rozmawiać o Mercedes-Benz CLA a nie mówić o stylu, to ignorować istotę swojego istnienia – to głównie dzięki swojemu stylowi zawdzięczasz swój komercyjny sukces; Podczas pierwszej generacji wyprodukowano ponad 700 000 CLA.
Przyznam się, że nigdy nie byłem fanem designu pierwszej generacji. Mimo „obecności scenicznej”, nierównowagi w jej wolumenie, wizualne ekscesy niektórych partii i ogólny brak… finezji były ewidentne — (na szczęście) druga generacja skorygowała wszystkie te punkty.
Bardziej osiągnięte proporcje — większa równowaga między przodem i tyłem oraz szerokość i wysokość — bardziej wyrafinowane powierzchnie i większa spójność między częściami i całością, w efekcie dały bardziej harmonijny, płynny i elegancki design.
Mercedes nazywa go Coupé, chociaż tak nie jest, ale ma styl, który nawiązuje do tej typologii, zwłaszcza w przypadku wyraźnego łuku, który określa objętość kabiny.
Mimo to tył jest nadal trudny do zaakceptowania ze względu na kształt jego optyki i sposób, w jaki są one zintegrowane (problem odziedziczony po CLS), ale ogólnie mamy do czynienia z lepszym wizualnie i znacznie bardziej atrakcyjnym samochodem — epitetem mini-CLS jest bardziej zasłużony niż kiedykolwiek.
Aby naprawdę zrozumieć ewolucję, jaką jest projekt nowego CLA, ujmijmy go „na żywo i w kolorze” obok swojego poprzednika — to tak, jakby pierwszy CLA zaczął cierpieć z powodu przedwczesnego starzenia się.
Zapisz się do naszego newslettera
Jak zwykle i jak to miało miejsce w tylu testach — Kia Proceed, BMW X2, Mazda3 itd. — przemówienie się powtarza. Kiedy stylizacja jest tak dominująca, cierpią aspekty praktyczne — Mercedes-Benz CLA nie jest inny… Brakuje dostępności i dostępnej przestrzeni z tyłu, podobnie jak widoczności:
Dostęp do tylnych siedzeń jest słaby (uważaj na głowę); a miejsca z tyłu na wysokości nie jest zbyt wiele — ludzie, którzy mają 1,80 mi prawidłowo siedzą, już dotykają głowami sufitu. Miejsce dla trzeciego pasażera? Lepiej zapomnieć, nie warto…
Przechodząc do przednich siedzeń, nie brakuje miejsca, ale nic nie odróżnia go od pozostałych Klasy A, z której pochodzi. Jednak to wnętrze, które zadebiutowało w 2018 roku w klasie A, było przysłowiową „skałą w stawie”. Obejmował technologię cyfrową, jak nigdy dotąd nie widzieliśmy „konwencjonalnego” konstruktora, pozostawiając „stare” paradygmaty, co zaowocowało nowym i odrębnym projektem.
Pozostaje wyjątkowy w segmencie, choć jego żywiołowość, którą zapewniają wyraziste otwory wentylacyjne czy nawet nastrojowe oświetlenie, może nie każdemu przypadać do gustu.
Bardzo kontrastuje z wyglądem zewnętrznym, któremu brakuje elegancji, płynności, a nawet klasy w wybranych opcjach — bardziej cyberpunk niż neoklasycyzm; szczególnie w nocy, kiedy badamy możliwości oświetlenia otoczenia.
Innym aspektem, który na pierwszy rzut oka może onieśmielać, jest interakcja z bardzo kompletnym systemem MBUX, wymagająca trochę czasu, zanim uświadomimy sobie, jak to zrobić skutecznie lub jakie możliwości daje:
Dwa ekrany, liczne możliwości konfiguracji i dostosowywania mogą z początku onieśmielać. Gdzie są informacje, których potrzebuję lub jak się tam dostaję, nie jest tak natychmiastowe, jak powinno.
Ogólna jakość — materiały i montaż — jest na dobrym poziomie, ale nie stanowi wzorca. Opcjonalny dach panoramiczny (1150 euro), w który wyposażyliśmy naszą jednostkę, okazał się źródłem pasożytniczego hałasu na przykład na bardziej zdegradowanych podłogach.
Za kierownicą
Testowany Mercedes-Benz CLA 180 d będzie najprawdopodobniej najlepiej sprzedającą się wersją nowej generacji. I jak zwykle u producenta ze Stuttgartu, mamy do dyspozycji liczne opcje konfiguracji/dostosowania, które mogą dać początek wielu różnym CLA 180 d, nie tylko pod względem wyglądu, ale nawet pod względem wrażenia z jazdy.
Testowana przez nas jednostka miała ponad 8000 euro w opcjach, ale główną atrakcją była linia AMG (3700 euro), która oprócz podkreślenia smukłej i dynamicznej linii, którą ma, dodaje obniżone zawieszenie i 18-calowe koła pokryte gumą. CLA 225/45, co ostatecznie wpłynęło na jego dynamiczną postawę.
Linia AMG jest wyposażona w te sportowe fotele ze zintegrowanymi zagłówkami. Świetnie sprawdzają się w podparciu bocznym, ale nie są najwygodniejsze. Są jędrne, a zagłówek niezbyt dobrze nadaje się do… oparcia głowy (jest podparty centralnie, bez dużej stabilności).
Łatwo jest wskazać palcem nisko zawieszone zawieszenie i niskoprofilowe opony, aby zapewnić poziom komfortu na pokładzie, który nie jest najlepszy, a sportowe fotele też nie pomagają. Amortyzacja okazuje się nieco sucha, a „ten” Mercedes-Benz CLA nie jest w stanie prawidłowo zrelaksować się na asfalcie, nawet podczas jazdy po autostradzie lub autostradzie, przenosząc zbyt wiele niedoskonałości drogi do kabiny pasażerskiej — to tak samo gdyby ciągle skakał. Hałas toczenia jest również dość wysoki.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieje pewien brak wyrafinowania w sposobie rozpowszechniania CLA Mercedes-Benz i uważamy, że ma on wiele wspólnego z konkretną specyfikacją danego modelu — byłoby interesujące porównać go z innym CLA, bez Linia AMG.
Dach panoramiczny to opcja za 1150 euro, która wpuszcza do środka dużo światła. Na zdegradowanej podłodze słyszeliśmy od niego skargi.
Zakręć na szynach, ale…
Jeśli chodzi o pełniejsze poznanie podwozia, bardziej sensowne jest obniżone zawieszenie i duże koła. Suchość zawieszenia i niski profil opon przekładają się na dynamiczną precyzję i skuteczną kontrolę ruchów nadwozia, przy niemal całkowitym braku toczenia.
Przednia oś szybko reaguje na nasze ruchy na niezbyt okrągłej i nieco grubej kierownicy, a CLA bohatersko opiera się podsterowności — podwozie okazuje się bardzo skuteczne. Jednak pomimo tego, że wydaje się pochylać nad szynami, samo doświadczenie okazuje się niezadowalające, głównie ze względu na nieruchomą i bezwładną tylną oś.
Prawdę mówiąc, ten CLA 180 d nie jest samochodem sportowym, daleko mu do tego – to nie jest mini-CLA 35. Przy zaledwie 116 KM blok 1.5 Diesel gwarantuje skromne osiągi, które wystarczają do codziennego użytku. Pomimo iluzorycznego pośpiechu, jaki wydaje się mieć przy uruchamianiu przepustnicy, nie jest to silnik, który wykazuje wielkie zdolności do bardziej entuzjastycznych kroków.
Preferuje stabilizowane prędkości na otwartej drodze, które są lepiej dostosowane do nieco wąskiego pasa ruchu, który prezentuje — nie ma sensu badać wyższych prędkości obrotowych silnika, średnie prędkości wystarczą do szybkiego marszu.
Towarzyszy mu dobra i szybka siedmiobiegowa przekładnia dwusprzęgłowa (7G-DCT) — rzadko „łapiemy” ją źle — pomimo faktu, że miejskie zatrzymywanie się i ruszanie jest pozbawione asertywności, która charakteryzuje je na otwartej drodze . Nasz CLA 180 d miał (małe) łopatki za kierownicą (i kręcą się z tą), ale szybko o nich zapomnieliśmy, nie zachęcając do ich użycia.
W końcu, przy bardziej cywilizowanych rytmach, silnik wykazywał umiarkowany apetyt, powodując spalanie w domu 5,0-5,5 l/100 km . W mieście, z dużą ilością zatrzymywania się i ruszania, miał około sześciu, sześć lat; a nawet biorąc pod uwagę najbardziej entuzjastyczne nadużycia silnika/podwozia podczas testu, zużycie zaledwie przekroczyło siedem litrów.
Czy samochód jest dla mnie odpowiedni?
Podobnie jak pierwszy Mercedes-Benz CLA, druga generacja stawia na styl i pozostaje jednym z głównych argumentów na jej korzyść — bardziej urzekającą alternatywą dla Klasy A Limuzyna, innej trzyczęściowej limuzyny opartej na MFA II, która chociaż lepiej traktuje pasażerów w drugim rzędzie, ma mniejszy bagażnik.
Jednak ten konkretny CLA 180 d, ze względu na swoją specyfikację, wydaje się nieco zagubiony w tym, czym chce być. Opcje, które go wyposażają, nie tylko poprawiają sportowy wygląd, takie jak dynamiczne możliwości (i ograniczenia) podwozia, ale pod maską znajduje się silnik, który nie chce nic wiedzieć o „bieganiu”, czując się lepiej łatwość rytmów, umiarkowana i stabilna.
Może przy innej konfiguracji ma to więcej sensu i może być nawet bardziej dostępne — w tej konfiguracji to ponad 50 tys. euro, wysoka cena.