Wciąż pamiętam wpływ, że Audi A2 kiedy został wypuszczony w 1999 roku. Moglibyśmy zredukować go do rywala do pierwszego Mercedesa Klasy A (W168), wprowadzonego dwa lata wcześniej, ale byłoby to niesprawiedliwe. A2 to znacznie więcej.
Audi A2 było centrum technologii i designu, a wielu nazywa je epitetem samochodu przyszłości — XVIII wieku. XXI był tuż za rogiem… — przyszłość, w której samochody będą lżejsze, a przez to bardziej ekonomiczne, ze zoptymalizowanym poziomem wykorzystania przestrzeni (pozwalając na samochody kompaktowe), co jest wynikiem postępu w zakresie opakowań, aerodynamiki i materiałów.
Ponieważ (w dużej mierze) się mylili…
Był to pierwszy kompaktowy pojazd zbudowany w całości z aluminium, rozwiązanie, które widzieliśmy wtedy tylko w A8, topowej gamie z Ingolstadt, oraz w… Hondzie NSX.
Byłby to jeden z elementów definiujących A2, a drugim byłby jego projekt podyktowany prawami aerodynamicznymi (tył typu Kamm i Cx wynoszący zaledwie 0,28) oraz rygorem jego estetyki, z mistrzowskim wykonaniem linii i powierzchnie.
Był genialny koncepcyjnie, jak pierwsza Klasa A, ale A2 pokazał poziom wykonania, o jakim jego rywal ze Stuttgartu mógł tylko pomarzyć. Audi A2 to nie tylko samochód, to czysta deklaracja intencji.
Audi A2
Jego aluminiowa konstrukcja (Audi Space Frame) sprawiła, że jest bardzo lekki. Praktycznie wszystkie wersje były na południe, z lżejszym 1.4 (benzyna) i superekonomicznym 1.2 TDI 3L o wadze poniżej 900 kg — niska masa pomogła utrzymać osiągi silnika na skromnym poziomie mocy, na przyzwoitym poziomie, a zużycie na poziomie szydercze poziomy.
Nadwozie MPV i doskonałe opakowanie oznaczały dużo miejsca, użytecznego i wszechstronnego dla pasażerów i bagażu, z łatwością przewyższając małych członków rodziny w tamtych czasach, a nawet niektórych dzisiaj. I to pomimo bardzo kompaktowych wymiarów, tylko 3,82 m długości i 1,67 m szerokości — bagażnik o pojemności 390 l jest lepszy niż na przykład 380 l obecnego Audi A3.
Wnętrze było typowo… Audi. Ścisłe pod względem kształtów, materiałów i konstrukcji — to nie był mały samochód, który miał być tani, to było audi jak inne, ale w niewielkim stopniu.
Recenzje nie czekały na media, a wszystkie z nich nie mogły być bardziej pozytywne, mając za mocne strony przestrzeń, komfort, prowadzenie i oszczędność paliwa. Entuzjazm mediów nie przeniósł się jednak na rynek.
Audi A2 było „flopem”…
W ciągu sześciu lat jego kariery (1999-2005) sprzedano prawie 177 tys. sztuk. Porównaj z jego największym rywalem, pierwszą Klasą A, która sprzedała się w 1,1 miliona sztuk! Straty Audi były ogromne, około 1,3 miliarda euro…
Powodów niepowodzenia było kilka, począwszy od konstrukcji — choć zaawansowanej i po mistrzowsku wykonanej, nigdy nie doszła do porozumienia i wielu nie uważało jej za atrakcyjną — ale przede wszystkim od ceny.
Super oszczędne Audi A2 1.2 TDI 3L, jeszcze lżejsze i oszczędniejsze
Opracowanie samochodu od podstaw dla jednego z najniższych segmentów rynku i bardziej wrażliwego na cenę, z materiałami i technikami konstrukcyjnymi, które spotykaliśmy tylko w samochodach luksusowych i sportowych, nie mogło być tanie.
Audi A2 miało wyższe koszty produkcji niż Volkswagen Golf, co znalazło również odzwierciedlenie w cenie detalicznej – coś trudnego do uzasadnienia.
Kolejny problem dotyczył aluminiowej karoserii. Naprawa wgnieceń może kosztować małą fortunę – dzisiaj, przy dewaluacji, prędzej zobaczylibyśmy ubezpieczyciela dającego A2 całkowitą stratę niż naprawę uszkodzonego panelu.
Jednak ci, którzy nadal je mają, nie chcą ich rezygnować, biorąc pod uwagę zestaw cech, które je definiują, które są dziś tak samo aktualne jak wtedy: wyjątkowy, kompaktowy, przestronny i superekonomiczny samochód o trwałej jakości? Trudno się oprzeć i bez wątpienia klasyczna przyszłość.
Nadal aktualne? Oczywiście, że tak…
Patrząc na dzisiejszy krajobraz motoryzacyjny, z wysokimi wymaganiami w zakresie emisji, a co za tym idzie zużycia, samochody takie jak Audi A2 byłyby lepszą odpowiedzią na te wyzwania, ale nie zrobiliśmy tego… Zdecydowaliśmy się pójść w przeciwnym kierunku.
Samochody rosły wszędzie, a my zostaliśmy zaatakowani przez crossovery i SUV-y — typy, które nie mogły być dalsze od wszystkiego, co determinowało projekt A2.
Pomimo komercyjnej klapy i całej aury eksperymentalizmu, który dyktował A2, nie tylko pozostaje aktualny, ale także odegrał kluczową rolę w ugruntowaniu Audi jako technologicznego tour de force i najpoważniejszego rywala dla już lepiej ugruntowanych Mercedes-Benz i BMW.
A2 ustąpiłby miejsca bardziej konwencjonalnemu i pochodnemu A1, które odbiło się większym echem na rynku, a także w relacjach Audi. Jednak A2 nie został zapomniany przez niemieckiego producenta.
W 2011 roku zaprezentowała koncepcję, która odzyskała nazwę A2 i jej założenia, ale przeniosła je do przyszłości, która wydawała się być elektryczna. W 2019 roku, już skupiając się na autonomicznej jeździe, Audi wprowadziło AI:Me, które pomimo znacznie bardziej wyrazistych funkcji, wielu widziało w nim przyszłość A2.
Audi A2, 2011
Jednak najbliższym dzisiaj konceptowi, który zadecydował o A2 jest nie Audi, ale… BMW. TEN BMW i3 Chciała również odpowiedzieć na wyzwania przyszłości, inwestując w nowe materiały (włókno węglowe) i nowe metody konstrukcyjne, aby złagodzić skutki nadwagi w pojazdach elektrycznych (wina leży po stronie akumulatorów), które szkodzą autonomii.
Przyjmuje również formę monocab, ale ma znacznie bardziej wyrazisty styl, daleki od rygoru i surowości A2, ale tak jak ten, nie ma nic konsensualnego. Podobieństwa są kontynuowane w ich kosztach, cenach i karierze handlowej, dalekie od ideału. I podobnie jak A2 szykuje się, by nie mieć bezpośredniego następcy.
O „Chwałach przeszłości”. . To dział Razão Automóvel poświęcony modelom i wersjom, które jakoś się wyróżniały. Lubimy wspominać maszyny, o których kiedyś śniliśmy. Dołącz do nas w tej podróży w czasie w Razão Automóvel.