گیربکس دستی شناخته شده قدیمی ما در حال از دست دادن جایگاه خود نسبت به همتایان گیربکس اتوماتیک و دوکلاچه خود بوده است. عمدتاً به این دلیل که استفاده از آنها سریعتر، کارآمدتر و ساده تر است. با همه اینها، استدلال های کمی وجود دارد که صندوقداران دستی با توجه به پیشرفت های تکنولوژیکی همتایان خود می توانند از آنها استفاده کنند. به جز یکی: سرگرم کننده!
حتی به این دلیل که در واقعیت گیربکس دستی آخرین سنگری است که اتصال ما را به خودرو تضمین می کند. اگر تمام فرآیندهایی را که شامل رانندگی میشوند کنار بگذاریم، تغییر سرعت در واقع آخرین فرآیند واقعاً مکانیکی است که انسان در آن دخالت میکند. بقیه برقی هستند، اما بیایید ببینیم:
پدال گاز دیگر از کابلی تشکیل نشده است که دریچه ای را در کاربراتور باز می کند، اکنون عنصری است که به صورت الکترونیکی با ECU ارتباط برقرار می کند و پس از تزریق، قصد ما برای شتاب گیری است. فرمان دیگر یک سیستم کاهش دنده نیست تا عنصر دیگری باشد که از سیستم های الکتریکی تشکیل شده است، که بسته به نیازهای ما کمک آن را تغییر می دهد. ترمزها توسط سیستم های توزیع هوشمند ترمز و مواردی از این دست کار می کنند که در اوقات فراغت شما باعث افزایش و کاهش ترمز می شود.
که گیربکس دستی قدیمی و تدبیر مکانیکی غیرقابل تعویض آن را ترک می کند: کلاچ را فشار دهید و درگیر ... دنده ها!
اما آیا چیزی بهتر از این وجود دارد؟! به نظر من، بسیار شجاع تر و رهایی بخش تر از کلیک کردن بر یک برگه شرم آور پنهان از جهان پشت فرمان است.
آیا من مخالف خودپرداز و دو کلاچ هستم؟ البته نه، کاملا برعکس. در یک دنیای ایده آل، همه افراد سودمند باید مجهز به این شگفتی فنی، از جمله ماشین من باشند. اما وقتی صحبت از خودروهای اسپرت به میان می آید، کیس تغییر می کند، گیربکس دستی مورد علاقه من بوده و خواهد بود. عمر طولانی برای گیربکس دستی!