Italdesign, stworzony w 1968 roku przez Giorgetto Giugiaro i Aldo Mantovani — dziś w całości należący do Audi — obchodzi w tym roku swoje 50. urodziny. Efemerydy, które zbiegają się z narodzinami pierwszego Nissan GT-R — oparty na Prince Skyline, stał się znany jako „Hakosuka” lub pod jego kryptonimem KPGC10.
Czy jest lepszy sposób na uczczenie tej konwergencji niż połączenie sił — po raz pierwszy między tymi dwiema firmami — w celu stworzenia GT-R o wyjątkowej naturze Italdesign?
Rezultatem jest to, co widać na obrazach — Nissan GT-R50 . To nie tylko kolejna koncepcja, ten prototyp jest w pełni funkcjonalny, oparty na GT-R Nismo, który został poddany zmianom nie tylko wizualnym, ale i mechanicznym.
Więcej wydajności
Jakby chcąc zademonstrować, że Nissan GT-R50 nie służy tylko do „pokazu”, duży nacisk kładzie się nie tylko na nową karoserię, ale także na prace wykonane przy VR38DETT , silnik V6 z podwójnym turbodoładowaniem o pojemności 3,8 l, który stanowi wyposażenie tej generacji GT-R.
Nikt nie może zarzucić temu silnikowi braku osiągów, ale w GT-R50 pobrane kwoty wzrosły do 720 KM i 780 Nm — 120 KM i 130 Nm więcej niż zwykły Nismo.
Aby osiągnąć te liczby, Nissan zastosował w GT-R GT3 większe turbosprężarki, a także intercoolery; nowy wał korbowy, tłoki i korbowody, nowe wtryskiwacze paliwa i poprawione wałki rozrządu; i zoptymalizowano układy zapłonu, dolotowy i wydechowy. Przekładnia została również wzmocniona, podobnie jak dyferencjały i półosie.
Podwozie nie pozostało nietknięte dzięki zastosowaniu adaptacyjnych amortyzatorów Bilstein DampTronic; Układ hamulcowy Brembo składający się z sześciotłoczkowych zacisków z przodu i czterotłokowych zacisków z tyłu; i nie zapominając o kołach — teraz 21″ — i oponach Michelin Pilot Super Sport o wymiarach 255/35 R21 z przodu i 285/30 R21 z tyłu.
A projekt?
Różnice między GT-R50 i GT-R są wyraźne, ale proporcje i ogólne cechy bez wątpienia przypominają Nissana GT-R, podkreślając chromatyczne połączenie szarości (Liquid Kinetic Grey) i Energetic Sigma Gold. , który obejmuje niektóre elementy i sekcje nadwozia.
Przód wyróżnia nowy grill, który obejmuje niemal całą szerokość pojazdu, kontrastując z nową, węższą optyką LED, która przechodzi przez błotnik.
Z boku charakterystyczna linia dachu GT-R jest teraz o 54 mm niższa, a dach ma obniżoną środkową część. Również „samurajskie ostrze” – otwory wentylacyjne za przednimi kołami – są bardziej widoczne, rozciągające się od dolnej części drzwi do barku. Wznosząca się talia zwęża się ku podstawie tylnej szyby, podkreślając masywne „mięśnie” określające tylny błotnik.
Tył jest prawdopodobnie najbardziej dramatycznym aspektem tej interpretacji tego, czym powinien być GT-R. Okrągłe właściwości optyczne pozostały, ale wydają się być praktycznie oddzielone od tylnej części, przy czym ta ostatnia również wydaje się nie być częścią nadwozia, biorąc pod uwagę zróżnicowane traktowanie, jakie prezentuje – zarówno pod względem wzornictwa, jak i koloru.
Aby nadać całości spójność, tylne skrzydło — szare, jak większość karoserii — kończy „wykańczanie” nadwozia, jakby było przedłużeniem, a nawet „mostem” między jego bokami. Tylne skrzydło nie jest zamocowane, w razie potrzeby unosi się.
Wnętrze jest również nowe, o bardziej wyrafinowanym wyglądzie, wykorzystujące włókno węglowe — z dwoma wyrazistymi wykończeniami — alcantarę i włoską skórę. Podobnie jak na zewnątrz, widoczny jest złoty kolor, który podkreśla detale. Kierownica jest również wyjątkowa, a jej środek i felgi wykonane są z włókna węglowego i pokryte Alcantarą.
Według Alfonso Albaisy, starszego wiceprezesa Nissana ds. globalnego designu, Nissan GT-R50 nie zapowiada przyszłego GT-R, ale kreatywnie i prowokacyjnie świętuje tę podwójną rocznicę.