Musiałbym zacząć tę próbę Peugeot 2008 za jego wnętrze w ogóle, a w szczególności za i-Cockpit, ponieważ nawet po tylu latach (wprowadzony w 2012 roku, z pierwszym 208) pozostaje jednym z największych punktów dyskusji w modelach francuskiej marki.
Coś, co mogłem zobaczyć z pierwszej ręki, kiedy pokazałem drugą generację B-SUV rodzinie i przyjaciołom, a i-Cockpit skupił większość uwagi. Opinie były podzielone, jak lewica i prawica w debacie politycznej…
Po stronie tych, którzy z i-Cockpitem nie mogli „dobić piłki”, krytyka skierowana była nie tylko na małą kierownicę, ale kiedy została dostosowana do zwykłego wzrostu tych, którzy tego próbowali, częściowo zasłaniała atrakcyjność Cyfrowy panel przyrządów 3D.
Unikalne wnętrze, o ponadprzeciętnej jakości wykonania, choć większość materiałów jest trudna w dotyku.
Trzeba przyznać, że specyfika tego rozwiązania konstrukcyjnego sprawia, że nie każdy będzie w stanie znaleźć za kierownicą pozycję w pełni satysfakcjonującą dla sterów Peugeota 2008 i innych.
O mnie? Muszę przyznać... pasuje jak ulał. Jak zwykle jeżdżę z kierownicą opuszczoną, mała i podłużna kierownica nigdy nie przeszkadzała w oglądaniu deski rozdzielczej. Co prawda nadal wolę idealnie okrągłe kierownice, ale po chwili podłużny kształt małej kierownicy w ogóle mi nie przeszkadzał.
Właściwie osobliwy układ i-Cockpit okazał się jednym z kilku składników bardzo dobrej przyjemności z jazdy, jaką zapewniał mi galic B-SUV, ale rozumiem, że inni powiedzą inaczej.
Lew szuka…
Reszta wystroju wnętrza również nie jest zgodna, ale wszystko w nim wydaje się wskazywać na bardzo… wrażenia z jazdy GRRRRR. Nie tylko mała, podłużna kierownica wygląda prosto z odważnego koncepcyjnego samochodu sportowego; całą deskę rozdzielczą, czy to warstwową organizację, czy też rozległe obszary z teksturą imitującą włókno węglowe.
Zapisz się do naszego newslettera
I nie chodzi tylko o wnętrze, nadwozie drugiej generacji Peugeota 2008 jest również znacznie bardziej wyraziste, odważne i… agresywne — podobnie jak druga generacja marki 208.), zwłaszcza patrząc od przodu, dzięki połączeniu graficznemu kratki XL z bardzo charakterystyczną i kocią sygnaturą świetlną.
Prezentacja sceniczna z 2008 roku nabiera nawet odrobiny majestatu, gdy wpadamy na nią na drodze, dzięki formatowi SUV-a oraz bardzo pionowemu i agresywnemu przodowi, łatwo wyróżniając go na tle konkurencji.
…, ale postać lwa
Jednak, jak zauważyłem w wielu testowanych przeze mnie samochodach, istnieje pewien rozdźwięk między wyglądem a charakterem pojazdu, kiedy nim jeździmy — Peugeot 2008 nie jest inny. Patrząc na wyrazistego galijskiego B-SUV-a, a jeszcze bardziej na bardziej krzykliwe i dynamiczne ubrania wersji GT Line, wzbudza to pewne oczekiwanie, zanim jeszcze nim pojedziesz.
Ale kiedy ruszyliśmy w drogę, szybko zdaliśmy sobie sprawę, że rok 2008 nie jest takim… stworzeniem. Przy regularnym użytkowaniu, a nawet podczas dłuższej podróży, jego komfort i wyrafinowanie wyróżniają się ponadprzeciętnie — skutecznie tłumią odgłosy mechaniczne, aerodynamiczne i toczenia.
Dodaj zespół skrzyni silnika testowanej jednostki — 1,5 BlueHDI 130 KM i ośmiobiegową automatyczną skrzynię biegów (EAT8) — oraz Peugeot 2008 staje się jednym z najprzyjemniejszych w prowadzeniu B-SUV-ów.
Kiedy postanowiliśmy pełniej wykorzystać jego dynamiczny potencjał, zdaliśmy sobie sprawę, że nie jest to rodzaj jazdy, przy którym czujesz się bardzo komfortowo. Mała kierownica zachęca nawet do zwinniejszej jazdy, a przednia oś kompetentnie reaguje na nasze zamówienia, ale płynność zawieszenia (a także miękkiego Michelin Primacy) w połączeniu z ustawieniem stawiającym bardziej na stabilność niż na zwinność sprawia, że nie czerpiesz wielkiej satysfakcji z bardziej zaangażowanej jazdy.
Może nie ryczeć, ale prawda jest taka, że na co dzień twój mruczenie jest o wiele bardziej przydatne i apetyczne.
szczęśliwe połączenie
Trzeba przyznać, że połączenie 130-konnego 1.5 BlueHDI z EAT8 nie mogło być szczęśliwsze, będąc jednym z głównych czynników zapewniających radość z jazdy w 2008 roku.
Nawet automatyczny wybierak biegów, wspólny dla innych modeli PSA, ma nieco… futurystyczny kształt. Nie posiada trybu sekwencyjnego, więc jego kształt nie umniejsza jego użytkowania.
Wydaje się, że EAT8 został stworzony dla tego silnika. Szybka i płynna w działaniu, nigdy się nie wahała i zawsze „odgadywała” idealny związek w każdej sytuacji. Jest tak skuteczny, że szybko zapomnieliśmy o trybie manualnym — głównie z powodu niewielkich rozmiarów zakładek.
Osobiście nigdy nie byłem fanem małych silników wysokoprężnych, ale trzeba przyznać, kiedy należy się uznanie. Ta jednostka Peugeot jest jedną z najprzyjemniejszych, jakich doświadczyłem, oferując rodzaj reakcji i zakres użytkowania, które ktoś bardziej nieuważny pomyliłby z jednostką benzynową.
Taką percepcję zdradza jedynie dźwięk, który nikogo nie zwodzi. To powiedziawszy, o dziwo wcale nie jest nieprzyjemne, co w połączeniu z bardzo dobrą mechaniczną izolacją akustyczną sprawia, że działanie tetra-cylindra w większości sytuacji jest dyskretne.
Oprócz tego, że jest przyjemny, pozwala na bardzo rozsądne występy — nigdy nie czułem braku „płuc” — i jest nawet oszczędzony. Udało mi się nagrać mniej niż 4,5 l/100 km przy stałej prędkości 90 km/h, a 5,5 l/100 km było normalne na autostradzie. W miastach wzrasta powyżej sześciu litrów, ale nie jest to wartość przesadzona.
Czy samochód jest dla mnie odpowiedni?
Peugeot 2008 1.5 BlueHDi 130 KM EAT8 GT Line pozostawił bardzo dobre wrażenia, ale patrząc na cenę — ponad 30 000 euro, nie licząc opcji — musimy rozważyć inne opcje.
Czy naprawdę potrzebujesz oleju napędowego? O ile nie przejedziesz wielu, wielu kilometrów, benzyna 1.2 PureTech 130 KM, również z EAT8, wydaje nam się lepszą opcją. Na pewno wydasz więcej, ale prawie 3500 euro różnicy na twoją korzyść daje dużo benzyny.
Imponujący i agresywny przód, połączenie przedniego grilla i elementów, które składają się na jego sygnaturę świetlną.
Dostępna jest również tańsza opcja Diesel w 2008 roku — wciąż nieco droższa niż wspomniana wcześniej 1.2 PureTech — ale ma tylko 100 KM i jest dostępna tylko z manualną skrzynią biegów.
Masz argumenty za Renault Captur?
Los przetestowałby rok 2008 niedługo po arcy-rywalach Capturze, a porównania były nieuniknione. Niech nie ma wątpliwości, że rok 2008 jest prawdopodobnie najpoważniejszym rywalem Captura i jednym z najpoważniejszych zagrożeń dla jego rządów jako lidera segmentu.
Fotele przednie są homologowane. Atrakcyjny, wygodny, ale wystarczająco wspierający.
Nowa generacja Captura ma jednak również argumenty, zwłaszcza dla tych, którzy szukają pojazdu rodzinnego, przewyższającego (nieznacznie) 2008 pod względem przydatności do zamieszkania, wszechstronności, a nawet widoczności.
Co ciekawe, pomimo skupienia się na technologii cyfrowej w 2008 roku, z większością funkcji skoncentrowanych na systemie informacyjno-rozrywkowym, Captur ma najlepszy system, przewyższając rok 2008 pod względem użyteczności i responsywności.
Osobiście Peugeot 2008 jest moim faworytem, przede wszystkim ze względu na wrażenia z jazdy — przyjemniejsze, wyrafinowane, a także wyróżniające się (i-Cockpit). Co ciekawe, Captur kontrastuje z bardziej przekonującym podwoziem w bardziej zaangażowanej jeździe. W końcu oba są równe, choć z różnych powodów.