THE آلفارومئو 155 ما را فوراً برنده نشد. در سال 1992 معرفی شد و ماموریت آن جایگزینی یکی از آخرین خودروهای اصلی آلفارومئو به نام 75 کاریزماتیک بود که همچنین برای مدت طولانی آخرین آلفای دیفرانسیل عقب خواهد بود.
اکنون که بخشی از گروه فیات است، 155 ثابت کرده است که بسیار معمولی تر است، زیرا از همان پایه فیات تیپو، به عبارت دیگر، یک کل در جلو، به اشتراک گذاشته شده است و اجزای بی شماری را با آن به اشتراک می گذارد. آلفارومئو 155 علیرغم استایل متمایزش، تقریباً از تمام منافذ فیات «نفس میکشد».
اما درک و جذابیت مدل پس از تصمیم گیری برای رقابت در متنوع ترین مسابقات قهرمانی گردشگری در آن زمان - و به چه طریقی - تغییر خواهد کرد. و این یک دلیل بود: آلفارومئو 155 GTA بین سال های 1992 و 1994 او قهرمان مسابقات تورینگ ایتالیا، اسپانیا و بریتانیا شد. اما در DTM، در حال حاضر به عنوان 155 V6 Ti، قهرمانی آلمان در سوپرگردشگری، او با شکست دادن برندهای قدرتمند آلمانی در خانه خود، به بزرگترین شاهکار خود دست خواهد یافت!
آلفارومئو 155 به درستی نظر علاقه مندان را به دست آورده بود!
مشترک شدن در خبرنامه ما در اینجا
ما به یک GTA Stradale 155 نیاز داریم
این عناوین بیش از حد توجیه کننده نسخه جاده ای با عملکرد بالا هستند، حتی برای امکان تکامل "نوع" با طراحی مشابه سازی خاص، مشابه مرسدس بنز 190E Evo یا BMW M3 (E30). طرح اجرا شد…
در حال توسعه…
آلفارومئو با شروع از قدرتمندترین نوع مدل، یعنی 155 Q4 - 2.0 توربو، 190 اسب بخار و چهار چرخ متحرک -، در اصل، تقریباً یک Lancia Delta Integrale که قطعات مکانیکی اصلی را با آن به اشتراک گذاشته بود، به خدمات سرجیو لیمون روی آورد. مهندس معروف Abarth، و پدر رالی "هیولا"، Lancia 037 را برای چنین وظیفه مهمی در نظر گرفت.
دست به کار شوید
موتور 2.0 مشخصات گروه N را دریافت می کند که ظاهراً یک توربوشارژر جدید Garrett T3، یک اینترکولر جدید و یک ECU جدید از Magnetti Marelli را در خود جای داده است. با این حال، به نظر می رسد که هیچ دستاوردی در قدرت وجود نداشته است، و در 190 اسب بخار باقی مانده است، اما به نظر می رسد واکنش موتور سودمند بوده است.
داستان از این قرار است که مسئولین فیات بیشتر علاقه مند بودند که یک V6 را در زیر کاپوت قرار دهند - به احتمال زیاد V6 Busso - برای اطمینان از عملکرد بهتر رقیب و حتی پیشی گرفتن از مدل های آلمانی، اما به دلیل ناسازگاری این مدل غیرممکن شد. V6 با سایر مکانیک ها و شاسی دلتا انتگرال.
از نظر دینامیکی تغییرات از اهمیت بیشتری برخوردار بودند. در عقب، سیستم تعلیق عقب لانچیا دلتا اینتگراله - از نوع مک فرسون، با بازوهای پایین تر - استفاده شد و مسیرها به ترتیب 23 و 24 میلی متر در جلو و عقب باز می شوند.
آنها مجبور بودند گلگیرهای جدیدی را برای جا دادن خطوط گسترده تر و همچنین سپرهای جدید طراحی کنند که از نظر طراحی مشابه با 155 GTA رقابتی بود، علاوه بر این که اکنون پشت آن با بال جدیدی تزئین شده است. این مجموعه با چرخهای جدید سفید رنگ، چیزی که در رقابتهای آلفارومئو رایج است، تکمیل شد.
نمونه اولیه
یک نمونه اولیه ساخته شد، دقیقا همان نمونه ای که به حراج گذاشته شده است، که علاوه بر تغییرات بیرونی، نمای داخلی آن با چرم مشکی پوشانده شده است، با برنده شدن صندلی های اسپرت جدید و فرمان سه پره از اسپارکو. یک علامت عمودی در بالا، همانطور که در اتومبیل های مسابقه می بینیم.
کنجکاوترین جزئیات در کلید بود که علاوه بر روشن/خاموش کردن موتور، سیستم الکتریکی و سوخت رسانی را نیز در صورت تصادف، مانند خودروهای مسابقه به طور خودکار قطع می کرد.
نمونه اولیه در سال 1994 در سالن بولونیا، ایتالیا ارائه شد و بعداً به عنوان یک خودروی کمک پزشکی در گرندپری ایتالیا در مونزا در همان سال مورد استفاده قرار گرفت و همچنان سید واتکینز افسانهای را به عنوان رئیس خود داشت.
"فرصت از دست رفته"
نمونه اولیه که انتظارات زیادی را ایجاد کرد، هرگز به خط تولید نخواهد رسید. به گفته مقامات فیات در آن زمان، نه تنها میخواستند V6 را زیر کاپوت ببینند، تا بهتر با M3 و 190E Evo Cosworth آن زمان روبرو شوند، بلکه با توجه به تفاوتهایی که با 155 دستگاه باقیمانده داشت، نیاز به خط تولید داشت. ، که مستلزم هزینه های بسیار بالایی است.
آلفارومئو 155 GTA Stradale تولیدی به اهداف خود پایبند است. سرجیو لیمون، مهندس مسئول این پروژه، در مصاحبه اخیر با Ruote Classicche می گوید که این یک فرصت از دست رفته بود.
در حال حراج است
پس از ارائه نمونه اولیه و شرکت در جایزه بزرگ ایتالیا در سال 1994، آلفارومئو 155 GTA Stradale در گاراژ تونی فاسینا در میلان قرار گرفت و پس از فروش به یکی از دوستانش به مدت چهار سال در آنجا ماند.
این دوست ماشین را به آلمان برد و در آنجا اولین ثبت نام خود را دریافت کرد تا بتواند در جاده رانندگی کند. در سال 1999، این خودرو برای یک مجموعه خصوصی توسط یک تهیه کننده متخصص در موتورهای آلفارومئو، که اخیراً مالکان آن را تغییر داده بود، به ایتالیا بازگردانده شد، و اکنون آن را از طریق حراجی که توسط Bohnams در پادوآ، ایتالیا برگزار شده بود، برای فروش گذاشته اند. 27 اکتبر.
155 GTA Stradale 40 هزار کیلومتر مسافت دارد و به گفته فروشنده وضعیت خوبی دارد. همراه خودرو اسناد متعددی وجود دارد که تاریخچه آن را تأیید می کند، نسخه ای از مجله رووت کلاسیک با مصاحبه با سرجیو لیمونه و حتی نامه ای از طرف دوم خطاب به تونی فاسینا که گواهی بر اصالت مدل دارد.
قیمت این قطعه منحصر به فرد از تاریخ طولانی و غنی آلفارومئو؟ بین 180 هزار تا 220 هزار یورو چیزی است که بونهامز پیش بینی می کند.
در کانال یوتیوب ما مشترک شوید.