Nie jest najmocniejszy w segmencie ani nawet najszybszy. Jeśli z tym wprowadzeniem, które wydaje się tak niepochlebne, czytasz dalej recenzję Hyundaia i30 N, to znak, że zgodzisz się ze mną co do tego, że samochód sportowy to nie tylko liczby.
To nawet nie jest zrobione. Dobrym przykładem tej filozofii jest Hyundai i30 N. W przeciwieństwie do innych samochodów sportowych, Hyundai i30 N nie ujawnia swoich największych zalet w karcie technicznej, rezerwuje je dla tych, którzy nim jeżdżą. I przejechałem nim ponad 700 km.
Szybko, powoli, na szosie i autostradzie. W każdym razie w każdych warunkach. Zużyłem więcej gazu niż powinienem, ale też miałem dużo frajdy… czasami może nawet za dużo. Kto nigdy…
Co za podwozie!
Poczucie kontroli. Hyundai i30 N daje nam imponujące poczucie kontroli. Miałem już okazję przetestować go na torze — pamiętacie ten moment w tym artykule — a teraz miałem okazję ponownie go spotkać tutaj, w Portugalii, na kilku moich ulubionych drogach.
Te drogi z tymi „fetyszowymi” zakrętami, które znam lepiej niż dłonie. Nawet dlatego, że, prawdę mówiąc, nie znam zbyt dobrze dłoni...
Wszyscy — a kiedy mówię, wszyscy, to wszyscy! — samochody sportowe, które testuję tutaj w Reason Automobile, są „zmuszone” do przejeżdżania po określonych drogach. Rodzaj kary, ale dobry. Drogi, na których znam każdy szczegół asfaltu, każdą wyboję, każdą różnicę bieżnika, każdą dziurę i każdą trajektorię.
Małe „sanktuaria” stosowanej jazdy — które wolę zachować w tajemnicy, aby nie zostać splugawionym — gdzie jestem tylko ja, samochód i ten metr kwadratowy asfaltu, na który już pierwszym uderzeniem kieruję wewnętrzne przednie koło. kierownica.
Najlepiej nadal z nogą na hamulcu, aby skomplikować żywotność tylnej osi i przeciążyć przednią oś.
Czasami nie jest to najskuteczniejsze podejście, ale i tak nie staram się pokonać timera. Próbuję ustalić dialektykę. Zobacz, jak daleko mogę się posunąć, zobacz, jak daleko mi pozwoli, a kiedy tam dotrzemy… cóż, kiedy tam dotrzemy, musimy zobaczyć, co się stanie. Piszę w liczbie mnogiej, bo mam samochód… a Hyundai i30 N to samochód, któremu możemy zaufać.
Przesuń, aby zobaczyć obrazy:
Witamy na pokładzie. Samolot odlatuje za kilka sekund...
Kierownica jest bardzo dobra, oś przednia wytrzymuje najcięższe wymagania, napęd jest wzorowy, a oś tylna reaguje z niezwykłą progresywnością. Nigdy nie przeraża. Poczucie absolutnej kontroli. W nagraniu z sesji zdjęciowej, którą zrobiłem dla Razão Automóvel dla YouTube (podświetlone) zapomniałem wspomnieć o czymś bardzo ważnym, ale to nie wykroczyło poza margines niektórych naszych czytelników: ciężar całości.
Hyundai i30 N jest ciężki. Dość ciężki.
To około 1600 kg w stanie gotowym do eksploatacji (dokładniej 1584 kg), a użycie stali o wysokiej wytrzymałości nie może być usprawiedliwieniem dla wszystkiego. Ale jest dobry powód, dla którego nie pamiętam wagi… on tak bardzo nie czuje. Ciężar jest równomiernie rozłożony na dwie osie. Jedynym możliwym uzasadnieniem jest jedno: kontrola kosztów. W Hyundaiu i30 N nie ma śladów włókna węglowego ani innych zaawansowanych technologicznie materiałów.
oddanie rzeczy w perspektywie
Wracając do wrażeń. Jak powiedziałem, nie walczyłem z zegarem. Ale jak powiedziałem na filmie, wiem, że w Hondzie Civic Type-R niektóre z tych zakrętów przejechałem szybciej niż Hyundai i30 N. Dużo szybciej? Nie, ale na pewno wcześniej.
To, co Honda Civic Type-R wnosi w efektywność, Hyundai i30 N nadrabia zabawą. I nie chcąc rozwodzić się nad porównaniami, powiem, że są to dwie zupełnie różne maszyny. Ale nieuniknione jest mówienie o Hondzie Civic Type-R, ponieważ jest to punkt odniesienia w tym segmencie. Punkt.
Tam, gdzie Type-R przyprawia o dreszcze, i30 N sprawia, że się uśmiechasz.
Jak mam to jasno wyrazić… Wiem! Wyobraź sobie gorący romans między Volkswagenem Golfem GTI a Hondą Civic Type-R. Gdyby taki związek miał przynosić owoce — dla Reason Automobile widzieliśmy już dziwniejsze rzeczy… — rezultatem byłoby coś bardzo podobnego do Hyundaia i30 N.
Hyundai i30 N jest w połowie drogi między nimi. Po Golfie GTI odziedziczyłby opis i bardziej znajomą postawę. Po Hondzie Civic Type-R odziedziczyłby bardziej „kolcowany” silnik i ostrzejsze podwozie.
Może to straszna analogia (tak naprawdę jest…)
Po drugie, może nie jest to najlepsza analogia, jaka mi się kiedykolwiek przydarzyła — choć pod względem mocy Hyundai i30 N jest nawet w połowie drogi między nimi.
Hyundai i30 N ma swoją własną tożsamość. Jak wyjaśnił mi jego prawdziwy ojciec podczas międzynarodowej prezentacji:
Albert Biermann, Dyrektor Departamentu NW Hyundaiu i30 N nie chodzi o obroty na minutę, ale o BPM (uderzenia na minutę).
Nie jest, ale może być. Wydobycie większej mocy z Hyundaia i30 N powinno być dziecinnie proste — zostawiam „żarty” do rozważenia. Dobrym przykładem jest SEAT Leon Cupra — który w tym czasie (bardziej niż jakikolwiek inny FWD) jest jednym z najczęstszych hot-hatchów na torze Nürburgring — z przygotowaniami, które z łatwością przekraczają moc 300 KM, którą oferuje słynny 2.0 TSI jako standard. Regularna obecność na torze Nürburgring nie tylko dzięki silnikowi, ale także wyjątkowemu podwoziu hiszpańskiego modelu.
Wracając do Hyundaia i30 N, pojawiający się po raz pierwszy w tym segmencie i walczący w ten sposób z modelami z kilkudziesięcioletnią historią, jest niezwykły. Czy sie zgadzasz?
Mam nadzieję, że podobał Ci się film — zakładając to od razu. Bo historia jest zamianą czegoś tak absurdalnego, że aż chce mi się śmiać: stabilizatora i stabilizatora. Więc jestem maniakiem odpowiedzialnym za pisanie większości tych rzeczy.
Nie zapomnij zasubskrybować naszego kanału! Kliknij tutaj.