„Crash testy” – w dobrym języku portugalskim testy zderzeniowe – służą do pomiaru poziomu bezpieczeństwa biernego samochodów, czyli zdolności samochodu do minimalizowania skutków wypadku, czy to poprzez pasy bezpieczeństwa, czy boczne listwy ochronne, poduszki powietrzne , zaprogramowane strefy deformacji karoserii, szyby nietłukące czy zderzaki o niskiej absorpcji.
Testy te, przeprowadzane przez Euro NCAP na „starym kontynencie”, przez IIHS w USA oraz przez Latin NCAP w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, składają się z symulacji wypadków w rzeczywistych sytuacjach, wykonywane przy maksymalnej prędkości 64 km/h.
Chociaż wypadki są rejestrowane znacznie powyżej tej prędkości, badania dowodzą, że przeważająca większość wypadków śmiertelnych ma miejsce przy prędkości do 64 km/h. W większości przypadków, gdy pojazd jadący np. z prędkością 100 km/h zderza się z przeszkodą przed nim, rzadko w momencie uderzenia prędkość wynosi 100 km/h. Przed kolizją instynktem kierowcy jest jak najszybsze zatrzymanie pojazdu, co zmniejsza prędkość do wartości bliższych 64 km/h.
Ponadto większość testów zderzeniowych jest zgodna ze standardem „Offset 40”. Co to jest wzór „Offset 40”? Jest to typologia zderzenia, w której tylko 40% frontu zderza się z innym obiektem. Dzieje się tak, ponieważ w większości wypadków przynajmniej jeden z kierowców próbuje zboczyć z toru jazdy, co oznacza, że 100% zderzenie czołowe występuje rzadko.