mówić w Rajd Dakar mowa o takich modelach jak Mitsubishi Pajero, Range Rover, Citroën ZX Rallye Raid czy nawet Mercedes-Benz Klasy G. Najtrudniejsze samochody terenowe na świecie, a ta lista 12 samochodów jest tego dowodem.
Od małych SUV-ów po autentyczne „potwory Frankensteina”, które zachowały swoją nazwę tylko od oryginalnych modeli, w długiej i bogatej historii Rajdu Dakar jest wszystkiego po trochu.
Proponujemy, abyś dołączył do nas i poznał 12 samochodów, których nikt nie spodziewał się zobaczyć na Rajdzie Dakar. Samochody, które na początku nie były przeznaczone na afrykańskie tory, kończyły udział w najważniejszych wyścigach terenowych, czasami osiągając nawet absolutne zwycięstwo.
Renault 4L Sinpar
Że Renault 4L to wszechstronny model, który wszyscy znaliśmy. Ale wybierając ją do udziału w rajdzie Dakar? Mamy już co do tego pewne wątpliwości. Jednak tymi, którzy nie mieli wątpliwości co do zdolności małego modelu Renault do zmierzenia się z Dakarem, byli bracia Claude i Bernard Marreau.
Wzięli więc Renault 4L Sinpar (napęd na wszystkie koła), zamontowali dodatkowy zbiornik paliwa, specjalne amortyzatory i komponenty Renault 5 Alpine (w tym silnik o mocy 140 KM) i wyruszyli na przygodę.
W pierwszej próbie, w pierwszej edycji wyścigu, w 1979 roku, bracia zajęli... piąte miejsce w klasyfikacji generalnej (jak mówimy generalie to naprawdę generalnie, bo w tym czasie w klasyfikacji mieszanej ciężarówki, motocykle i samochody), będąc tylko za Range Roverem wśród samochodów (pierwsze trzy miejsca zajęły motocykle).
Niezadowoleni, wrócili w 1980 roku i w rajdzie Dakar, który już podzielił klasyfikację na kategorie, francuscy bracia zabrali trudnego Renault 4L na genialne 3 miejsce , tuż za dwoma Volkswagenami Iltis oficjalnie zarejestrowanymi przez niemiecką markę.
To był ostatni raz, kiedy bracia brali udział w rajdzie Renault 4L, ale nie byłby to ostatni raz, kiedy usłyszelibyście o nich na jednym z najtrudniejszych rajdów na świecie.
Subskrybuj nasz kanał Youtube
Rolls-Royce Corniche „Jules”
Jeśli obecność Renault 4L w Rajdzie Dakar można uznać za zaskakującą, to co z kimś, kto zdecydował się na udział Rolls-Royce'a, znanego jako jeden z najbardziej luksusowych samochodów na świecie, w wyścigu terenowym?
Prawda jest taka, że w 1981 roku Francuz Thierry de Montcorgé uznał, że idealnym samochodem do stawienia czoła afrykańskiej pustyni jest Rolls-Royce Corniche . Stało się to znane jako „Jules”, w odniesieniu do linii perfum, którą w tym czasie uruchamiał stylista Christian Dior (główny sponsor projektu).
Samochód stał na rurowym podwoziu, a Rolls-Royce zachował wygląd i niewiele więcej.
Oryginalny silnik został zastąpiony przez Chevy Small Block V8 o pojemności 5,7 l i mocy 335 KM, a czterobiegowa skrzynia biegów i napęd na cztery koła pochodziły z Toyoty Land Cruiser. Auto posiadało również wyższe zawieszenie oraz terenowe opony.
Wynik? Rolls-Royce „Jules” przybył do Dakaru, ale zostałby zdyskwalifikowany za dokonanie „nielegalnej” naprawy podczas walki o 13. miejsce.
Jules II Proto
To nie byłby ostatni raz, kiedy Thierry de Montcorgé zmierzył się z afrykańską pustynią. W 1984 ponownie dołączył do Christiana Diora i stworzył Jules II Proto , „potwór” sześciu kół, z których cztery jeżdżą, odziedziczył Chevroleta V8 pierwszego Julesa i skrzynię biegów Porsche 935.
Wygląda na to, że narodził się we wszechświecie „Mad Max”, wyróżnia się spośród reszty na tej liście tym, że nie wywodzi się ani nie wygląda jak żaden inny samochód produkcyjny. Ta maszyna została pomyślana tylko w jednym celu: wziąć udział w trudnym rajdzie Paryż-Pekin, trzykrotnie dłuższym niż Dakar.
Los chciał, że w końcu wziął udział w Dakarze, ponieważ Paryż-Pekin nie odbył się. Zaprojektowany, aby poradzić sobie bez pojazdów wsparcia i pokonać każdą przeszkodę z dużą prędkością, pomimo obiecującego startu, Jules II Proto nie wyszedł poza trzeci etap, kiedy zobaczył, jak jego rurowe podwozie pęka między dwiema tylnymi osiami, gdzie pękło. znalazł silnik.
Renault 20 Turbo
Pamiętasz braci Marreau i ich Renault 4L? Otóż, po zaprzestaniu rywalizacji z małym modelem francuskiej marki, duet wyruszył na przygodę za sterami większego (ale też bardziej nieznanego) dobra. Renault 20 Turbo.
W pierwszej próbie, w 1981 roku, bracia musieli się poddać, ponieważ mechanicy ich Renault, wyposażonego w silnik turbo i napęd na wszystkie koła, nie stawiali oporu. Jednak w 1982 r. ponownie wpisali model francuski i, ku zdumieniu wielu, odnieśli swoje pierwsze (i jedyne) zwycięstwo w Rajdzie Dakar , nakładając Renault 20 Turbo na modele takie jak oficjalny Mercedes-Benz Jacky Ickx i Jaussaud lub Łada Niva z Briavoine i Deliaire.
Związek między Renault i braćmi Marreau utrzymał się w latach 1983-1985, a wybór padł na Renault 18 Break 4×4. Jednak w tych trzech edycjach wyniki znalazły się na 9. miejscu w 1983 roku i 5. miejscu w 1984 i 1985 roku.
Renault KZ
Pierwsze edycje Rajdu Dakar wypełnione są modelami, które nie należą do afrykańskich pustyń. Jednym z tych modeli jest Renault KZ który brał udział w wyścigu terenowym w 1979 i 1980 roku w czasie, gdy jego miejsce znajdowało się już w muzeum.
I dlaczego to mówimy? Proste jest to, że to Renault, o którym prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś, opuścił trybunę w 1927 roku ! Wyposażony w czterocylindrowy rzędowy silnik o mocy zaledwie 35 KM i trzybiegową manualną skrzynię biegów, ten autentyczny relikt nie tylko uczestniczył w pierwszej edycji Dakaru, ale także udało mu się go ukończyć, osiągnięcie 71. miejsca.
Po powrocie do Afryki w edycji z 1980 roku Renault KZ o pseudonimie „Gazela” zdołało dotrzeć do brzegów jeziora Rosa w Dakarze, ale po opuszczeniu rajdu nie było to już częścią klasyfikacji.
Wiza Cytronowa
Najprawdopodobniej, jeśli mówimy o Citroënie i Dakarze, model, który przychodzi na myśl, to Citroën ZX Rallye Raid. Nie był to jednak jedyny model marki z podwójnym szewronem, który wziął udział w wymagającym wyścigu.
Na kilka dobrych lat przed pojawieniem się ZX Rallye Raid i między udziałem modeli takich jak CX, DS, a nawet Traction Avant, Visa również próbowała szczęścia w wyścigu. Chociaż była już rejestracja Wiza Cytronowa w 1982 r. trzeba było czekać do 1984 r., aby mały francuski SUV dotarł do końca wyścigu.
W tej edycji półoficjalny zespół Citroëna zgłosił się na trzy wizy przygotowane do rajdów z dwoma kołami napędowymi. Wynik? Jeden z nich finiszował na 8. miejscu, drugi na 24., a trzeci się poddał.
W 1985 roku do Dakaru zgłoszono dziesięć Citroën Visa (zarówno w wersji z napędem na dwa, jak i cztery koła), ale żadnemu z nich nie udało się ukończyć wyścigu.
Porsche 953 i Porsche 959
Rozmowa o Porsche i sportach motorowych to rozmowa o zwycięstwach. Zwycięstwa te zwykle kojarzą się z asfaltem lub w najlepszym wypadku z odcinkami rajdowymi. Był jednak czas, kiedy Porsche również ścigało się w Dakarze, a kiedy to zrobiło… wygrało.
Pierwsze zwycięstwo Porsche w Rajdzie Dakar miało miejsce w 1984 roku, kiedy Porsche 953 — zaadaptowane 911 SC i wyposażone w napęd na wszystkie koła — z René Metge za sterami przewyższyło wszystkich konkurentów.
Ten wynik zmotywował markę do zarejestrowania Porsche 959 dla wydania z 1985 roku, chociaż nie są one wyposażone w silnik turbodoładowany. Jednak trzy zgłoszone samochody zrezygnowały z powodu awarii mechanicznych.
W edycji z 1986 r. Porsche „podwoiło” zakład i przywróciło 959, tym razem z silnikiem turbo, który pierwotnie powinien był mieć, zdobycie pierwszego i drugiego miejsca w teście , pomszczając wycofania z poprzedniego roku.
Koc Opla 400
To właśnie z takim Oplem Manta 400 belgijski kierowca Guy Colsoul zajął czwarte miejsce w rajdzie Dakar w 1984 roku.
Edycja Dakaru 1984 była pełna niespodzianek. Oprócz niespodziewanego zwycięstwa Porsche i ósmego miejsca zdobytego przez Citroën Visa, za sterami samochodu znalazło się również miejsce dla kilku belgijskich kierowców… Koc Opla 400 pozostań na czwartym miejscu.
Dotarcie do końca Dakaru coupe z napędem na tylne koła to wyczyn samo w sobie, ale umieszczenie go w jednym miejscu poniżej podium jest naprawdę niezwykłe. Czy chociaż Manta może być bardziej przystosowana do odcinków rajdowych niż do Dakaru, niemieckie coupé potrafiło zaskoczyć wszystkich i wszystko i wyprzedziło takie modele jak Range Rover V8 czy Mitsubishi Pajero.
Sukces skłonił Opla do udziału w Rajdzie Dakar 1986 z dwoma osobami Napęd na wszystkie koła Opla Kadetta przygotowany do grupy B. Pomimo kilku awarii mechanicznych pary aut i nie przekroczenia 37. i 40. miejsca, Kadett wygrał ostatnie dwa etapy tej edycji wyścigu, z kierowcą Guyem Colsoulem za kierownicą.
Citroën 2CV
Oprócz Renault 4L w Rajdzie Dakar uczestniczył także Citroën 2CV. Jeśli pamiętasz, Mówiliśmy już o tym 2CV, zwanym „Bi-Bip 2 Dakar” który został zgłoszony w edycji 2007 królowej wyścigu off-road.
Wyposażony w dwa silniki Citroën Visa, ten 2CV miał… 90 KM i napęd na wszystkie koła . Niestety przygoda zakończyła się na czwartym etapie z powodu awarii tylnego zawieszenia.
Mitsubishi PX33
Z reguły rozmowa o Mitsubishi i Dakarze to rozmowa o Pajero. Jednak w 1989 roku francuski importer japońskiej marki Sonauto postanowił wykorzystać bazę Pajero do stworzenia repliki mniej znanego towaru. PX33.
TEN Mitsubishi PX33 Oryginał był prototypem modelu z napędem na cztery koła, stworzonego dla armii japońskiej w 1935 roku. Chociaż zbudowano cztery, samochód nigdy nie był produkowany masowo. Odtąd można go było zobaczyć tylko w edycji Dakar z 1989 roku, w formie repliki, nawet po ukończeniu wyścigu.
Mercedes-Benz 500 SLC
Na pierwszy rzut oka wszystko w Mercedes-Benz 500 SLC wydaje się mówić „przeznaczone do jazdy tylko po asfalcie”. To jednak nie powstrzymało byłego kierowcy Formuły 1, Jochena Massa, od wzięcia udziału w rajdzie Dakar z 1984 roku Mercedes-Benz 500 SLC, którego główną przeróbką były ogromne terenowe opony zakładane na tylne koła.
Oprócz Jochena Massa, kierowca Albert Pfuhl postanowił również zmierzyć się z afrykańską pustynią za sterami coupé Mercedes-Benz. Ostatecznie oba Mercedesy zdołały dotrzeć do mety wyścigu, z Albertem Pfuhlem zajmującym 44 miejsce, a Jochenem Mass kończącym wyścig na 62. miejscu.