Diesel. Jak uniknąć problemów z filtrem cząstek stałych, EGR i AdBlue?

Anonim

O silnikach wysokoprężnych nigdy tak nie mówiono. Albo z powodu Dieselgate, albo dlatego, że niektórzy producenci ogłaszają koniec silników wysokoprężnych, albo dlatego, że w tym samym czasie marki takie jak Mercedes-Benz wypuszczają teraz modele z silnikiem Diesla typu plug-in, kiedy wszystko wydaje się iść pod prąd — wyjątek stworzony dla Mazdy , jak zwykle.

Faktem jest, że surowe przepisy dotyczące przeciwdziałania zanieczyszczeniom zaostrzyły kontrolę nad silnikami wysokoprężnymi, a producenci muszą połączyć siły, aby w coraz większym stopniu zmniejszać emisje zanieczyszczeń.

Systemy przeciwdziałające zanieczyszczeniom — Zawór EGR, filtry cząstek stałych i selektywna redukcja katalityczna — byli głównymi sojusznikami w realizacji ambitnych celów. Technologie, które mają swoje wady, zwłaszcza gdy nie wiemy, jak sobie z nimi radzić...

Złożone i kosztowne awarie systemów zapobiegających zanieczyszczeniom, zwłaszcza filtra cząstek stałych, są głównym problemem przy zakupie samochodu z silnikiem Diesla, ale można ich uniknąć

Artykuł jest obszerny, ale oprócz poznania każdego z systemów, warto przedłużyć żywotność komponentów i samochodu z silnikiem Diesla oraz zaoszczędzić trochę drobnych w portfelu.

Zawór EGR (recyrkulacji spalin)

Jak sama nazwa wskazuje, zawór EGR (zawór recyrkulacji spalin) — technologia sięgająca lat 70-tych — powoduje, że część spalin wytworzonych podczas spalania wraca do komory spalania, aby spalić zanieczyszczające cząstki.

Jest to jeden z mechanizmów pozwalających na kontrolę emisji NOx (tlenków azotu), które powstają w obniżonym zakresie wysokich temperatur i ciśnień wewnątrz butli.

NIE x jest jednym z najbardziej szkodliwych dla zdrowia zanieczyszczeń.

Zawór EGR
Zawór EGR.

Gazy wracają do wlotu, gdzie są ponownie spalane w komorze spalania, co pozwala na obniżenie temperatury wewnątrz komory podczas spalania, zmniejszając w ten sposób powstawanie NOx i jednocześnie spalając już wytworzony NOx i obecne w tych samych spalinach.

Przyczyny i konsekwencje

Zawór EGR jest ustawiony między kolektorem wydechowym a kolektorem ssącym , a także ma swoje wady. Głównym z nich jest właśnie „powrót” spalin, powodujący gromadzenie się w kolektorze i całym obwodzie dolotowym zanieczyszczeń, które mogą ograniczać moc i sprawność silnika. Zwykle otrzymujesz ostrzeżenie, gdy zapala się lampka silnika.

Może to oznaczać, że zawór EGR nie działa na 100%.

Jeśli zauważysz, że temperatura silnika jest nieco wyższa niż normalnie, może to również oznaczać nadmiar brudu w zaworze EGR. To samo dzieje się z konsumpcją. Wyższe wartości bez wyraźnego powodu można uzasadnić jakąś niedrożnością EGR.

Niestabilna praca na biegu jałowym i brak reakcji w niskich i średnich reżimach to prawdopodobnie kolejna awaria EGR.

W przypadku anomalii przed wymianą zaworu EGR należy go wyczyścić. Jest to dość proste i zwykle przynosi dobre rezultaty, zarówno w samochodzie, jak i na portfelu.

zawór egr

W ramach prewencji i nawet jeśli nie masz większych problemów wyczyść EGR w przeglądach. Unikaj wysiłków, gdy silnik jest jeszcze zimny i unikaj jazdy na niskich obrotach.

Filtr cząstek (FAP)

Filtr cząstek stałych do silników Diesla jest przeznaczony do usuwania cząstek sadzy ze spalin i znajduje się w układzie wydechowym. Jest to nowsza technologia niż technologia EGR i od 2010 r. obowiązkowa stała się zgodność z normami ochrony przed zanieczyszczeniami Euro 5.

W przeciwieństwie do katalizatora, w którym gazy przechodzą przez otwarte kanały w monolitach ceramicznych lub metalicznych, nie dzieje się tak w filtrze cząstek stałych. Zadaniem tych filtrów jest wychwytywanie sadzy, a następnie eliminowanie jej poprzez spalanie w wysokich temperaturach.

Jak każdy filtr, systemy te również muszą być regularnie czyszczone, aby zachować swoją funkcję. Proces regeneracji jest okresowy, uruchamiany po osiągnięciu określonego poziomu nagromadzonej sadzy. W trakcie tego procesu można wyeliminować do 85% sadzy, aw niektórych sytuacjach prawie 100%.

fałda filtra cząstek stałych

Przyczyny i konsekwencje

Sposób przeprowadzenia tej regeneracji filtra różni się w zależności od technologii stosowanej przez producentów samochodów, jednak zawsze zakładają określoną temperaturę silnika i spalin (między 650 a 1000 °C) oraz określony czas. Tak więc sposób, w jaki korzystamy z samochodu, w dużej mierze determinuje zdrowie i żywotność tego elementu.

Częste trasy miejskie (zwykle krótkie) lub rzadkie korzystanie z auta powodują, że filtry nie osiągają idealnej temperatury do regeneracji i spalania cząstek.

Gromadzą się one w filtrze, zwiększając ciśnienie wsteczne w wydechu, powodując utratę osiągów samochodu i zwiększając zużycie paliwa. Jeśli regeneracja nie nastąpi, może zapalić się kontrolka awarii na tablicy rozdzielczej, informując, że coś jest nie tak z filtrem cząstek stałych.

Możliwe jest rozpoczęcie procesu regeneracji, jeśli jedziemy przez około 10 minut, z prędkością powyżej 70 km/h, zmuszając silnik do pracy na nieco wyższych obrotach niż normalnie.

Zignorowanie ostrzeżenia może spowodować inne rodzaje usterek. Samochód może przejść w tryb awaryjny. Jeśli tak się stanie, rozwiązanie może już wymagać wyjazdu do warsztatu w celu przeprowadzenia regeneracji.

Jeśli regeneracja nie jest już możliwa, ponieważ poziom cząstek w filtrze jest bardzo wysoki, konieczna będzie jego wymiana, co pociąga za sobą znaczne koszty.

Żywotność filtrów cząstek stałych zależy w dużej mierze zarówno od samochodu, jak i sposobu jego jazdy i może wynosić od 80 tysięcy kilometrów, do 200 tysięcy kilometrów (jeszcze więcej) . Wymiany można dokonać również, gdy zostanie wykryte, że nie jest już w stanie się zregenerować, lub z powodu jakiejś sytuacji w silniku lub czujnikach, które nieodwracalnie uszkodziły filtr.

Zapobieganie awariom

Unikaj krótkich podróży i niewielkiego korzystania z samochodu, a także ciągłej jazdy na niskich obrotach. Zmiany w ECU i przeprogramowanie mogą również nie mieć korzystnego wpływu na filtr cząstek stałych.

SCR i AdBlue

Dodatek ten – nie jest to dodatek do paliw, jak niektórzy mówią – trafił do nas dopiero w 2015 roku i został ponownie stworzony w celu osiągnięcia wymaganych poziomów emisji, zwłaszcza tlenków azotu (NOx) w przypadku Diesla, już poniżej Euro 6. Do tego czasu był używany tylko w ciężkich pojazdach.

Rozwiązanie przechodzi przez System SCR — Selektywnej Redukcji Katalitycznej — którego działanie odbywa się dzięki wykorzystaniu płynu AdBlue. System SCR jest w zasadzie rodzajem katalizatora zainstalowanego w układzie wydechowym, który rozkłada gazy pochodzące ze spalania, oddzielając tlenki azotu (NOx) od pozostałych.

adblue

AdBlue to wodny roztwór mocznika (32,5% czysty mocznik, 67,5% woda demineralizowana), który jest wtryskiwany do układu wydechowego, powodując reakcję chemiczną w kontakcie z gazami , oddzielając NOx od pozostałych gazów i neutralizując je, przekształcając je w nieszkodliwe gazy — parę wodną i azot.

Rozwiązanie jest nietoksyczne, ale silnie korozyjne, dlatego tankowanie odbywa się zwykle w warsztacie, a producenci rozwijają system tak, aby autonomia czołgu wystarczała na pokonanie kilometrów między przeglądami.

System jest całkowicie niezależny i nie ingeruje w spalanie wewnątrz silnika, eliminując do 80% emisji tlenku azotu, bez wpływu na osiągi i zużycie paliwa.

Przyczyny i konsekwencje

Znane usterki w tym układzie są rzadkie, jednak podobnie jak w przypadku filtrów cząstek stałych mogą wystąpić podobne problemy, takie jak ograniczenie mocy, a nawet niemożność uruchomienia auta. Może się tak zdarzyć z powodu braku „dodatku” AdBlue, który powoduje nawet unieruchomienie pojazdu lub innego rodzaju anomalię w systemie, co uniemożliwia proces systemu SCR.

Zobacz zalecenia dotyczące prawidłowego funkcjonowania systemu AdBlue w tej galerii:

adblue

W takim przypadku trasy miejskie i niewielkie wykorzystanie auta doprowadzą jedynie do większego zużycia AdBlue, ze względu na niesprzyjające warunki. Nie wszystkie samochody korzystające z tego systemu mają wskaźnik poziomu AdBlue, ale wszystkie są przygotowane do ostrzegania kierowcy, gdy poziom AdBlue jest niski, w którym to momencie nadal można przejechać kilka tysięcy kilometrów w celu zatankowania.

Zbiorniki AdBlue są małe, bo zużycie to około dwóch litrów na tysiąc kilometrów, a cena każdego litra to około 1 euro.

adblue

Tutaj zapobiega się tylko dbając o to, aby płyn AdBlue nie wypłynął. Dobre kilometry!

Czytaj więcej