Po prawie 10 latach był to powrót twojego skryby za stery pojazdu zaprojektowanego od podstaw do radzenia sobie z upadkami i drogami terenowymi. Jak wiecie, od najmłodszych lat przyzwyczaiłem się do jazdy quadami i wszelkimi akcesoriami do pojazdów zdolnych do wzbijania kurzu – do tego zestawienia zaliczam cichego Citroena AX (samochód kiepski…). Tak więc z wielką chęcią i nostalgią za zapachem dzikiej krainy wskoczyłem za stery Yamahy YXZ1000R SS.
Czekając na mnie, aby odświeżyć pamięć i nauczyć się nowych sztuczek, miałem nikogo innego jak Ricardo «Antrax» Carvalho. Jeden z najbardziej utalentowanych i zwycięskich kierowców quadów w kraju, obecnie ściga się w ogólnopolskim wyścigu terenowym w kategorii UTV/Buggy.
Krótkie wprowadzenie do UTV
Kiedy ostatnio jeździłem takim pojazdem, nazywano je UTV ( U chwiejność T zapytać się V ehicle) i były bliżej narzędzia rolniczego niż pojazdu terenowego zdolnego do podgrzewania krwi. Od tego czasu zmieniło się praktycznie wszystko.
„Ale jeśli silnik jest więcej niż kompetentny, co z zestawem podwozia/zawieszenia? Jasny!"
Biorąc pod uwagę naturalne ograniczenia tych pojazdów, klienci szybko zaczęli szukać rozwiązań na rynku wtórnym, aby poprawić osiągi ich UTV, wydając tysiące euro na zawieszenia, wydechy itp. Jedną z głównych ofiar tej artylerii był Yamaha Rhino – jedna z osób odpowiedzialnych za powstanie tej kategorii.
Wtedy to marki branżowe (Yamaha, Polaris, Artic Cat i BRP) zdały sobie z tego sprawę Tym, czego naprawdę chcieli klienci, było coś zbudowanego od podstaw, aby tworzyć styczne do drzew i skakać z ławki z prędkościami, które nie są zalecane dla osób o słabym sercu. Jeśli się nie mylę, „pierwszy strzał” był z Polaris, wraz z uruchomieniem RZR. Wtedy narodziła się kategoria ROV ( r twórczy TEN poza autostradą V ehicle) – to prawda, Amerykanie uwielbiają chrzcić wszystko akronimami.
„Szkoda, że Yamaha nie mogła nadać tej Yamasze YXZ1000R SS niższej pozycji do jazdy i bardziej ergonomicznego rozmieszczenia pedałów”
Nie minęło dużo czasu, zanim Yamaha dołączyła do imprezy, wprowadzając na rynek model 100% ROV, z którego Yamaha YXZ1000R SS jest najbardziej radykalną interpretacją w historii. Dowiesz się dlaczego… Przepraszam za całą tę litanię, ale zwykle mówimy o samochodach, a nie ROVach. Pomyślałem, że najlepiej będzie ulokować w tym wstępie osoby mniej zaznajomione z tymi pojazdami.
Mechanika na szczycie segmentu
Na ten pierwszy kontakt japońska marka zarezerwowała jeden z torów Yamaha Trophy, zlokalizowany w Rio Maior. Ten tor oferował wszystkie warunki do przetestowania Yamahy YXZ1000R SS: skoki, piasek, błoto, a nawet bardziej techniczne obszary.
Wszystkie warunki zostały spełnione, aby nadać „szeroki” 3-cylindrowy silnik o pojemności 1,0 litra, który może rozwinąć z pewnością ponad 100 KM mocy (marka nie ujawniła szczegółowych specyfikacji). Ten wywodzący się z dwukołowego wszechświata silnik „śpiewa” z pożądaniem powyżej 10 000 obr./min i prosi o mniej „duszny” wydech.
Ważący nieco ponad 700 kg w stanie gotowym do jazdy silnik radośnie rozkręca się bez żadnych trudności. Dobrze jeżdżący, nie jest to byle jaki pojazd terenowy (nawet konkurencja!), który dotrzymuje kroku Yamasze YXZ1000R SS.
Kontynuując mechanikę, jedną z przewag tego modelu nad konkurencją jest 5-biegowa zautomatyzowana skrzynia biegów z łopatkami na kierownicy – przypominam, że cała konkurencja używa skrzyni biegów o ciągłej zmienności. W praktyce zarządzanie sprzęgłem podczas rozruchu i zmiany biegów jest w całości realizowane przez elektronikę (YCC-S). Po prostu musimy się martwić o zmianę biegów – a nawet gdy obniżymy obroty silnika zbyt nisko, to dla nas zwalnia.
Odporny na dziurę i skok
Ale jeśli silnik jest więcej niż kompetentny, co z zestawem podwozia/zawieszenia? Jasny! Praca amortyzatorów FOX Podium X2 z wewnętrznym obejściem jest niesamowite. Amortyzatory te umożliwiają pełną regulację kompresji przy wysokiej i niskiej prędkości, a także przywracanie wysokiej i niskiej prędkości, a dla wygody wszystkie tunery znajdują się na górze urządzenia.
Podwójne sprężyny śrubowe składają się z krótkiej sprężyny o niskiej stałej tłumienia i długiej sprężyny o wysokiej stałej tłumienia, kombinacji, która zapewnia równomierną jazdę po małych odbiciach przy niższych prędkościach i sztywniejszą jazdę przy wyższych prędkościach w trudnym terenie.
W praktyce oznacza to, że możemy przejść głęboko (tak, głęboko!) przez wąwozy i wyboje na drodze, które w każdym innym pojeździe musielibyśmy pokonać z małą prędkością – cóż… przynajmniej z Ricardo «Antraxem» za kierownicą, ponieważ Zrobiłem tam na pół gazu. Pozostawiając za sobą skoki i masywne ślizgi, Yamaha YXZ1000R SS może być również cichą jazdą w terenie. Transmisja ma trzy tryby: 2WD (napęd na tylne koła); 4WD (napęd na wszystkie koła); i 4WD Lock (napęd na wszystkie koła z blokadą mechanizmu różnicowego) . Wspinać się można praktycznie na wszystko!
Ale szczerze, najzabawniejszy sposób to nawet „nóż w zęby” i pełny gaz. Dźwięk silnika, reakcja zespołu i prędkość osiągana w terenie o niepewnej przyczepności to imadło. Szkoda, że Yamaha nie mogła nadać tej Yamasze YXZ1000R SS niższej pozycji do jazdy i bardziej ergonomicznego rozmieszczenia pedałów – jeśli tak, to było bliskie perfekcji.
Mówiąc o perfekcji, porozmawiajmy o wadach… Yamaha prosi o tę „zabawkę” około 28 000 euro. Jest bardzo? To zależy od portfeli, bo w porównaniu do tego, co oferuje zestaw, to uczciwa cena.
Yamaha YXZ1000R SS to model, który zaraz po zejściu ze stoiska jest gotowy do rywalizacji. A każdy, kto był (lub jest…) w świecie off-roadu doskonale wie, ile kosztuje przygotowanie pojazdu, czy to ROV, UTV, ATV czy jakimkolwiek innym słowem.