocykli, nigdy nie powstał.
To było na ziemi niczyjej: najbiedniejsi nie traktują go jako prawdziwego samochodu, a zamożniejsi nie traktują go jako alternatywy dla „normalnych” samochodów.
W ciągu pięciu lat Tata sprzedała tylko 230 000 sztuk, podczas gdy fabryka została zaprojektowana na produkcję 250 000 sztuk rocznie. Kierownictwo Taty już dostrzegło, że pozycjonowanie produktów i marketing zawiodły. I dzięki temu następna Tata będzie trochę droższa i trochę bardziej luksusowa. Wystarczająco poważnie. Argument za stwierdzenie, że „tanie jest drogie”!
Tekst: Guilherme Ferreira da Costa